کامکار، بیژن (سنندج 1328): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۸: خط ۱۸:
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =  
|جوایز و افتخارات =  
|آثار =جان جان (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ چهره به چهره (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، سپیده (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، بهاران آبیدر  (۱۳۶۴- به همراهی گروه کامکارها و شهرام ناظری، کردی)، نوا  (۱۳۶۵- نوازندگی دف در کنار پرویز مشکاتیان و  محمدرضا شجریان)
|آثار =جان جان (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ چهره به چهره (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، سپیده (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، بهاران آبیدر (۱۳۶۴- به همراهی گروه کامکارها و شهرام ناظری، کردی)، نوا (۱۳۶۵- نوازندگی دف در کنار پرویز مشکاتیان و محمدرضا شجریان)
|خویشاوندان سرشناس =خانواده‌ی کامکارها
|خویشاوندان سرشناس =خانواده‌ی کامکارها
|گروه مقاله =موسیقی
|گروه مقاله =موسیقی
خط ۲۶: خط ۲۶:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}<br /> [[File:42165200.jpg|thumb|بیژن کامکار|جایگزین=]]بيژن كامكار (سنندج ۱۳۲۸ش- )
}}
[[پرونده:بيژن كامكار.jpg|بندانگشتی|بيژن کامکار]]
<br />


بيژن کامکار (سنندج ۱۳۲۸ش- )




خواننده و نوازنده‌ی ایرانی سازهای تنبک، دف و رباب. از اعضای اصلی و اولیه‌ی [[کامکار، خانواده|گروه کامکارها]]. مقدمات موسیقى را از خردسالی نزد پدرش، [[حسن کامکار]]، فراگرفت و از 6 سالگى در برنامه‌ی كودك رادیو سنندج به اجرا پرداخت. او طی این سال­‌ها تا سال 1353 با ارکسترهای رادیو سنندج و فرهنگ و هنر آن شهر همکاری داشته است. در این سال بعد از مسافرت به تهران و تحصیل در رشته‌ی موسیقی دانشكده‌ی هنرهاى زیبا با گروه شیدا (به سرپرستى [[محمدرضا لطفی|محمدرضا لطفى]]) شروع به همکاری کرد. او بعد از انقلاب اسلامی ضمن پیوستن به گروه عارف (به سرپرستی [[پرویز مشکاتیان]]) به عنوان نوازنده‌ی رباب در تولید كاست­‌هاى «چاووش» و در شركت «روح‌‏افزا»، به عنوان خواننده، فعالیت گسترده­‌ای داشته است.


ساز اصلى بیژن کامکار تار بوده، ولى در گروه‏‌هاى شیدا و عارف (که خود از موسسان این دو گروه بوده) رباب و در بسیارى از آثار دیگر تنبک و دف را برگزیده است.  
خواننده و نوازنده‌ی ایرانی سازهای تنبک، [[دف]] و [[رباب (موسیقی)|رباب]]. از اعضای اصلی و اولیه‌ی [[کامکار، خانواده|گروه کامکارها]]. مقدمات موسیقى را از خردسالی نزد پدرش، [[حسن کامکار]]، فراگرفت و از 6 سالگى در برنامه‌ی کودک رادیو سنندج به اجرا پرداخت. او طی این سال­‌ها تا سال 1353 با ارکسترهای رادیو سنندج و فرهنگ و هنر آن شهر همکاری داشته است. در این سال بعد از مسافرت به تهران و تحصیل در رشته‌ی موسیقی دانشکده‌ی هنرهاى زیبا با گروه شیدا (به سرپرستى [[محمدرضا لطفی|محمدرضا لطفى]]) شروع به همکاری کرد. او بعد از انقلاب اسلامی ضمن پیوستن به گروه عارف (به سرپرستی [[پرویز مشکاتیان]]) به عنوان نوازنده‌ی رباب در تولید کاست­‌هاى «چاووش» و در شرکت «روح‌‏افزا»، به عنوان خواننده، فعالیت گسترده­‌ای داشته است.  


از او در زمینه‌ی خوانندگى، آثارى از [[هوشنگ کامکار|هوشنگ كامكار]] (مثل ''كجایید اى شهیدان خدایی'': 1361 و ''بیا حافظ'': 1368)، قطعه‌ی ''حصار'' (ساخته‌ی [[حسین علیزاده]])، ''زردى خزان'' (ساخته‌ی ''ارسلان كامكار'') و چند كاست و آلبوم دیگر منتشر شده است. بیژن کامکار در سال­هاى بعد از انقلاب كنسرت­‌هاى بسیارى را در ایران و كشورهایی چون آلمان، سوئیس و بلژیك با خوانندگانی چون [[محمدرضا شجریان]] و [[شهرام ناظری|شهرام ناظرى]] برگزار کرده است. از اساتید تار و موسیقی کامکار، جز پدرش، باید [[داریوش صفوت]] و محمدرضا لطفی را نام برد. از تاثیرات مهم او در کنسرت­‌های موسیقی سنتی، وارد کردن ساز دف به اجراها بوده است.  
ساز اصلى بیژن کامکار تار بوده، ولى در گروه‏‌هاى شیدا و عارف (که خود از مؤسسان این دو گروه بوده) رباب و در بسیارى از آثار دیگر تنبک و دف را برگزیده است.  


گزیده‌ی آلبوم­‌ها: ''چاووش 2 تا 10'' (نوازندگی دف و تنبک- همراهی با محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان، پرویز مشکاتیان، هوشنگ کامکار، حسین علیزاده، شهرام ناظری،سیما بینا و گروه­‌های عارف و شیدا- انتشار آلبوم­‌ها طی سال­‌های 1357 و 1358)،  ''جان جان'' (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ ''چهره به چهره'' (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، ''سپیده'' (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، ''بهاران آبیدر''  (۱۳۶۴- به همراهی گروه کامکارها و شهرام ناظری، کردی)، ''نوا''  (۱۳۶۵- نوازندگی دف در کنار پرویز مشکاتیان و  محمدرضا شجریان)،  ''افشاری مرکب'' (۱۳۶۸- نوازندگی دف و رباب در کنار پرویز مشکاتیان و ''ایرج بسطامی'')،  ''ایران‌زمین'' (۱۳۷۵- گروه کامکارها)،  ''شب سکوت کویر'' (۱۳۷۷- نوازندگی دف و دایره در کنار [[کیهان کلهر (تهران ۱۳۴۲ش)|کیهان کلهر]] و محمدرضا شجریان)، ''جمجمک برگ خزون'' (آهنگ‌ساز- ۱۳۸۷)، ''سیوی سور'' (خواننده- کردی)، ''دف و رباب'' (1380- آهنگ‌سازی و اجرا) و آلبوم ''آموزش دف'' (1391).
از او در زمینه‌ی خوانندگى، آثارى از [[هوشنگ کامکار]] (مثل ''کجایید اى شهیدان خدایی'': 1361 و ''بیا حافظ'': 1368)، قطعه‌ی ''حصار'' (ساخته‌ی [[حسین علیزاده]])، ''زردى خزان'' (ساخته‌ی ''[[ارسلان کامکار]]'') و چند کاست و آلبوم دیگر منتشر شده است. بیژن کامکار در سال‌­هاى بعد از انقلاب کنسرت‌هاى بسیارى را در ایران و کشورهایی چون [[آلمان]]، [[سوییس|سوئیس]] و [[بلژیک]] با خوانندگانی چون [[محمدرضا شجریان]] و [[شهرام ناظری|شهرام ناظرى]] برگزار کرده است. از اساتید تار و موسیقی کامکار، جز پدرش، باید [[داریوش صفوت]] و محمدرضا لطفی را نام برد. از تأثیرات مهم او در کنسرت­‌های موسیقی سنتی، وارد کردن ساز دف به اجراها بوده است.
 
گزیده‌ی آلبوم­‌ها: ''چاووش 2 تا 10'' (نوازندگی دف و تنبک-همراهی با محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان، پرویز مشکاتیان، [[هوشنگ کامکار]]، حسین علیزاده، [[ناظری، شهرام (کرمانشاه ۱۳۲۹ش)|شهرام ناظری]]، سیما بینا و گروه­‌های عارف و شیدا-انتشار آلبوم­‌ها طی سال­‌های 1357 و 1358)، ''جان جان'' (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ ''چهره به چهره'' (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، ''سپیده'' (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، ''بهاران آبیدر'' (۱۳۶۴- به همراهی گروه کامکارها و شهرام ناظری، کردی)، ''نوا'' (۱۳۶۵- نوازندگی دف در کنار پرویز مشکاتیان و محمدرضا شجریان)، ''افشاری مرکب'' (۱۳۶۸- نوازندگی دف و رباب در کنار پرویز مشکاتیان و ''[[بسطامی، ایرج (کرمان ۱۳۳۶ـ بم ۱۳۸۲ش)|ایرج بسطامی]]'')، ''ایران‌زمین'' (۱۳۷۵- گروه کامکارها)، ''شب سکوت کویر'' (۱۳۷۷- نوازندگی دف و دایره در کنار [[کیهان کلهر (تهران ۱۳۴۲ش)|کیهان کلهر]] و محمدرضا شجریان)، ''جمجمک برگ خزون'' (آهنگ‌ساز- ۱۳۸۷)، ''سیوی سور'' (خواننده- کردی)، ''دف و رباب'' (1380- آهنگ‌سازی و اجرا) و آلبوم ''آموزش دف'' (1391).


<br /><!--42165200-->
<br /><!--42165200-->

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۷

بيژن كامكار
زادروز سنندج ۱۳۲۸
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی موسیقی- دانشكده‌ی هنرهاى زیبای دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی نوازنده‌ی دف و خواننده
آثار جان جان (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ چهره به چهره (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، سپیده (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، بهاران آبیدر (۱۳۶۴- به همراهی گروه کامکارها و شهرام ناظری، کردی)، نوا (۱۳۶۵- نوازندگی دف در کنار پرویز مشکاتیان و محمدرضا شجریان)
گروه مقاله موسیقی
خویشاوندان سرشناس خانواده‌ی کامکارها
بيژن کامکار


بيژن کامکار (سنندج ۱۳۲۸ش- )


خواننده و نوازنده‌ی ایرانی سازهای تنبک، دف و رباب. از اعضای اصلی و اولیه‌ی گروه کامکارها. مقدمات موسیقى را از خردسالی نزد پدرش، حسن کامکار، فراگرفت و از 6 سالگى در برنامه‌ی کودک رادیو سنندج به اجرا پرداخت. او طی این سال­‌ها تا سال 1353 با ارکسترهای رادیو سنندج و فرهنگ و هنر آن شهر همکاری داشته است. در این سال بعد از مسافرت به تهران و تحصیل در رشته‌ی موسیقی دانشکده‌ی هنرهاى زیبا با گروه شیدا (به سرپرستى محمدرضا لطفى) شروع به همکاری کرد. او بعد از انقلاب اسلامی ضمن پیوستن به گروه عارف (به سرپرستی پرویز مشکاتیان) به عنوان نوازنده‌ی رباب در تولید کاست­‌هاى «چاووش» و در شرکت «روح‌‏افزا»، به عنوان خواننده، فعالیت گسترده­‌ای داشته است.

ساز اصلى بیژن کامکار تار بوده، ولى در گروه‏‌هاى شیدا و عارف (که خود از مؤسسان این دو گروه بوده) رباب و در بسیارى از آثار دیگر تنبک و دف را برگزیده است.

از او در زمینه‌ی خوانندگى، آثارى از هوشنگ کامکار (مثل کجایید اى شهیدان خدایی: 1361 و بیا حافظ: 1368)، قطعه‌ی حصار (ساخته‌ی حسین علیزادهزردى خزان (ساخته‌ی ارسلان کامکار) و چند کاست و آلبوم دیگر منتشر شده است. بیژن کامکار در سال‌­هاى بعد از انقلاب کنسرت‌هاى بسیارى را در ایران و کشورهایی چون آلمان، سوئیس و بلژیک با خوانندگانی چون محمدرضا شجریان و شهرام ناظرى برگزار کرده است. از اساتید تار و موسیقی کامکار، جز پدرش، باید داریوش صفوت و محمدرضا لطفی را نام برد. از تأثیرات مهم او در کنسرت­‌های موسیقی سنتی، وارد کردن ساز دف به اجراها بوده است.

گزیده‌ی آلبوم­‌ها: چاووش 2 تا 10 (نوازندگی دف و تنبک-همراهی با محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان، پرویز مشکاتیان، هوشنگ کامکار، حسین علیزاده، شهرام ناظری، سیما بینا و گروه­‌های عارف و شیدا-انتشار آلبوم­‌ها طی سال­‌های 1357 و 1358)، جان جان (۱۳۵۵- نوازندگی تنبک در کنار محمدرضا لطفی)؛ چهره به چهره (1356- نوازندگی دف در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، سپیده (۱۳۵۸- نوازندگی رباب در کنار محمدرضا لطفی و محمدرضا شجریان)، بهاران آبیدر (۱۳۶۴- به همراهی گروه کامکارها و شهرام ناظری، کردی)، نوا (۱۳۶۵- نوازندگی دف در کنار پرویز مشکاتیان و محمدرضا شجریان)، افشاری مرکب (۱۳۶۸- نوازندگی دف و رباب در کنار پرویز مشکاتیان و ایرج بسطامی)، ایران‌زمین (۱۳۷۵- گروه کامکارها)، شب سکوت کویر (۱۳۷۷- نوازندگی دف و دایره در کنار کیهان کلهر و محمدرضا شجریان)، جمجمک برگ خزون (آهنگ‌ساز- ۱۳۸۷)، سیوی سور (خواننده- کردی)، دف و رباب (1380- آهنگ‌سازی و اجرا) و آلبوم آموزش دف (1391).