آکیتن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آکیتِن (Aquitaine)<br/> ناحیه<ref>region</ref>ای در جنوب غربی فرانسه و مرکز<ref>capital</ref> | |||
آکیتِن (Aquitaine)<br /> ناحیه<ref>region</ref>ای در جنوب غربی [[فرانسه]] و مرکز<ref>capital</ref> اداری [[بوردو]]<ref>Bordeaux</ref>، با ۴۱,۳۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 3,285,970 نفر جمعیت (2012م). از استان‌های [[دوردونی]]<ref>Dordogne</ref>، [[ژیروند، دپارتمان|ژیروند]]<ref>Gironde</ref>، [[لاند، دپارتمان|لاند]]<ref>Landes</ref>، [[لوت ـ ا ـ گارون|لوت ـ اِ ـ گارون]]<ref>Lot-et-Garonne</ref>، و [[پیرنه ـ آتلانتیک|پیرنه آتلانتیک]]<ref>Pyrénées-Atlantiques</ref> تشکیل شده است. از ۱۱۵۲ تا ۱۴۵۳م در تصرف [[انگلستان]] بود. [[گوت ها|گُت]]<ref>Goth</ref>ها در اوایل قرن ۵م، و [[فرانک ها|فرانک]]<ref>Frank</ref>ها در قرن ۶م آن را اشغال کردند و در زمان [[مروونژیان]]<ref>Merovingians</ref>، دوک‌نشینی مستقل بود. در قرن ۱۰م، [[گاسکونی]]<ref>Gascony</ref> یک دوک‌نشین مستقل بود، که خانواده‌های قدرتمند محلی آن را اداره می‌کردند. در ۱۰۵۳م، با ازدواج وارث دوک‌نشین، گاسکونی به آکیتن منضم شد که این وضع تا اواسط قرن ۱۳م ادامه داشت. از ۱۱۵۲م پادشاهان [[پلانتاژنه]]<ref>Plantagenet</ref> از انگلستان بر آن حکومت کردند؛ چون الینور<ref>Eleanor</ref> از آکیتن با [[هنری دوم (۱۱۳۳ـ۱۱۸۹م)|هنری دوم]]<ref>Henry II</ref> (پادشاه بعدی) ازدواج و آکیتن را به‌عنوان جهیزیۀ خود تقدیم او کرد. در پایان [[جنگ صدساله]]<ref>Hundred Years’ War</ref>، گاسکونی با گویین<ref>Guienne</ref> ادغام شد. از ۱۲۵۸م که تقسیم آکیتن با [[پیمان پاریس]]<ref>Peace of Paris</ref> قانونی شد، گویین بخش جنوبی دوک‌نشین (شامل گاسکونی) را تشکیل داد که تحت سلطۀ پادشاهان انگلستان، به‌عنوان دست‌نشانده‌های پادشاه فرانسه، باقی ماند. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۱
آکیتِن (Aquitaine)
ناحیه[۱]ای در جنوب غربی فرانسه و مرکز[۲] اداری بوردو[۳]، با ۴۱,۳۰۰ کیلومتر مربع مساحت و 3,285,970 نفر جمعیت (2012م). از استان‌های دوردونی[۴]، ژیروند[۵]، لاند[۶]، لوت ـ اِ ـ گارون[۷]، و پیرنه آتلانتیک[۸] تشکیل شده است. از ۱۱۵۲ تا ۱۴۵۳م در تصرف انگلستان بود. گُت[۹]ها در اوایل قرن ۵م، و فرانک[۱۰]ها در قرن ۶م آن را اشغال کردند و در زمان مروونژیان[۱۱]، دوک‌نشینی مستقل بود. در قرن ۱۰م، گاسکونی[۱۲] یک دوک‌نشین مستقل بود، که خانواده‌های قدرتمند محلی آن را اداره می‌کردند. در ۱۰۵۳م، با ازدواج وارث دوک‌نشین، گاسکونی به آکیتن منضم شد که این وضع تا اواسط قرن ۱۳م ادامه داشت. از ۱۱۵۲م پادشاهان پلانتاژنه[۱۳] از انگلستان بر آن حکومت کردند؛ چون الینور[۱۴] از آکیتن با هنری دوم[۱۵] (پادشاه بعدی) ازدواج و آکیتن را به‌عنوان جهیزیۀ خود تقدیم او کرد. در پایان جنگ صدساله[۱۶]، گاسکونی با گویین[۱۷] ادغام شد. از ۱۲۵۸م که تقسیم آکیتن با پیمان پاریس[۱۸] قانونی شد، گویین بخش جنوبی دوک‌نشین (شامل گاسکونی) را تشکیل داد که تحت سلطۀ پادشاهان انگلستان، به‌عنوان دست‌نشانده‌های پادشاه فرانسه، باقی ماند.