آزاد سبزواری، عبدالقدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=عبدالقدیر آزاد سبزواری|نام=Abdul Qadir Azad Sabzevari|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=سبزوار | {{جعبه زندگینامه|عنوان=عبدالقدیر آزاد سبزواری|نام=Abdul Qadir Azad Sabzevari|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=سبزوار 1270/ 1272ش|تاریخ مرگ=تهران 1352/ ۱۳۵۳ش|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=سیاستمدار|شغل و تخصص های دیگر=روزنامه‌نگار|سبک=|مکتب=|سمت=رهبر «حزب استقلال» ایران - نماینده سبزوار در دوره پانزدهم مجلس شورای ملی و نماینده تهران در دوره شانزدهم و هفدهم|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=تاریخ ایران|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:42192600.jpg|بندانگشتی|آزاد سبزواری]]عبدالقدیر آزاد سبزواری (سبزوار 1270/ 1272 - تهران 1352/ ۱۳۵۳ش) Azad Sabzevari, Abdul Qadir | ||
<br />سیاستمدار و روزنامه‌نگار ایرانی. علوم حوزوی و علوم جدید را در زادگاهش آموخت و به استخدام دولت درآمد. پس از یک دوره فعالیت سیاسی، با نگارش شب‌نامه در اعتراض به قرارداد ۱۹۱۹م، به زندان افتاد. پس از آزادی، به فعالیت سیاسی ادامه داد که حبس و مهاجرت او را به دنبال داشت. در ۱۳۰۲ش، نشریۀ هفتگی ''آزاد'' را در [[مشهد، شهر|مشهد]] منتشر کرد و از این زمان به بعد بود که به آزاد شهرت یافت. به‌رغم توقیف‌های مکرر نشریه (تا ۱۳۰۶ش) و تبعید مدیر آن، انتشارش ادامه یافت. از ۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش، در [[زندان قصر]] محبوس شد و از ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ش، فعالیت سیاسی و مطبوعاتی داشت و دورۀ دوم نشریۀ ''آزاد'' را روزانه انتشار داد. او در این دوره حزبی به نام استقلال تأسیس کرد و روزنامۀ «آزاد» را به منزلۀ ارگان حزب خود مجدداً در تهران منتشر کرد. در ۱۳۲۵ش در تشکیل [[حزب دموکرات ایران]] به قوام کمک کرد و روزنامه‌اش را در اختیار آن حزب قرار داد. در دورۀ پانزدهم [[مجلس شورای ملی]]، نمایندۀ مردم سبزوار بود. او همراه با چند تن دیگر از نمایندگان به مخالفت با کابینه قوام، اعلام جرم علیه [[هژیر، عبدالحسین (۱۲۸۱ـ تهران ۱۳۲۸ش)|هژیر]] و استیضاح وی درخصوص لایحه گس‌ـ‌گلشائیان و توقیف غیرقانونی مطبوعات پرداخت و با اعلام حکومت نظامی درپی قتل هژیر در ۱۳۲۸ش به زندان افتاد. عبدالقدیر آزاد در شمار یکی از بیست تن مؤسسان [[جبهه ملی|جبهه ملی ایران]] بود که در مهر ۱۳۲۸ش بنیان گرفت. وی در دوره‌های شانزدهم و هفدهم به نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای ملی انتخاب شد. و | <br />سیاستمدار و روزنامه‌نگار ایرانی. علوم حوزوی و علوم جدید را در زادگاهش آموخت و به استخدام دولت درآمد. پس از یک دوره فعالیت سیاسی، با نگارش شب‌نامه در اعتراض به قرارداد ۱۹۱۹م، به زندان افتاد. پس از آزادی، به فعالیت سیاسی ادامه داد که حبس و مهاجرت او را به دنبال داشت. در ۱۳۰۲ش، نشریۀ هفتگی ''آزاد'' را در [[مشهد، شهر|مشهد]] منتشر کرد و از این زمان به بعد بود که به آزاد شهرت یافت. به‌رغم توقیف‌های مکرر نشریه (تا ۱۳۰۶ش) و تبعید مدیر آن، انتشارش ادامه یافت. از ۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش، در [[زندان قصر]] محبوس شد و از ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ش، فعالیت سیاسی و مطبوعاتی داشت و دورۀ دوم نشریۀ ''آزاد'' را روزانه انتشار داد. او در این دوره حزبی به نام استقلال تأسیس کرد و روزنامۀ «آزاد» را به منزلۀ ارگان حزب خود مجدداً در تهران منتشر کرد. در ۱۳۲۵ش در تشکیل [[حزب دموکرات ایران]] به قوام کمک کرد و روزنامه‌اش را در اختیار آن حزب قرار داد. در دورۀ پانزدهم [[مجلس شورای ملی]]، نمایندۀ مردم سبزوار بود. او همراه با چند تن دیگر از نمایندگان به مخالفت با کابینه قوام، اعلام جرم علیه [[هژیر، عبدالحسین (۱۲۸۱ـ تهران ۱۳۲۸ش)|هژیر]] و استیضاح وی درخصوص لایحه گس‌ـ‌گلشائیان و توقیف غیرقانونی مطبوعات پرداخت و با اعلام حکومت نظامی درپی قتل هژیر در ۱۳۲۸ش به زندان افتاد. عبدالقدیر آزاد در شمار یکی از بیست تن مؤسسان [[جبهه ملی|جبهه ملی ایران]] بود که در مهر ۱۳۲۸ش بنیان گرفت. وی در دوره‌های شانزدهم و هفدهم به نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای ملی انتخاب شد. وی که در آغاز از حامیان و همراهان [[مصدق، غلامحسین (تهران ۱۲۸۵ـ همان جا ۱۳۶۹ش)|مصدق]] بود، در ۱۳۲۹ش جبهه ملی را ترک گفت و به رویارویی با دکتر مصدق پرداخت. آزاد در مرداد ۱۳۳۲ش زندانی و روزنامه‌اش توقیف شد اما با وقوع [[کودتای 28 مرداد 1332|کودتای ۲۸ مرداد]] آزاد شد و تشکیل مجدد حزب خود را اعلام کرد. وی در دوره پس از کودتا مدتی رئیس هیئت‌مدیره و مدیر عامل شرکت سهامی فرش ایران شد. | ||
----<br /> <!--42192600--> | |||
<br /> <!--42192600--> | |||
[[رده:رسانه ها و ارتباطات]][[رده:رسانه های نوشتاری ایران]] | [[رده:رسانه ها و ارتباطات]][[رده:رسانه های نوشتاری ایران]] | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۰
| عبدالقدیر آزاد سبزواری Abdul Qadir Azad Sabzevari | |
|---|---|
| زادروز |
سبزوار 1270/ 1272ش |
| درگذشت | تهران 1352/ ۱۳۵۳ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| شغل و تخصص های دیگر | روزنامه‌نگار |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
عبدالقدیر آزاد سبزواری (سبزوار 1270/ 1272 - تهران 1352/ ۱۳۵۳ش) Azad Sabzevari, Abdul Qadir
سیاستمدار و روزنامه‌نگار ایرانی. علوم حوزوی و علوم جدید را در زادگاهش آموخت و به استخدام دولت درآمد. پس از یک دوره فعالیت سیاسی، با نگارش شب‌نامه در اعتراض به قرارداد ۱۹۱۹م، به زندان افتاد. پس از آزادی، به فعالیت سیاسی ادامه داد که حبس و مهاجرت او را به دنبال داشت. در ۱۳۰۲ش، نشریۀ هفتگی آزاد را در مشهد منتشر کرد و از این زمان به بعد بود که به آزاد شهرت یافت. به‌رغم توقیف‌های مکرر نشریه (تا ۱۳۰۶ش) و تبعید مدیر آن، انتشارش ادامه یافت. از ۱۳۱۰ تا ۱۳۲۰ش، در زندان قصر محبوس شد و از ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ش، فعالیت سیاسی و مطبوعاتی داشت و دورۀ دوم نشریۀ آزاد را روزانه انتشار داد. او در این دوره حزبی به نام استقلال تأسیس کرد و روزنامۀ «آزاد» را به منزلۀ ارگان حزب خود مجدداً در تهران منتشر کرد. در ۱۳۲۵ش در تشکیل حزب دموکرات ایران به قوام کمک کرد و روزنامه‌اش را در اختیار آن حزب قرار داد. در دورۀ پانزدهم مجلس شورای ملی، نمایندۀ مردم سبزوار بود. او همراه با چند تن دیگر از نمایندگان به مخالفت با کابینه قوام، اعلام جرم علیه هژیر و استیضاح وی درخصوص لایحه گس‌ـ‌گلشائیان و توقیف غیرقانونی مطبوعات پرداخت و با اعلام حکومت نظامی درپی قتل هژیر در ۱۳۲۸ش به زندان افتاد. عبدالقدیر آزاد در شمار یکی از بیست تن مؤسسان جبهه ملی ایران بود که در مهر ۱۳۲۸ش بنیان گرفت. وی در دوره‌های شانزدهم و هفدهم به نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای ملی انتخاب شد. وی که در آغاز از حامیان و همراهان مصدق بود، در ۱۳۲۹ش جبهه ملی را ترک گفت و به رویارویی با دکتر مصدق پرداخت. آزاد در مرداد ۱۳۳۲ش زندانی و روزنامه‌اش توقیف شد اما با وقوع کودتای ۲۸ مرداد آزاد شد و تشکیل مجدد حزب خود را اعلام کرد. وی در دوره پس از کودتا مدتی رئیس هیئت‌مدیره و مدیر عامل شرکت سهامی فرش ایران شد.