حاتمی، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Mohammadi3 صفحهٔ حاتمی ، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به حاتمی، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش) منتقل کرد)
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲۹: خط ۲۹:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}[[پرونده: 18000800-1.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|273x273پیکسل]][[پرونده: 18000800.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|375x375پیکسل]]<p>فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. از [[دانشکده هنرهای دراماتیک|دانشکدۀ هنرهای دراماتیک]] فارغ‌التحصیل شد. فعالیت هنری را با نویسندگی در تئاتر آغاز کرد و نمایشنامه‌های ''ساتن، قصهٔ حریر و ماهیگیر، حسن کچل، و چهل گیس'' را برای تئاتر نوشت. در سال ۱۳۴۴ نمایش ''دیب'' (دیو) را، که از اولین نوشته‌های خودش بود، در تالار دانشکده و با کودکان «مؤسسۀ آموزشی فرهنگ آرزو» به اجرا درآورد. در سال 1346 نمایش کوتاه ''جنگل و آشپزی'' را که برای گروه سنی کودک و نوجوان و به سفارش تلویزیون ملی ایران ساخته شده بود، جلوی دوربین برد و دو سال بعد، پس از موفقیت اجرای تئاتری ح''سن کچل''، به کارگردانی [[داود رشیدی|داوود رشیدی]]، اولین فیلم بلند خود، ''حسن کچل''، را براساس همان نمایشنامه که در عین حال نخستین فیلم موزیکال سینمای ایران نیز بود، ساخت.</p><p>سبک حاتمی در ''[[حسن کچل]]'' (۱۳۴۹)، ''[[باباشمل]]'' (۱۳۵۰)، و ''خواستگار'' (۱۳۵۱)، متأثر از سنت ‌سخنوری و نقالی است‌. در فیلم‌های بعدی خود، سینما را وسیله یا میدانی برای نمایشِ ‌ارزش‌ها و سنت‌های ملی دانست‌، و در جزییات فیلم دلبستگی‌اش را به ملاحظات و شواهد تاریخی نشان داد. با ''ستارخان'' (۱۳۵۱)، ثابت کرد که هدفش تحلیل و بررسی سیاسی ماجراهای تاریخی نیست‌، بلکه در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی تاریخی‌اش همواره خواسته است جنبه‌‌های انسانی و عاطفی شخصیت‌های تاریخی را نشان بدهد، که از آن جمله‌اند: ''[[سلطان صاحبقران]]'' (۱۳۵۴)، ''[[هزاردستان (تلویزیون)|هزاردستان]]'' (۱۳۵8ـ ۱۳۶۶)، ''[[حاجی واشنگتن]]'' (۱۳۶۱)، ''[[کمال الملک (فیلم)|کمال‌الملک]]'' (۱۳۶۳)، ''جعفرخان از فرنگ ‌برگشته'' (۱۳۶۳)، ''[[مادر (فیلم، 1368)|مادر]]'' (۱۳۶۸)، و ''[[دلشدگان (فیلم)|دلشدگان]]'' (۱۳۷۰). حاتمی نویسندگی تمام آثار سینمایی و تلویزیونی‌اش را خود برعهده داشته است.</p><p>حاتمی روایت خودش را از تاریخ معاصر ایران ارائه می‌کرد، و اگر لازم بود واقعیت‌هایی را فراموش یا تحریف می‌کرد یا از کنار آن‌ها می‌گذشت تا ساختار اثر خود را هرچه‌ نمایشی‌تر کند؛ در واقع نوعی انکار واقعیت، به‌‌نفع واقعیت نمایشی. </p><p>علی حاتمی بر اثر سرطان پانکراس درگذشت. چندسال پس از درگذشت او [[واروژ کریم‌ مسیحی|واروژ کریم‌مسیحی]] دو فیلم سینمایی ''کمیتۀ مجازات'' و ''تهران روزگار نو'' را با تدوین بخش‌هایی از سریال ''هزاردستان'' به تهیه‌کنندگی مرکز سیمافیلم ساخت.  </p><p>[[زری خوشکام]] (زهرا حاتمی) همسرش و [[حاتمی، لیلا (تهران ۱۳۵۱ش)|لیلا حاتمی]] دختر اوست. </p>
}}[[پرونده: 18000800-1.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|273x273پیکسل]][[پرونده: 18000800.jpg | بندانگشتی|علی حاتمی|جایگزین=|375x375پیکسل]]<p>فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. از [[دانشکده هنرهای دراماتیک|دانشکدۀ هنرهای دراماتیک]] فارغ‌التحصیل شد. فعالیت هنری را با نویسندگی در تئاتر آغاز کرد و نمایشنامه‌های ''ساتن، قصهٔ حریر و ماهیگیر، حسن کچل، و چهل گیس'' را برای تئاتر نوشت. در سال ۱۳۴۴ نمایش ''دیب'' (دیو) را، که از اولین نوشته‌های خودش بود، در تالار دانشکده و با کودکان «مؤسسۀ آموزشی فرهنگ آرزو» به اجرا درآورد. در سال 1346 نمایش کوتاه ''جنگل و آشپزی'' را که برای گروه سنی کودک و نوجوان و به سفارش تلویزیون ملی ایران ساخته شده بود، جلوی دوربین برد و دو سال بعد، پس از موفقیت اجرای تئاتری ح''سن کچل''، به کارگردانی [[داود رشیدی|داوود رشیدی]]، اولین فیلم بلند خود، ''حسن کچل''، را براساس همان نمایشنامه که در عین حال نخستین فیلم موزیکال سینمای ایران نیز بود، ساخت.</p><p>سبک حاتمی در ''[[حسن کچل]]'' (۱۳۴۹)، ''[[باباشمل]]'' (۱۳۵۰)، و ''[[خواستگار (فیلم 1351)|خواستگار]]'' (۱۳۵۱)، متأثر از سنت ‌سخنوری و نقالی است‌. در فیلم‌های بعدی خود، سینما را وسیله یا میدانی برای نمایشِ ‌ارزش‌ها و سنت‌های ملی دانست‌، و در جزییات فیلم دلبستگی‌اش را به ملاحظات و شواهد تاریخی نشان داد. با ''ستارخان'' (۱۳۵۱)، ثابت کرد که هدفش تحلیل و بررسی سیاسی ماجراهای تاریخی نیست‌، بلکه در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی تاریخی‌اش همواره خواسته است جنبه‌‌های انسانی و عاطفی شخصیت‌های تاریخی را نشان بدهد، که از آن جمله‌اند: ''[[سلطان صاحبقران]]'' (۱۳۵۴)، ''[[هزاردستان (تلویزیون)|هزاردستان]]'' (۱۳۵8ـ ۱۳۶۶)، ''[[حاجی واشنگتن]]'' (۱۳۶۱)، ''[[کمال الملک (فیلم)|کمال‌الملک]]'' (۱۳۶۳)، ''جعفرخان از فرنگ ‌برگشته'' (۱۳۶۳)، ''[[مادر (فیلم، 1368)|مادر]]'' (۱۳۶۸)، و ''[[دلشدگان (فیلم)|دلشدگان]]'' (۱۳۷۰). حاتمی نویسندگی تمام آثار سینمایی و تلویزیونی‌اش را خود برعهده داشته است.</p><p>حاتمی روایت خودش را از تاریخ معاصر ایران ارائه می‌کرد، و اگر لازم بود واقعیت‌هایی را فراموش یا تحریف می‌کرد یا از کنار آن‌ها می‌گذشت تا ساختار اثر خود را هرچه‌ نمایشی‌تر کند؛ در واقع نوعی انکار واقعیت، به‌‌نفع واقعیت نمایشی. </p><p>علی حاتمی بر اثر سرطان پانکراس درگذشت. چندسال پس از درگذشت او [[واروژ کریم‌ مسیحی|واروژ کریم‌مسیحی]] دو فیلم سینمایی ''کمیتۀ مجازات'' و ''تهران روزگار نو'' را با تدوین بخش‌هایی از سریال ''هزاردستان'' به تهیه‌کنندگی مرکز سیمافیلم ساخت.  </p><p>[[زری خوشکام]] (زهرا حاتمی) همسرش و [[حاتمی، لیلا (تهران ۱۳۵۱ش)|لیلا حاتمی]] دختر اوست. </p>




نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۰

علی حاتمی‌ (تهران 23 مرداد ۱۳۲۳ـ تهران 14 آذر ۱۳۷۵ش)

علی حاتمی
زادروز تهران 23 مرداد ۱۳۲۳ش
درگذشت تهران 14 آذر ۱۳۷۵ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دانشکدۀ هنرهای دراماتیک
شغل و تخصص اصلی فیلمنامه‌نویس و کارگردان 
آثار

حسن کچل (سینمایی، طوقی (سینمایی)، ستارخان (سینمایی)، سلطان صاحبقران (مجموعۀ تلویزیونی)، سوته‌دلان (سینمایی)،

حاجی واشنگتن (سینمایی)، کمال‌الملک (سینمایی)، هزاردستان (مجموعۀ تلویزیونی)، مادر (سینمایی)، دلشدگان (سینمایی)
گروه مقاله سینما
خویشاوندان سرشناس زری خوشکام (همسر)، لیلا حاتمی (دختر)
علی حاتمی
علی حاتمی

فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی. از دانشکدۀ هنرهای دراماتیک فارغ‌التحصیل شد. فعالیت هنری را با نویسندگی در تئاتر آغاز کرد و نمایشنامه‌های ساتن، قصهٔ حریر و ماهیگیر، حسن کچل، و چهل گیس را برای تئاتر نوشت. در سال ۱۳۴۴ نمایش دیب (دیو) را، که از اولین نوشته‌های خودش بود، در تالار دانشکده و با کودکان «مؤسسۀ آموزشی فرهنگ آرزو» به اجرا درآورد. در سال 1346 نمایش کوتاه جنگل و آشپزی را که برای گروه سنی کودک و نوجوان و به سفارش تلویزیون ملی ایران ساخته شده بود، جلوی دوربین برد و دو سال بعد، پس از موفقیت اجرای تئاتری حسن کچل، به کارگردانی داوود رشیدی، اولین فیلم بلند خود، حسن کچل، را براساس همان نمایشنامه که در عین حال نخستین فیلم موزیکال سینمای ایران نیز بود، ساخت.

سبک حاتمی در حسن کچل (۱۳۴۹)، باباشمل (۱۳۵۰)، و خواستگار (۱۳۵۱)، متأثر از سنت ‌سخنوری و نقالی است‌. در فیلم‌های بعدی خود، سینما را وسیله یا میدانی برای نمایشِ ‌ارزش‌ها و سنت‌های ملی دانست‌، و در جزییات فیلم دلبستگی‌اش را به ملاحظات و شواهد تاریخی نشان داد. با ستارخان (۱۳۵۱)، ثابت کرد که هدفش تحلیل و بررسی سیاسی ماجراهای تاریخی نیست‌، بلکه در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی تاریخی‌اش همواره خواسته است جنبه‌‌های انسانی و عاطفی شخصیت‌های تاریخی را نشان بدهد، که از آن جمله‌اند: سلطان صاحبقران (۱۳۵۴)، هزاردستان (۱۳۵8ـ ۱۳۶۶)، حاجی واشنگتن (۱۳۶۱)، کمال‌الملک (۱۳۶۳)، جعفرخان از فرنگ ‌برگشته (۱۳۶۳)، مادر (۱۳۶۸)، و دلشدگان (۱۳۷۰). حاتمی نویسندگی تمام آثار سینمایی و تلویزیونی‌اش را خود برعهده داشته است.

حاتمی روایت خودش را از تاریخ معاصر ایران ارائه می‌کرد، و اگر لازم بود واقعیت‌هایی را فراموش یا تحریف می‌کرد یا از کنار آن‌ها می‌گذشت تا ساختار اثر خود را هرچه‌ نمایشی‌تر کند؛ در واقع نوعی انکار واقعیت، به‌‌نفع واقعیت نمایشی.

علی حاتمی بر اثر سرطان پانکراس درگذشت. چندسال پس از درگذشت او واروژ کریم‌مسیحی دو فیلم سینمایی کمیتۀ مجازات و تهران روزگار نو را با تدوین بخش‌هایی از سریال هزاردستان به تهیه‌کنندگی مرکز سیمافیلم ساخت.

زری خوشکام (زهرا حاتمی) همسرش و لیلا حاتمی دختر اوست.


فهرست آثار




برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=حاتمی،_علی_(تهران_۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش)&oldid=2010189236»