آخا: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =
|نام لاتین =Akha
| نام‌ قدیمی =
| نام دیگر =
| استان = مازندران
| شهرستان =آمل
| بخش = لاریجان
| موقعیت = 75 کیلومتری جنوب شهر آمل
| جمعیت = 173نفر (1395ش)
| نوع اقلیم = 
| ارتفاع از سطح دریا =1۶20متر
| تولیدات و صنایع مهم = گندم، جو، گردو، هلو، سیب، گلابی و تولیدات دامی
| برخی بناهای مهم =زیارتگاه امامزاده قاسم و بی‌بی‌خاتون
| شهر ها و آبادی های مهم =
}}
آخا (Akha)
آخا (Akha)


روستایی در دهستان بالالاریجان، در بخش لاریجان شهرستان آمل، استان مازندران. در فاصلۀ 75 کیلومتری جنوب شهر آمل و در ارتفاع 1۶20متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. این روستا در دامنه‌های کوهستان البرز مرکزی، در فاصلۀ 19 کیلومتری شرق قلۀ دماوند و در 95 کیلومتری جنوب دریای خزر واقع شده است. آخا با دسترسی به جادۀ هراز به آمل، تهران و شبکۀ راه‌های اصلی کشور متصل است. اراضی این روستا در مناطق شرقی و جنوبی با روستاهای ترا، دینان و شمس‌آباد و در غرب با روستای وانه و دره‌رودِ هراز محدود شده است. با چندین روستای دیگر، در منطقه‌ای دره‌ای موسوم به «امیری» در دل رشته‌کوه البرز مرکزی و در کنار رودخانۀ هراز واقع شده است. روستایی ییلاقی و خوش‌آب‌وهوا با چندین چشمه و باغ‌های سرسبز است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت آخا 173نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامپروری است. محصولات مهم روستا شامل گندم، جو، گردو، هلو، سیب، گلابی و تولیدات دامی است. مردم آخا و دیگر روستاهای منطقۀ امیری به زبان طبری (گویش آملی) سخن می‌گویند.  
روستایی در دهستان بالالاریجان، در بخش [[لاریجان]] [[آمل، شهرستان|شهرستان آمل]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 75 کیلومتری جنوب [[آمل، شهر|شهر آمل]] و در ارتفاع 1۶20متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. این روستا در دامنه‌های کوهستان البرز مرکزی، در فاصلۀ 19 کیلومتری شرق قلۀ دماوند و در 95 کیلومتری جنوب دریای خزر واقع شده است. آخا با دسترسی به جادۀ هراز به آمل، تهران و شبکۀ راه‌های اصلی کشور متصل است. اراضی این روستا در مناطق شرقی و جنوبی با روستاهای ترا، دینان و شمس‌آباد و در غرب با روستای وانه و دره‌رودِ هراز محدود شده است. با چندین روستای دیگر، در منطقه‌ای دره‌ای موسوم به «امیری» در دل رشته‌کوه البرز مرکزی و در کنار رودخانۀ هراز واقع شده است. روستایی ییلاقی و خوش‌آب‌وهوا با چندین چشمه و باغ‌های سرسبز است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت آخا 173نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، باغداری و [[دامپروری]] است. محصولات مهم روستا شامل [[گندم]]، [[جو]]، [[گردو]]، [[هلو]]، [[سیب]]، [[گلابی]] و تولیدات دامی است. مردم آخا و دیگر روستاهای منطقۀ امیری به زبان [[طبری]] (گویش آملی) سخن می‌گویند.
 
آخا روستایی کهن است؛ آنچنان که تاریخ دو زیارتگاه آن (امامزاده قاسم و بی‌بی‌خاتون) به دورۀ [[صفویه|صفویۀ]] می‌رسد. و از پیش از دورۀ صفویه نیز این روستا دایر بوده است.  


----
----

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۲

آخا
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان مازندران
شهرستان آمل
بخش لاریجان
جمعیت 173نفر (1395ش)
موقعیت 75 کیلومتری جنوب شهر آمل
ارتفاع از سطح دریا 1۶20متر
تولیدات و صنایع مهم گندم، جو، گردو، هلو، سیب، گلابی و تولیدات دامی
برخی بناهای مهم زیارتگاه امامزاده قاسم و بی‌بی‌خاتون
نام لاتین Akha

آخا (Akha)

روستایی در دهستان بالالاریجان، در بخش لاریجان شهرستان آمل، استان مازندران. در فاصلۀ 75 کیلومتری جنوب شهر آمل و در ارتفاع 1۶20متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. این روستا در دامنه‌های کوهستان البرز مرکزی، در فاصلۀ 19 کیلومتری شرق قلۀ دماوند و در 95 کیلومتری جنوب دریای خزر واقع شده است. آخا با دسترسی به جادۀ هراز به آمل، تهران و شبکۀ راه‌های اصلی کشور متصل است. اراضی این روستا در مناطق شرقی و جنوبی با روستاهای ترا، دینان و شمس‌آباد و در غرب با روستای وانه و دره‌رودِ هراز محدود شده است. با چندین روستای دیگر، در منطقه‌ای دره‌ای موسوم به «امیری» در دل رشته‌کوه البرز مرکزی و در کنار رودخانۀ هراز واقع شده است. روستایی ییلاقی و خوش‌آب‌وهوا با چندین چشمه و باغ‌های سرسبز است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت آخا 173نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامپروری است. محصولات مهم روستا شامل گندم، جو، گردو، هلو، سیب، گلابی و تولیدات دامی است. مردم آخا و دیگر روستاهای منطقۀ امیری به زبان طبری (گویش آملی) سخن می‌گویند.

آخا روستایی کهن است؛ آنچنان که تاریخ دو زیارتگاه آن (امامزاده قاسم و بی‌بی‌خاتون) به دورۀ صفویۀ می‌رسد. و از پیش از دورۀ صفویه نیز این روستا دایر بوده است.