تئاتر فردوسی: تفاوت میان نسخهها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ تیاتر فردوسی را به تئاتر فردوسی منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تئاتر فردوسی <br> | تئاتر فردوسی <br> | ||
<p>تئاتری قدیمی در [[لاله زار، خیابان|خیابان لالهزار]] تهران. [[عبدالحسین نوشین]]، که پس از تعطیلی [[تئاتر فرهنگ]] در ۱۳۲۳ش برای کارهای حزبی به [[خراسان]] رفته بود، پس از بازگشت به تهران، در ۱۳۲۵ با همکاری [[لرتا|لُرتا]]، [[حسین خیرخواه]] و حسن خاشع، تئاتر فردوسی را تأسیس کرد. این تئاتر در ۱۳۲۷ش، پس از انحلال حزب تودۀ ایران، بهسبب فعالیتهای سیاسی منحل شد. نوشین به زندان افتاد و از آنجا هدایت و اجرای چند نمایش را برعهده گرفت. عبدالکریم عمویی مالک تئاتر فردوسی بود.</p> | <p>تئاتری قدیمی در [[لاله زار، خیابان|خیابان لالهزار]] تهران. [[نوشین، عبدالحسین (۱۲۸۴ـ۱۳۵۰ش)|عبدالحسین نوشین]]، که پس از تعطیلی [[تئاتر فرهنگ]] در ۱۳۲۳ش برای کارهای حزبی به [[خراسان]] رفته بود، پس از بازگشت به تهران، در ۱۳۲۵ با همکاری [[لرتا|لُرتا]]، [[خیرخواه، حسین (۱۲۸۸ـ۱۳۴۱ش)|حسین خیرخواه]] و حسن خاشع، تئاتر فردوسی را تأسیس کرد. این تئاتر در ۱۳۲۷ش، پس از انحلال حزب تودۀ ایران، بهسبب فعالیتهای سیاسی منحل شد. نوشین به زندان افتاد و از آنجا هدایت و اجرای چند نمایش را برعهده گرفت. عبدالکریم عمویی مالک تئاتر فردوسی بود.</p> | ||
برخی از اجراهای تئاتر فردوسی عبارتاند از ''مستنطق''، اثر [[پریستلی، جان (۱۸۹۴ـ۱۹۸۴)|پریستلی]]؛ ''پرندۀ آبی''، اثر [[مترلینک، موریس (۱۸۶۲ـ۱۹۴۹)|موریس مترلینگ]]؛ ''سه دزد''، از ساراچف؛ ''چراغگاز''، از [[همیلتون، پاتریک (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۲۸)|پاتریک همیلتون]]؛ ''بادبزن خانم ویندرمیر''، اثر [[وایلد، اسکار (۱۸۵۴ـ۱۹۰۰)|اسکار وایلد]]؛ ''شنل قرمز''، اثر [[بریو، اوژن (۱۸۵۸ـ۱۹۳۲)|اوژن بریو]]؛ ''دست خونآلود''، ''اجنبی''، ''روزنامهنگاران''، و ''ننگ جامعه''. | برخی از اجراهای تئاتر فردوسی عبارتاند از ''مستنطق''، اثر [[پریستلی، جان (۱۸۹۴ـ۱۹۸۴)|پریستلی]]؛ ''پرندۀ آبی''، اثر [[مترلینک، موریس (۱۸۶۲ـ۱۹۴۹)|موریس مترلینگ]]؛ ''سه دزد''، از ساراچف؛ ''چراغگاز''، از [[همیلتون، پاتریک (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۲۸)|پاتریک همیلتون]]؛ ''بادبزن خانم ویندرمیر''، اثر [[وایلد، اسکار (۱۸۵۴ـ۱۹۰۰)|اسکار وایلد]]؛ ''شنل قرمز''، اثر [[بریو، اوژن (۱۸۵۸ـ۱۹۳۲)|اوژن بریو]]؛ ''دست خونآلود''، ''اجنبی''، ''روزنامهنگاران''، و ''ننگ جامعه''. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۲
تئاتر فردوسی
تئاتری قدیمی در خیابان لالهزار تهران. عبدالحسین نوشین، که پس از تعطیلی تئاتر فرهنگ در ۱۳۲۳ش برای کارهای حزبی به خراسان رفته بود، پس از بازگشت به تهران، در ۱۳۲۵ با همکاری لُرتا، حسین خیرخواه و حسن خاشع، تئاتر فردوسی را تأسیس کرد. این تئاتر در ۱۳۲۷ش، پس از انحلال حزب تودۀ ایران، بهسبب فعالیتهای سیاسی منحل شد. نوشین به زندان افتاد و از آنجا هدایت و اجرای چند نمایش را برعهده گرفت. عبدالکریم عمویی مالک تئاتر فردوسی بود.
برخی از اجراهای تئاتر فردوسی عبارتاند از مستنطق، اثر پریستلی؛ پرندۀ آبی، اثر موریس مترلینگ؛ سه دزد، از ساراچف؛ چراغگاز، از پاتریک همیلتون؛ بادبزن خانم ویندرمیر، اثر اسکار وایلد؛ شنل قرمز، اثر اوژن بریو؛ دست خونآلود، اجنبی، روزنامهنگاران، و ننگ جامعه.