آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (۱۸۷۷ـ ژنو ۱۹۵۷): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (۱۸۷۷ـ ژنو ۱۹۵۷)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آقاخان سوم|نام=Agha Khan III|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=سِر - حضرت والا|زادروز=۱۸۷۷م|تاریخ مرگ=ژنو ۱۹۵۷م|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=پیشوای دینی|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=نمایندۀ مردم هند در جامعۀ ملل (از ۱۹۳۰م به بعد) - نمایندۀ هند در کنفرانس خلع سلاح (در ۱۹۳۲م) - رئیس نمایندگان هند در جامعۀ ملل (از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷م) - رئیس عمومی جامعۀ ملل (در ۱۹۳۷م)|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=آقاخان دوم (پدر)|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=ایجاد اتحادیۀ مسلمانانِ هند (در ۱۹۰۶م)|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}


[[File:10149200.jpg|thumb|آقاخان سوم، سلطان محمدشاه]]چهل و هشتمین پیشوای (۱۳۰۳ـ۱۳۷۴ق) اسماعیلیان نزاری و سومین پیشوای آقاخانیه. بعد از مرگ پدرش، آقاخان دوم که امامتش دیری نپایید، در ۸سالگی به امامت رسید. در ۱۹۰۶ برای جلب طرفداری مسلمانان از حکومت بریتانیا، اتحادیۀ مسلمانانِ هند را بنیاد نهاد و از دولت بریتانیا لقب «سِر» گرفت. از ۱۹۳۰ به بعد نمایندۀ مردم هند در جامعۀ ملل و در ۱۹۳۲ نمایندۀ هند در کنفرانس خلع سلاح و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷ رئیس نمایندگان آن کشور در جامعۀ ملل بود و در ۱۹۳۷ به ریاست عمومی جامعۀ ملل برگزیده شد. در مدت رهبری دیرپایش شهرت و ثروت بسیار به هم رساند و پیشوایی اسماعیلیان نزاری را در هند، ایران، آسیای میانه، سوریه و شرق افریقا بر عهده داشت. در ۱۳۲۷ محمدرضا شاه پهلوی تقاضای تابعیت او را پذیرفت و آقاخان را به «حضرت والا» ملقب کرد. پیکرش را در آرامگاهی خانوادگی در آسوان مصر به‌خاک سپردند. نیز ← [[نزاریه|نزاریه]]؛ [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]]
آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (۱۸۷۷ـ ژنو ۱۹۵۷م)   Agha Khan III, Sultan Mohammad Shah


<br/> <!--10149200-->
 
 
[[File:10149200.jpg|thumb|سلطان محمدشاه آقاخان سوم]]چهل و هشتمین پیشوای (۱۳۰۳ـ۱۳۷۴ق) اسماعیلیان نزاری و سومین پیشوای آقاخانیه. بعد از مرگ پدرش، [[آقاخان دوم، علی شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م)|آقاخان دوم]] که امامتش دیری نپایید، در ۸سالگی به امامت رسید. در ۱۹۰۶م برای جلب طرفداری مسلمانان از حکومت [[بریتانیا]]، اتحادیۀ مسلمانانِ هند را بنیاد نهاد و از دولت بریتانیا لقب «سِر» گرفت. از ۱۹۳۰م به بعد نمایندۀ مردم هند در [[جامعه ملل|جامعۀ ملل]] و در ۱۹۳۲م نمایندۀ هند در [[خلع سلاح، کنفرانس ( ۱۹۳۲ـ۱۹۳۷)|کنفرانس خلع سلاح]] و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷م رئیس نمایندگان آن کشور در جامعۀ ملل بود و در ۱۹۳۷م به ریاست عمومی جامعۀ ملل برگزیده شد. در مدت رهبری دیرپایش شهرت و ثروت بسیار به هم رساند و پیشوایی اسماعیلیان نزاری را در [[هند]]، [[ایران]]، [[آسیای میانه]]، [[سوریه]] و شرق [[افریقا، قاره|افریقا]] بر عهده داشت. در ۱۳۲۷ق [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضا شاه پهلوی]] تقاضای تابعیت او را پذیرفت و آقاخان را به «حضرت والا» ملقب کرد. پیکرش را در آرامگاهی خانوادگی در [[آسوان]] [[مصر]] به خاک سپردند. نیز ← [[نزاریه|نزاریه]]؛ [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]]
 
 
----<br/> <!--10149200-->


[[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]]
[[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۸

آقاخان سوم
Agha Khan III
زادروز ۱۸۷۷م
درگذشت ژنو ۱۹۵۷م
ملیت ایرانی
شغل و تخصص اصلی پیشوای دینی
لقب سِر - حضرت والا
گروه مقاله دین اسلام
خویشاوندان سرشناس آقاخان دوم (پدر)

آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (۱۸۷۷ـ ژنو ۱۹۵۷م) Agha Khan III, Sultan Mohammad Shah


سلطان محمدشاه آقاخان سوم

چهل و هشتمین پیشوای (۱۳۰۳ـ۱۳۷۴ق) اسماعیلیان نزاری و سومین پیشوای آقاخانیه. بعد از مرگ پدرش، آقاخان دوم که امامتش دیری نپایید، در ۸سالگی به امامت رسید. در ۱۹۰۶م برای جلب طرفداری مسلمانان از حکومت بریتانیا، اتحادیۀ مسلمانانِ هند را بنیاد نهاد و از دولت بریتانیا لقب «سِر» گرفت. از ۱۹۳۰م به بعد نمایندۀ مردم هند در جامعۀ ملل و در ۱۹۳۲م نمایندۀ هند در کنفرانس خلع سلاح و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷م رئیس نمایندگان آن کشور در جامعۀ ملل بود و در ۱۹۳۷م به ریاست عمومی جامعۀ ملل برگزیده شد. در مدت رهبری دیرپایش شهرت و ثروت بسیار به هم رساند و پیشوایی اسماعیلیان نزاری را در هند، ایران، آسیای میانه، سوریه و شرق افریقا بر عهده داشت. در ۱۳۲۷ق محمدرضا شاه پهلوی تقاضای تابعیت او را پذیرفت و آقاخان را به «حضرت والا» ملقب کرد. پیکرش را در آرامگاهی خانوادگی در آسوان مصر به خاک سپردند. نیز ← نزاریه؛ اسماعیلیه