عینیت نو: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۲

عینیَّت نو (Neue Sachlichkeit)

گروهی از هنرمندان آلمانی که در دهۀ ۱۹۲۰م، اکسپرسیونیسم^[۱] و گرایش‌های انتزاعی^[۲] رایج را طرد کردند و به نقاشی با شیوه‌ای خشن و واقع‌گرا^[۳] رو آوردند. اصطلاح عینیت نو را گوستاو هارتلوب، مدیر نگارخانۀ مانهایم، در ۱۹۲۳م وضع کرد. این جنبش فاقد هرگونه جهان‌بینی منسجم بود. اعضای سرشناس گروه عبارت‌ بودند از جورج گروس، اوتو دیکس، و ماکس بکمان. نقاشی‌های اعضای این گروه، بازتابی است از سرخوردگی تلخ جامعۀ پس از جنگ جهانی. محتوای آثارشان اغلب واجد طنزی تلخ است. سبک و نحوۀ اجرای آثار این گروه مرهون نقاشی فراطبیعی^[۴] ایتالیایی و همچنین مکتب دادا^[۵]ست. رژیم نازی در دهۀ ۱۹۳۰م به شاخۀ واقع‌گرایی اجتماعی^[۶] این جنبش پایان داد.

↑ expressionism
↑ abstract
↑ realist
↑ metaphysical painting
↑ Dada
↑ social realism

[1] xpressionism

[2] stract

[3] realist

[4] taphysical painting

[5] Dada

[6] social realism

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+[[پرونده:31136200-3.jpg|بندانگشتی|تک‌چهره سيلويا فون هاردن، اثر اوتو ديکس]]
+عینیَّت نو (Neue Sachlichkeit)
-عِیْنیَّتِ نو (Neue Sachlichkeit)
+گروهی از هنرمندان آلمانی که در دهۀ ۱۹۲۰م، [[اکسپرسیونیسم (هنر)|اکسپرسیونیسم]]<ref>expressionism</ref> و گرایش‌های انتزاعی<ref>abstract </ref> رایج را طرد کردند و به نقاشی با شیوه‌ای خشن و واقع‌گرا<ref>realist </ref> رو آوردند. اصطلاح عینیت نو را گوستاو هارتلوب، مدیر نگارخانۀ [[مانهایم]]، در ۱۹۲۳م وضع کرد. این جنبش فاقد هرگونه جهان‌بینی منسجم بود. اعضای سرشناس گروه عبارت‌ بودند از [[گروس، جورج (۱۸۹۳ـ۱۹۵۹)|جورج گروس]]، [[دیکس، اوتو (۱۸۹۱ـ۱۹۶۹)|اوتو دیکس]]، و [[بکمان، ماکس (۱۸۸۴ـ۱۹۵۰)|ماکس بکمان]]. نقاشی‌های اعضای این گروه، بازتابی است از سرخوردگی تلخ جامعۀ پس از جنگ جهانی. محتوای آثارشان اغلب واجد طنزی تلخ است. سبک و نحوۀ اجرای آثار این گروه مرهون نقاشی فراطبیعی<ref>metaphysical painting </ref> ایتالیایی و همچنین مکتب [[داداییسم|دادا]]<ref>Dada </ref>ست. رژیم نازی در دهۀ ۱۹۳۰م به شاخۀ واقع‌گرایی اجتماعی<ref>social realism</ref> این جنبش پایان داد.
-[[File:31136200.jpg|thumb|تک‌چهره سيلويا فون هاردن، اثر اوتو ديکس]]
-گروهی از هنرمندان آلمانی که در دهۀ ۱۹۲۰، اکسپرسیونیسم<ref>expressionism</ref> و گرایش‌های انتزاعی<ref>abstract </ref> رایج را طرد کردند و به نقاشی با شیوه‌ای خشن و واقع‌گرا<ref>realist </ref> رو آوردند. اصطلاح عینیت نو را گوستاو هارتلوب، مدیر نگارخانۀ مانهایم، در ۱۹۲۳ وضع کرد. این جنبش فاقد هرگونه جهان‌بینی منسجم بود. اعضای سرشناس گروه عبارت‌ بودند از جورج گروس، اوتو دیکس، و ماکس بکمان. نقاشی‌های اعضای این گروه، بازتابی است از سرخوردگی تلخ جامعۀ پس از جنگ جهانی. محتوای آثارشان اغلب واجد طنزی تلخ است. سبک و نحوۀ اجرای آثار این گروه مرهون نقاشی فراطبیعی<ref>metaphysical painting </ref> ایتالیایی و همچنین مکتب دادا<ref>Dada </ref>ست. رژیم نازی در دهۀ ۱۹۳۰ به شاخۀ واقع‌گرایی اجتماعی<ref>social realism</ref> این جنبش پایان داد.
 &nbsp;