شوتس، هاینریش (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲): تفاوت میان نسخه‌ها

Heinrich Schutz
هاینریش‌ شوتس; Heinrich Schutz
زادروز	کُشتریتس در ساکس ۱۵۸۵م;
درگذشت	۱۶۷۲م
ملیت	آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل	دانشگاه ماربورگ، رشته حقوق ونیز، موسیقی
شغل و تخصص اصلی	آهنگ‌ساز
آثار	هفت کلام مسیح (ح ۱۶۶۰)، عزاداری‌های موسیقایی (۱۶۳۶)، ماگنیفیکات آلمانی (۱۶۷۱)، ۲۶ مزمور داوودی (۱۶۱۹)
گروه مقاله	موسیقی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۴

شوتس، هاینریش‌ (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)(Schutz, Heinrich)

آهنگ‌ساز آلمانی آغاز دوران باروک^[۱]. آثار او عبارت‌اند از هفت کلام مسیح^[۲] (ح ۱۶۶۰)، عزاداری‌های موسیقایی^[۳] (۱۶۳۶)، و ماگنیفیکات آلمانی^[۴] (۱۶۷۱). گستره و دامنۀ پلی‌فونی کُرال و سازی را افزایش داد و از متقدم‌های برجستۀ یوهان سباستیان باخ^[۵] بود. شوتس در کُشتریتس^[۶] در ساکس^[۷] به‌دنیا آمد. موسیقی را در گروه کُر دربار لاندگراف هسه ـ کاسل^[۸] آموخت و در دانشگاه ماربورگ^[۹] به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت و زیرنظر جووانّی گابرِیلی^[۱۰] در ونیز، ۱۶۰۹ـ۱۶۱۲، موسیقی تحصیل کرد. پس از بازگشت به کاسِل، ارگ‌نواز دربار شد اما در ۱۶۱۴ این شهر را به مقصد درسدن^[۱۱] ترک کرد تا در سمت سرپرست موسیقی به خدمت الکتور ساکسونی، یوهان گئورگ^[۱۲]، درآید. در این مقام تلاش‌های زیادی برای تثبیت اسلوب موسیقی و موسیقی‌دانان ایتالیایی انجام داد، اما بااین‌که در ونیز مادریگال‌های ایتالیایی ساخته بود، آثار خود را به زبان آلمانی یا لاتین می‌نوشت، که ۲۶ مزمور داوودی^[۱۳] (۱۶۱۹) برجسته‌ترین آن‌هایند. شوتس در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، دافنه^[۱۴]، را خلق کرد که لیبرِتّوی آن ترجمۀ مارتین اوپیتس^[۱۵] از لیبرِتّوی رینوچّینی^[۱۶] بود. در ۱۶۳۳ فشار مالی ناشی از جنگ سی‌ساله^[۱۷] که جریان امور گروه موسیقی دربار درِسدِن را به‌هم ریخته بود، او را واداشت تا اجازۀ رفتن به کپنهاگ را بگیرد، و تا ۱۶۴۱ در آن شهر و دربارهای دیگر به‌سر برد. در دهۀ ۱۶۵۰ نارضایتی او از گرایش‌های تازه میان موسیقی‌دانان درباری ایتالیا بیشتر شد و درگیری‌های زیادی با جووانّی بونتِمپی^[۱۸] پیدا کرد. شوتس مهم‌ترین شخصیت آلمانی پیش از باخ است، که عناصر تغزلی و نمایشی سبک آوازی ونیز را با پلی‌فونی آلمانی پیوند داد.

↑ baroque
↑ The Seven Words of Christ
↑ Musicalische Exequien
↑ Deutsche Magnificat/German Magnificat
↑ Johann Sebastian Bach
↑ Köstritz
↑ Saxony
↑ Landgrave of Hesse-Kassel
↑ Marburg University
↑ Giovanni Gabrieli
↑ Dresden
↑ Johann Georg
↑ Psalmen Davids
↑ Dafne
↑ Martin Opitz
↑ Rinuccini
↑ Thirty Years’ War
↑ Giovanni Bontempi

[1] roque

[2] The Seven Words of Christ

[3] Musicalische Exequien

[4] Deutsche Magnificat/German Magnificat

[5] Johann Sebastian Bach

[6] Köstritz

[7] Saxony

[8] Landgrave of Hesse-Kassel

[9] Marburg University

[10] Giovanni Gabrieli

[11] Dresden

[12] Johann Georg

[13] Psalmen Davids

[14] Dafne

[15] Martin Opitz

[16] Rinuccini

[17] Thirty Years’ War

[18] Giovanni Bontempi

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-شوتْس، هاینْریش‌ (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)(Schutz, Heinrich)
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=هاینریش‌ شوتس|نام=Heinrich Schutz|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=کُشتریتس در ساکس ۱۵۸۵م|تاریخ مرگ=۱۶۷۲م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه ماربورگ، رشته حقوق
+ونیز، موسیقی|شغل و تخصص اصلی=آهنگ‌ساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=هفت کلام مسیح (ح ۱۶۶۰)، عزاداری‌های موسیقایی (۱۶۳۶)، ماگنیفیکات آلمانی (۱۶۷۱)، ۲۶ مزمور داوودی (۱۶۱۹)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، دافنه، را خلق کرد|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
-[[File:26137300.jpg|thumb|شوتْس، هاينْريش‌]]
+شوتس، هاینریش‌ (۱۵۸۵ـ۱۶۷۲)(Schutz, Heinrich)
+[[پرونده:هاینریش شوتس.jpg|بندانگشتی|هاینریش شوتس]]
-آهنگ‌ساز آلمانی آغاز دوران باروک<ref>baroque</ref>. آثار او عبارت‌اند از ''هفت کلام مسیح''<ref>''The Seven Words of Christ''</ref> (ح ۱۶۶۰)، ''عزاداری‌های موسیقایی''<ref>''Musicalische Exequien''</ref> (۱۶۳۶)، و ''ماگنیفیکات آلمانی''<ref>''Deutsche Magnificat/German Magnificat''</ref> (۱۶۷۱). گستره و دامنۀ پلی‌فونی کُرال و سازی را افزایش داد و از متقدم‌های برجستۀ یوهان سباستیان باخ<ref>Johann Sebastian Bach</ref> بود. شوتس در کُشتریتس<ref>Köstritz</ref> در ساکس<ref>Saxony</ref> به‌دنیا آمد. موسیقی را در گروه کُر دربار لاندگراف هسه ـ کاسل<ref>Landgrave of Hesse-Kassel</ref> آموخت و در دانشگاه ماربورگ<ref>Marburg University</ref> به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت و زیرنظر جووانّی گابرِیلی<ref>Giovanni Gabrieli</ref> در ونیز، ۱۶۰۹ـ۱۶۱۲، موسیقی تحصیل کرد. پس از بازگشت به کاسِل، ارگ‌نواز دربار شد اما در ۱۶۱۴ این شهر را به مقصد درسدن<ref>Dresden</ref> ترک کرد تا در سمت سرپرست موسیقی به خدمت الکتور ساکسونی، یوهان گئورگ<ref>Johann Georg</ref>، درآید. در این مقام تلاش‌های زیادی برای تثبیت اسلوب موسیقی و موسیقی‌دانان ایتالیایی انجام داد، اما بااین‌که در ونیز مادریگال‌های ایتالیایی ساخته بود، آثار خود را به زبان آلمانی یا لاتین می‌نوشت، که ۲۶ ''مزمور داوودی''<ref>''Psalmen Davids''</ref> (۱۶۱۹) برجسته‌ترین آن‌هایند. شوتس در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، ''دافنه''<ref>''Dafne''</ref>، را خلق کرد که لیبرِتّوی آن ترجمۀ مارتین اوپیتس<ref>Martin Opitz
+آهنگ‌ساز آلمانی آغاز دوران [[باروک]]<ref>baroque</ref>. آثار او عبارت‌اند از ''هفت کلام مسیح''<ref>''The Seven Words of Christ''</ref> (ح ۱۶۶۰)، ''عزاداری‌های موسیقایی''<ref>''Musicalische Exequien''</ref> (۱۶۳۶)، و ''ماگنیفیکات آلمانی''<ref>''Deutsche Magnificat/German Magnificat''</ref> (۱۶۷۱). گستره و دامنۀ پلی‌فونی کُرال و سازی را افزایش داد و از متقدم‌های برجستۀ [[باخ، یوهان سباستیان (۱۶۸۵ـ۱۷۵۰)|یوهان سباستیان باخ]]<ref>Johann Sebastian Bach</ref> بود. شوتس در کُشتریتس<ref>Köstritz</ref> در [[ساکس]]<ref>Saxony</ref> به‌دنیا آمد. موسیقی را در گروه کُر دربار لاندگراف هسه ـ کاسل<ref>Landgrave of Hesse-Kassel</ref> آموخت و در دانشگاه ماربورگ<ref>Marburg University</ref> به تحصیل در رشتۀ حقوق پرداخت و زیرنظر [[گابریلی، جووانی (ح ۱۵۵۵ـ۱۶۱۲)|جووانّی گابرِیلی]]<ref>Giovanni Gabrieli</ref> در [[ونیز]]، ۱۶۰۹ـ۱۶۱۲، موسیقی تحصیل کرد. پس از بازگشت به [[کاسل|کاسِل]]، [[ارگ|ارگ‌]]<nowiki/>نواز دربار شد اما در ۱۶۱۴ این شهر را به مقصد [[درسدن]]<ref>Dresden</ref> ترک کرد تا در سمت سرپرست موسیقی به خدمت الکتور ساکسونی، یوهان گئورگ<ref>Johann Georg</ref>، درآید. در این مقام تلاش‌های زیادی برای تثبیت اسلوب موسیقی و موسیقی‌دانان ایتالیایی انجام داد، اما بااین‌که در ونیز مادریگال‌های ایتالیایی ساخته بود، آثار خود را به زبان آلمانی یا لاتین می‌نوشت، که ۲۶ ''مزمور داوودی''<ref>''Psalmen Davids''</ref> (۱۶۱۹) برجسته‌ترین آن‌هایند. شوتس در ۱۶۲۷ نخستین اپرای آلمانی، ''[[دافنه (اپرا)|دافنه]]''<ref>''Dafne''</ref>، را خلق کرد که لیبرِتّوی آن ترجمۀ مارتین اوپیتس<ref>Martin Opitz
-</ref> از لیبرِتّوی رینوچّینی<ref>Rinuccini</ref> بود. در ۱۶۳۳ فشار مالی ناشی از جنگ سی‌ساله<ref>Thirty Years’ War</ref> که جریان امور گروه موسیقی دربار درِسدِن را به‌هم ریخته بود، او را واداشت تا اجازۀ رفتن به کپنهاگ را بگیرد، و تا ۱۶۴۱ در آن شهر و دربارهای دیگر به‌سر برد. در دهۀ ۱۶۵۰ نارضایتی او از گرایش‌های تازه میان موسیقی‌دانان درباری ایتالیا بیشتر شد و درگیری‌های زیادی با جووانّی بونتِمپی<ref>Giovanni Bontempi</ref> پیدا کرد. شوتس مهم‌ترین شخصیت آلمانی پیش از باخ است، که عناصر تغزلی و نمایشی سبک آوازی ونیز را با پلی‌فونی آلمانی پیوند داد.
+</ref> از لیبرِتّوی رینوچّینی<ref>Rinuccini</ref> بود. در ۱۶۳۳ فشار مالی ناشی از جنگ سی‌ساله<ref>Thirty Years’ War</ref> که جریان امور گروه موسیقی دربار درِسدِن را به‌هم ریخته بود، او را واداشت تا اجازۀ رفتن به [[کپنهاگ]] را بگیرد، و تا ۱۶۴۱ در آن شهر و دربارهای دیگر به‌سر برد. در دهۀ ۱۶۵۰ نارضایتی او از گرایش‌های تازه میان موسیقی‌دانان درباری [[ایتالیا]] بیشتر شد و درگیری‌های زیادی با جووانّی بونتِمپی<ref>Giovanni Bontempi</ref> پیدا کرد. شوتس مهم‌ترین شخصیت آلمانی پیش از باخ است، که عناصر تغزلی و نمایشی سبک آوازی ونیز را با پلی‌فونی آلمانی پیوند داد.
 &nbsp;