آلیانس، مدارس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


آلیانْس، مدارس


مدارسی برای آشنایی یهودیان ایران با علوم جدید، تأسیس‌شده در ۱۲۹۰ق طبق توافق ناصرالدین‌شاه قاجار و صدراعظم میرزا حسین‌خان سپهسالار (مشیرالدوله) با کمیتۀ مرکزی آلیانس. براساس این توافق‌نامه که به امضای میرزا حسین‌خان و آدولف کرمیو رئیس اتحادیۀ جهانی آلیانس رسید، تأسیس مدارس آلیانس به‌عهدۀ ایران و مخارج تعلیم و تربیت معلم در خارج از کشور به‌عهدۀ کمیتۀ مرکزی آلیانس قرار گرفت. این مدارس در ۱۳۱۶ق در تهران و رفته‌رفته در شهرهای همدان، کرمانشاه، سنندج، بیجار، نهاوند، تویسرکان، بروجرد، اصفهان، یزد، و کاشان افتتاح شد. در مدارس آلیانس علوم و زبان فرانسوی در درجۀ اول و زبان فارسی در درجۀ دوم و علوم دینی یهود به‌شیوۀ جدید آموزش تدریس می‌شد. کلاس‌های این مدارس براساس سن دانش‌آموزان مرتب شده و دارای صندلی و تخته‌سیاه بود. فراگیری با حافظه انجام می‌گرفت و تنبیه بدنی که شرط لازم آموزش در آن روزگار بود، در این مدارس وجود نداشت. در دورۀ پهلوی ۱۳۰۳ش مدارس آلیانس با برنامه‌ها و آیین‌نامه‌های داخلی خود اداره می‌شد، اما از آن پس دولت برای تحکیم و گسترش فرهنگ ایرانی، برنامۀ واحد درسی برای تمام مدارس ایران تدوین کرد. از ۱۳۱۱ در مدارس آلیانس آموزش زبان فارسی به‌عنوان زبان اول مقرر و زبان فرانسوی زبان دوم شد، و از ۱۳۱۸ برنامۀ درسی این مدارس با برنامۀ وزارت فرهنگ یکسان شد.
آلیانْس، مدارس (Alliance High Schools)
 
مدارسی برای آشنایی یهودیان [[ایران]] با علوم جدید، تأسیس‌شده در ۱۲۹۰ق طبق توافق [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] و صدراعظم میرزا حسین‌خان سپهسالار ([[مشیرالدوله، میرزا حسین خان|مشیرالدوله]]) با کمیتۀ مرکزی آلیانس. براساس این توافق‌نامه که به امضای میرزا حسین‌خان و [[کرمیو، آدولف (۱۷۹۶ـ۱۸۸۰)|آدولف کرمیو]] رئیس اتحادیۀ جهانی آلیانس رسید، تأسیس مدارس آلیانس به‌عهدۀ ایران و مخارج تعلیم و تربیت معلم در خارج از کشور به‌عهدۀ کمیتۀ مرکزی آلیانس قرار گرفت. این مدارس در ۱۳۱۶ق در [[تهران، شهر|تهران]] و رفته‌رفته در شهرهای [[همدان، شهر|همدان]]، [[کرمانشاه، شهر|کرمانشاه]]، [[سنندج، شهر|سنندج]]، [[بیجار، شهر|بیجار]]، [[نهاوند، شهر|نهاوند]]، [[تویسرکان، شهر|تویسرکان]]، [[بروجرد، شهر|بروجرد]]، [[اصفهان، شهر|اصفهان]]، [[یزد، شهر|یزد]]، و [[کاشان، شهر|کاشان]] افتتاح شد. در مدارس آلیانس علوم و زبان [[فرانسه آزاد|فرانسوی]] در درجۀ اول و [[فارسی، زبان|زبان فارسی]] در درجۀ دوم و علوم دینی یهود به‌شیوۀ جدیدِ آموزش تدریس می‌شد. کلاس‌های این مدارس براساس سن دانش‌آموزان مرتب شده و دارای صندلی و تخته‌سیاه بود. فراگیری با حافظه انجام می‌گرفت و تنبیه بدنی که شرط لازم آموزش در آن روزگار بود، در این مدارس وجود نداشت. تا دورۀ [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]] ۱۳۰۳ش مدارس آلیانس با برنامه‌ها و آیین‌نامه‌های داخلی خود اداره می‌شد، اما از آن پس دولت برای تحکیم و گسترش فرهنگ ایرانی، برنامۀ واحد درسی برای تمام مدارس ایران تدوین کرد. از ۱۳۱۱ش در مدارس آلیانس آموزش زبان فارسی به‌عنوان زبان اول مقرر و زبان فرانسوی زبان دوم شد، و از ۱۳۱۸ش برنامۀ درسی این مدارس با برنامۀ وزارت فرهنگ یکسان شد.<br /> &nbsp;
----
 
 
 


<br/> &nbsp;


[[Category:آموزش و پرورش و اخلاق]] [[Category:مجامع و مراکز آموزشی و فرهنگی ایران]]
[[Category:آموزش و پرورش و اخلاق]] [[Category:مجامع و مراکز آموزشی و فرهنگی ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۱


آلیانْس، مدارس (Alliance High Schools)

مدارسی برای آشنایی یهودیان ایران با علوم جدید، تأسیس‌شده در ۱۲۹۰ق طبق توافق ناصرالدین‌شاه قاجار و صدراعظم میرزا حسین‌خان سپهسالار (مشیرالدوله) با کمیتۀ مرکزی آلیانس. براساس این توافق‌نامه که به امضای میرزا حسین‌خان و آدولف کرمیو رئیس اتحادیۀ جهانی آلیانس رسید، تأسیس مدارس آلیانس به‌عهدۀ ایران و مخارج تعلیم و تربیت معلم در خارج از کشور به‌عهدۀ کمیتۀ مرکزی آلیانس قرار گرفت. این مدارس در ۱۳۱۶ق در تهران و رفته‌رفته در شهرهای همدان، کرمانشاه، سنندج، بیجار، نهاوند، تویسرکان، بروجرد، اصفهان، یزد، و کاشان افتتاح شد. در مدارس آلیانس علوم و زبان فرانسوی در درجۀ اول و زبان فارسی در درجۀ دوم و علوم دینی یهود به‌شیوۀ جدیدِ آموزش تدریس می‌شد. کلاس‌های این مدارس براساس سن دانش‌آموزان مرتب شده و دارای صندلی و تخته‌سیاه بود. فراگیری با حافظه انجام می‌گرفت و تنبیه بدنی که شرط لازم آموزش در آن روزگار بود، در این مدارس وجود نداشت. تا دورۀ پهلوی ۱۳۰۳ش مدارس آلیانس با برنامه‌ها و آیین‌نامه‌های داخلی خود اداره می‌شد، اما از آن پس دولت برای تحکیم و گسترش فرهنگ ایرانی، برنامۀ واحد درسی برای تمام مدارس ایران تدوین کرد. از ۱۳۱۱ش در مدارس آلیانس آموزش زبان فارسی به‌عنوان زبان اول مقرر و زبان فرانسوی زبان دوم شد، و از ۱۳۱۸ش برنامۀ درسی این مدارس با برنامۀ وزارت فرهنگ یکسان شد.