ولگاگراد، استان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6 | |||
| کشور = روسیه | |||
| نام فارسی = ولگاگراد | |||
|نام لاتین = Volgograd | |||
| نام قدیمی = استالینگراد از ۱۹۲۵ تا ۱۹۶۱ و تساریتسین پیش از ۱۹۲۵ | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = | |||
| شهرستان = ولگاگراد | |||
| بخش = | |||
| موقعیت = در جنوب غربی فدراسیون روسیه | |||
| جمعیت = 2,500,781 نفر (۲۰۲۱) | |||
| مساحت = 112,877 کیلومتر مربع | |||
| نوع اقلیم = عمدتاً استپ خشک | |||
| ارتفاع از سطح دریا = | |||
| تولیدات و صنایع مهم = صنایع علوم مهندسی، تولید الوار، مواد شیمیایی و غذایی، و استخراج نفت و گاز. نولید نیروی برقابی | |||
| برخی بناهای مهم = | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = کامیشین، میخائیلوفکا، و ولژسکی | |||
}} | |||
وُلْگاگِراد، استان (Volgograd) | وُلْگاگِراد، استان (Volgograd) | ||
| خط ۵: | خط ۳۶: | ||
</ref> از ۱۹۲۵ تا ۱۹۶۱ و تساریتسین<ref>Tsaritsyn | </ref> از ۱۹۲۵ تا ۱۹۶۱ و تساریتسین<ref>Tsaritsyn | ||
</ref> پیش از ۱۹۲۵) ناحیه<ref> region </ref>ای در جنوب غربی فدراسیون | </ref> پیش از ۱۹۲۵) ناحیه<ref> region </ref>ای در جنوب غربی فدراسیون [[روسیه]]، با 112,877 کیلومتر مربع مساحت و 2,500,781 نفر جمعیت (۲۰۲۱). ۷۴ درصد از جمعیت آن در شهرها زندگی می‌کنند. مرکز آن نیز [[ولگاگراد، شهر|ولگاگراد]] است. صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، تولید الوار، مواد شیمیایی و غذایی، و استخراج نفت و گاز. نیروی برقابی نیز تولید می‌کند. گندم، آفتابگردان و انواع سبزی در آن کشت می‌شود و پرورش گاو و گوسفند رواج دارد. رودهای [[ولگا]]<ref>Volga </ref> و [[Don (river Russia)|دون]]<ref>Don </ref> در آن جریان دارند؛ رود ولگا، ارتفاعات ولگا در غرب را از زمین‌های کم‌ارتفاع در شرق جدا می‌کند. این ناحیه عمدتاً [[استپ]] <ref>steppe</ref>خشک است که خشکسالی در آن غیر عادی نیست. نمکزار‌های وسیعی در اطراف سواحل دریاچۀ [[التون]]<ref>Lake Elton | ||
</ref> در شرق و نزدیک مرز قزاقستان<ref>Kazakhstan </ref> وجود دارد. شهرهای منطقه عبارت‌اند از کامیشین<ref>Kamyshin </ref>، میخائیلوفکا<ref>Mikhaylovka </ref>، و ولژسکی<ref>Volzhskiy</ref>. این منطقه تا زمان انضمام آن به روسیه (۱۵۵۲ـ ۱۵۵۶) تقریباً غیرمسکونی بود. نیروهای آلمانی از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۳ بخش‌هایی از آن را تصرف کردند. | </ref> در شرق و نزدیک مرز [[قزاقستان]]<ref>Kazakhstan </ref> وجود دارد. شهرهای منطقه عبارت‌اند از کامیشین<ref>Kamyshin </ref>، میخائیلوفکا<ref>Mikhaylovka </ref>، و ولژسکی<ref>Volzhskiy</ref>. این منطقه تا زمان انضمام آن به روسیه (۱۵۵۲ـ ۱۵۵۶) تقریباً غیرمسکونی بود. نیروهای آلمانی از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۳ بخش‌هایی از آن را تصرف کردند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۳۸
| ولگاگراد، استان | |
|---|---|
| کشور | روسیه |
| نام فارسی | ولگاگراد |
| نام لاتین | Volgograd |
| شهر ها و آبادی های مهم | کامیشین، میخائیلوفکا، و ولژسکی |
| جمعیت | 2,500,781 نفر (۲۰۲۱) |
| موقعیت | در جنوب غربی فدراسیون روسیه |
| نوع اقلیم | عمدتاً استپ خشک |
| تولیدات و صنایع مهم | صنایع علوم مهندسی، تولید الوار، مواد شیمیایی و غذایی، و استخراج نفت و گاز. نولید نیروی برقابی |
| شهرستان | ولگاگراد |
| مساحت | 112,877 کیلومتر مربع |
وُلْگاگِراد، استان (Volgograd)
(نام سابق: استالینگراد[۱] از ۱۹۲۵ تا ۱۹۶۱ و تساریتسین[۲] پیش از ۱۹۲۵) ناحیه[۳]ای در جنوب غربی فدراسیون روسیه، با 112,877 کیلومتر مربع مساحت و 2,500,781 نفر جمعیت (۲۰۲۱). ۷۴ درصد از جمعیت آن در شهرها زندگی می‌کنند. مرکز آن نیز ولگاگراد است. صنایع آن عبارت‌اند از علوم مهندسی، تولید الوار، مواد شیمیایی و غذایی، و استخراج نفت و گاز. نیروی برقابی نیز تولید می‌کند. گندم، آفتابگردان و انواع سبزی در آن کشت می‌شود و پرورش گاو و گوسفند رواج دارد. رودهای ولگا[۴] و دون[۵] در آن جریان دارند؛ رود ولگا، ارتفاعات ولگا در غرب را از زمین‌های کم‌ارتفاع در شرق جدا می‌کند. این ناحیه عمدتاً استپ [۶]خشک است که خشکسالی در آن غیر عادی نیست. نمکزار‌های وسیعی در اطراف سواحل دریاچۀ التون[۷] در شرق و نزدیک مرز قزاقستان[۸] وجود دارد. شهرهای منطقه عبارت‌اند از کامیشین[۹]، میخائیلوفکا[۱۰]، و ولژسکی[۱۱]. این منطقه تا زمان انضمام آن به روسیه (۱۵۵۲ـ ۱۵۵۶) تقریباً غیرمسکونی بود. نیروهای آلمانی از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۳ بخش‌هایی از آن را تصرف کردند.