آنکتیل دوپرون، آبراهام یاسنت (۱۷۳۱ـ۱۸۰۵): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:


آنْکِتیل دوپرون، آبراهام یاسَنت (۱۷۳۱ـ۱۸۰۵)(Anquetil-Duperron, Abraham Haycinte)<br>
آنْکِتیل دوپرون، آبراهام یاسَنت (۱۷۳۱ـ۱۸۰۵م)(Anquetil-Duperron, Abraham Haycinte)<br>


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۱۴: خط ۱۴:
|ملیت=فرانسوی
|ملیت=فرانسوی
|محل زندگی=فرانسه، هند
|محل زندگی=فرانسه، هند
|تحصیلات و محل تحصیل=زبان های شرقی در دانشگاه های پاریس و هلند
|تحصیلات و محل تحصیل=زبان‌های شرقی در دانشگاه‌های پاریس و هلند
| شغل و تخصص اصلی =خاورشناس
| شغل و تخصص اصلی =خاورشناس
|شغل و تخصص های دیگر=مترجم
|شغل و تخصص های دیگر=مترجم
خط ۲۱: خط ۲۱:
|سمت =کارمند کتابخانه شاهی پاریس (کتابخانه ملی کنونی)
|سمت =کارمند کتابخانه شاهی پاریس (کتابخانه ملی کنونی)
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =ترجمه اوستا به زبان فرانسوی در۱۷۶۰ ( انتشار ۱۷۷۱، ۳ جلد)؛ قانون‌گذاری شرقی (۱۷۷۸)؛ پژوهش‌های تاریخی و جغرافیایی دربارۀ هند (۱۷۸۶)؛ هند در ارتباط با اروپا (۱۷۹۸)؛ ترجمۀ اوپانیشاد به لاتینی (۱۸۰۱ـ۱۸۰۲)
|آثار =ترجمه اوستا به زبان فرانسوی در۱۷۶۰م ( انتشار ۱۷۷۱م، ۳ جلد)؛ قانون‌گذاری شرقی (۱۷۷۸م)؛ پژوهش‌های تاریخی و جغرافیایی دربارۀ هند (۱۷۸۶م)؛ هند در ارتباط با اروپا (۱۷۹۸م)؛ ترجمۀ اوپانیشاد به لاتینی (۱۸۰۱ـ۱۸۰۲م)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =
|گروه مقاله =خاورشناسی
|گروه مقاله =خاورشناسی
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =اهدای مجموعه ای گران بها از ۱۶۰ دست نویس شرقی، شامل ۹۲ نسخه فارسی و دو نسخه از کتاب های مقدس ایران باستان به کتابخانه شاهی  
|فعالیت های مهم =اهدای مجموعه‌ای گرانبها از ۱۶۰ دست‌نویس شرقی، شامل ۹۲ نسخه فارسی و دو نسخه از کتاب‌های مقدس ایران باستان به کتابخانه شاهی  
|رشته =
|رشته =
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}


خاورشناس و مترجم فرانسوی. زبان‌های شرقی را در دانشگاه پاریس و در [[هلند]] آموخت و سپس در کتابخانۀ شاهی [[پاریس، شهر|پاریس]] (کتابخانۀ ملی کنونی) به کار پرداخت. در کتابخانۀ شاهی به زبان و دین ایران باستان علاقه‌مند شد و برای فراگیری بهتر فارسی و زبان‌های کهن ایرانی و یافتن متون مقدس زردشتی به [[هند]] رفت (۱۷۵۵). در دورۀ اقامتش در هند (۱۷۵۵ـ۱۷۶۱) در جاهایی مانند پوندیشری (پوندیچری) و سورت (سورات) زبان‌های کهن و نو فارسی، [[سانسکریت]] و برخی زبان‌های دیگر هندی مانند تامیلی و تلگو را آموخت و زبان و اسرار آیین ایران باستان را از موبدان پارسی فراگرفت. وی ''اوستا'' را به زبان فرانسوی برگردانید (۱۷۶۰) و مجموعه‌ای گران‌بها از ۱۶۰ دست‌نویس شرقی، شامل ۹۲ نسخۀ فارسی و دو نسخه از کتاب‌های مقدس ایران باستان، گرد آورد و به [[فرانسه]] بازگشت (۱۷۶۲) و این مجموعه را به کتابخانۀ شاهی اهدا کرد. ترجمۀ فرانسوی او از ''اوستا'' که در ۱۷۷۱ در ۳ جلد انتشار یافت، نخستین ترجمۀ یک متن مقدس شرقی کهن، به جز [[کتاب مقدس]]، به زبان‌های اروپایی است. این ترجمه به سبب عدم آشنایی کامل او با زبان اوستایی و پهلوی نارسایی‌هایی دارد. وی بقیۀ عمرش را در تنگدستی به مطالعه و پژوهش تاریخ و جغرافیای هند و آیین و رسوم مردم آن سرزمین گذراند، اما حاضر به پذیرفتن مستمری از دولت‌های پیش و پس از انقلاب فرانسه نشد. از دیگر آثارش: ''قانون‌گذاری شرقی'' (۱۷۷۸)؛ ''پژوهش‌های تاریخی و جغرافیایی دربارۀ هند'' (۱۷۸۶)؛ ''هند در ارتباط با اروپا'' (۱۷۹۸)؛ ترجمۀ ''اوپانیشاد'' به لاتینی (۱۸۰۱ـ۱۸۰۲).
خاورشناس و مترجم فرانسوی. زبان‌های شرقی را در دانشگاه پاریس و در [[هلند]]<ref>Netherland</ref> آموخت و سپس در کتابخانۀ شاهی [[پاریس، شهر|پاریس]]<ref>Paris</ref> (کتابخانۀ ملی کنونی) به کار پرداخت. در کتابخانۀ شاهی به زبان و دین ایران باستان علاقه‌مند شد و برای فراگیری بهتر فارسی و زبان‌های کهن ایرانی و یافتن متون مقدس زردشتی به [[هند]]<ref>India</ref> رفت (۱۷۵۵م). در دورۀ اقامتش در هند (۱۷۵۵ـ۱۷۶۱م) در جاهایی مانند پوندیشری ([[پوندیچری]]<ref>Pondicherry</ref>) و سورت ([[سورات]]<ref>Surat</ref>) زبان‌های کهن و نو فارسی، [[سانسکریت]] و برخی زبان‌های دیگر هندی مانند تامیلی و تلگو را آموخت و زبان و اسرار آیین ایران باستان را از موبدان پارسی فراگرفت. وی ''[[اوستا (دین زردشت)|اوستا]]''<ref>Avesta</ref> را به زبان فرانسوی برگردانید (۱۷۶۰م) و مجموعه‌ای گران‌بها از ۱۶۰ دست‌نویس شرقی، شامل ۹۲ نسخۀ فارسی و دو نسخه از کتاب‌های مقدس ایران باستان، گرد آورد و به [[فرانسه]]<ref>France</ref> بازگشت (۱۷۶۲م) و این مجموعه را به کتابخانۀ شاهی اهدا کرد. ترجمۀ فرانسوی او از ''اوستا'' که در ۱۷۷۱م در ۳ جلد انتشار یافت، نخستین ترجمۀ یک متن مقدس شرقی کهن، به جز [[کتاب مقدس]]<ref>Bible</ref>، به زبان‌های اروپایی است. این ترجمه به سبب عدم آشنایی کامل او با زبان اوستایی و پهلوی نارسایی‌هایی دارد. وی بقیۀ عمرش را در تنگدستی به مطالعه و پژوهش تاریخ و جغرافیای هند و آیین و رسوم مردم آن سرزمین گذراند، اما حاضر به پذیرفتن مستمری از دولت‌های پیش و پس از انقلاب فرانسه نشد. از دیگر آثارش: ''قانون‌گذاری شرقی'' (۱۷۷۸م)؛ ''پژوهش‌های تاریخی و جغرافیایی دربارۀ هند'' (۱۷۸۶م)؛ ''هند در ارتباط با اروپا'' (۱۷۹۸م)؛ ترجمۀ ''اوپانیشاد'' به لاتینی (۱۸۰۱ـ۱۸۰۲م).
 
 
----
<br><!--10254700-->
<br><!--10254700-->
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:خاورشناسی]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]
[[رده:(خاورشناسی)ایران]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۹

آنْکِتیل دوپرون، آبراهام یاسَنت (۱۷۳۱ـ۱۸۰۵م)(Anquetil-Duperron, Abraham Haycinte)

آبراهام یاسنت آنکتیل دوپرون
Abraham Haycinte Anquetil-Duperron
زادروز ۱۷۳۱م
درگذشت ۱۸۰۵م
محل زندگی فرانسه، هند
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل زبان‌های شرقی در دانشگاه‌های پاریس و هلند
شغل و تخصص اصلی خاورشناس
شغل و تخصص های دیگر مترجم
آثار ترجمه اوستا به زبان فرانسوی در۱۷۶۰م ( انتشار ۱۷۷۱م، ۳ جلد)؛ قانون‌گذاری شرقی (۱۷۷۸م)؛ پژوهش‌های تاریخی و جغرافیایی دربارۀ هند (۱۷۸۶م)؛ هند در ارتباط با اروپا (۱۷۹۸م)؛ ترجمۀ اوپانیشاد به لاتینی (۱۸۰۱ـ۱۸۰۲م)
گروه مقاله خاورشناسی

خاورشناس و مترجم فرانسوی. زبان‌های شرقی را در دانشگاه پاریس و در هلند[۱] آموخت و سپس در کتابخانۀ شاهی پاریس[۲] (کتابخانۀ ملی کنونی) به کار پرداخت. در کتابخانۀ شاهی به زبان و دین ایران باستان علاقه‌مند شد و برای فراگیری بهتر فارسی و زبان‌های کهن ایرانی و یافتن متون مقدس زردشتی به هند[۳] رفت (۱۷۵۵م). در دورۀ اقامتش در هند (۱۷۵۵ـ۱۷۶۱م) در جاهایی مانند پوندیشری (پوندیچری[۴]) و سورت (سورات[۵]) زبان‌های کهن و نو فارسی، سانسکریت و برخی زبان‌های دیگر هندی مانند تامیلی و تلگو را آموخت و زبان و اسرار آیین ایران باستان را از موبدان پارسی فراگرفت. وی اوستا[۶] را به زبان فرانسوی برگردانید (۱۷۶۰م) و مجموعه‌ای گران‌بها از ۱۶۰ دست‌نویس شرقی، شامل ۹۲ نسخۀ فارسی و دو نسخه از کتاب‌های مقدس ایران باستان، گرد آورد و به فرانسه[۷] بازگشت (۱۷۶۲م) و این مجموعه را به کتابخانۀ شاهی اهدا کرد. ترجمۀ فرانسوی او از اوستا که در ۱۷۷۱م در ۳ جلد انتشار یافت، نخستین ترجمۀ یک متن مقدس شرقی کهن، به جز کتاب مقدس[۸]، به زبان‌های اروپایی است. این ترجمه به سبب عدم آشنایی کامل او با زبان اوستایی و پهلوی نارسایی‌هایی دارد. وی بقیۀ عمرش را در تنگدستی به مطالعه و پژوهش تاریخ و جغرافیای هند و آیین و رسوم مردم آن سرزمین گذراند، اما حاضر به پذیرفتن مستمری از دولت‌های پیش و پس از انقلاب فرانسه نشد. از دیگر آثارش: قانون‌گذاری شرقی (۱۷۷۸م)؛ پژوهش‌های تاریخی و جغرافیایی دربارۀ هند (۱۷۸۶م)؛ هند در ارتباط با اروپا (۱۷۹۸م)؛ ترجمۀ اوپانیشاد به لاتینی (۱۸۰۱ـ۱۸۰۲م).




  1. Netherland
  2. Paris
  3. India
  4. Pondicherry
  5. Surat
  6. Avesta
  7. France
  8. Bible