ابان بن عبدالحمید لاحقی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابان بن عبدالحمید لاحقی;
درگذشت	۲۰۰ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
آثار	ترجمه‌های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی ‌میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک‌نامه و قصه‌های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد
گروه مقاله	ادبیات فارسی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۵۵

اَبان بن عبدالحمید لاحقی ( ـ۲۰۰ق)

شاعر ایرانی‌تبار عصر عباسی. از موالی بنو رَقاش بصره بود. به بغداد رفت و خود را در حمایت برمکیان قرار داد و مدایحی در وصف برامکه به‌ویژه فضل بن یحیی، و هارون‌الرشید سرود. ترجمه‌های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی ‌میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک‌نامه و قصه‌های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد و خود نیز آثاری تصنیف کرد که هیچ‌یک باقی نمانده و فقط جزئی از آن‌ها در کتاب الاغانی و منابع دیگر حفظ شده است. ابونواس وی را مانوی خوانده است.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابان بن عبدالحمید لاحقی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۲۰۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=شاعر|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=ترجمه‌های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی ‌میانه، ازقبیل کلیله و دمنه، بلوهر و بوذاسف، سندبادنامه و مزدک‌نامه و قصه‌های سلحشوری اردشیر و انوشیروان، را به نظم درآورد|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
 اَبان بن عبدالحمید لاحقی (  ـ۲۰۰ق)<br>
-<p>شاعر ایرانی‌تبار عصر عباسی. از موالی بنو رَقاش [[بصره]] بود. به [[بغداد]] رفت و خود را در حمایت [[برمکیان]] قرار داد و مدایحی در وصف برامکه به‌ویژه فضل بن یحیی، و [[هارون الرشید|هارون‌الرشید]] سرود. ترجمه‌های عربی ابن مقفع از آثار پهلوی ‌میانه، ازقبیل'' کلیله و دمنه''، ''بلوهر'' و ''بوذاسف''، ''سندبادنامه'' و ''مزدک‌نامه'' و ''قصه‌های سلحشوری اردشیر'' و ''انوشیروان''، را به نظم درآورد و خود نیز آثاری تصنیف کرد که هیچ‌یک باقی نمانده و فقط جزئی از آن‌ها در کتاب ''الاغانی'' و منابع دیگر حفظ شده است. [[ابونواس، حسن بن هانی (اهواز ۱۳۰ـ بغداد ۲۰۰ق)|ابونواس]] وی را مانوی خوانده است.</p>
+<p>شاعر ایرانی‌تبار عصر [[عباسیان|عباسی]]. از موالی بنو رَقاش [[بصره]] بود. به [[بغداد]] رفت و خود را در حمایت [[برمکیان]] قرار داد و مدایحی در وصف برامکه به‌ویژه فضل بن یحیی، و [[هارون الرشید|هارون‌الرشید]] سرود. ترجمه‌های عربی [[ابن مقفع، ابومحمد عبدالله (ح ۱۰۶ـ۱۴۲ق)|ابن مقفع]] از آثار پهلوی ‌میانه، ازقبیل'' [[کلیله و دمنه]]''، [[بلوهر و بوذاسف|''بلوهر'' و ''بوذاسف'']]، ''[[سندبادنامه]]'' و ''مزدک‌نامه'' و ''قصه‌های سلحشوری اردشیر'' و ''انوشیروان''، را به نظم درآورد و خود نیز آثاری تصنیف کرد که هیچ‌یک باقی نمانده و فقط جزئی از آن‌ها در کتاب ''الاغانی'' و منابع دیگر حفظ شده است. [[ابونواس، حسن بن هانی (اهواز ۱۳۰ـ بغداد ۲۰۰ق)|ابونواس]] وی را مانوی خوانده است.</p>
 <br><!--11001500-->
 [[رده:ادبیات فارسی]]
 [[رده:ادبیات قدیم – اشخاص]]