ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق): تفاوت میان نسخه‌ها

ابواسحاق ابراهیم بن مهدی،;
زادروز	۱۶۲ق;
درگذشت	۲۲۴ق
ملیت	عرب
شغل و تخصص اصلی	دولتمرد
شغل و تخصص های دیگر	موسیقی‌دان، آوازخوان و شاعر
گروه مقاله	دین اسلام

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۸

ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق)

امیر، رامشگر و شاعر عرب. فرزند مهدی خلیفه عباسی از کنیز دیلمی او شِکْله بود. چون مأمون در خراسان علی بن موسی‌الرضا (ع) را به ولایتعهدی برگزید، عباسیان و امیران بغداد برای مخالفت با وی در مسجد جامع آن شهر با ابراهیم، که عموی مأمون بود، بیعت کردند. حکومت کوتاه ابراهیم در عراق با آشوب‌های سیاسی و نظامی همراه بود. پس از شهادت امام رضا (ع) و شکست سرداران ابراهیم از حسن بن سهل، که از سوی مأمون فرمانروایی عراق را داشت و درپی چیرگی بر بغداد بود، عباسیان که فقط بر سر مسئلۀ ولایتعهدی به مخالفت با مأمون برخاسته بودند ابراهیم را رها کردند و وی پس از یک سال و ۱۱ ماه حکومت گریخت، اما مأموران خلیفه او را دستگیر کردند و به فرمان خلیفه به زندانش افکندند. ابراهیم چون در مجلس مأمون حاضر شد عواطف او را برانگیخت و بخشیده شد. شهرت ابراهیم گذشته از وقایع سیاسی مهمی که در روزگار او به‌وقوع پیوست، بیشتر مربوط به موسیقی‌دانی و آوازخوانی اوست.

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابواسحاق ابراهیم بن مهدی،|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۶۲ق|تاریخ مرگ=۲۲۴ق|دوره زندگی=|ملیت=عرب|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=موسیقی‌دان، آوازخوان و شاعر|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=دین اسلام|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
 ابراهیم بن مهدی، ابواسحاق (۱۶۲ـ۲۲۴ق)<br>
-<p>امیر، رامشگر و شاعر عرب. فرزند مهدی خلیفه عباسی از کنیز دیلمی او شِکْله بود. چون [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون]] در [[خراسان]] علی بن موسی‌الرضا (ع) را به ولایتعهدی برگزید، [[عباسیان]] و امیران [[بغداد]] برای مخالفت با وی در مسجد جامع آن شهر با ابراهیم، که عموی مأمون بود، بیعت کردند. حکومت کوتاه ابراهیم در [[عراق]] با آشوب‌های سیاسی و نظامی همراه بود. پس از شهادت [[امام رضا]] (ع) و شکست سرداران ابراهیم از [[حسن بن سهل سرخسی|حسن بن سهل]]، که از سوی مأمون فرمانروایی عراق را داشت و درپی چیرگی بر بغداد بود، عباسیان که فقط بر سر مسئلۀ ولایتعهدی به مخالفت با مأمون برخاسته بودند ابراهیم را رها کردند و وی پس از یک سال و ۱۱ ماه حکومت گریخت، اما مأموران خلیفه او را دستگیر کردند و به فرمان خلیفه به زندانش افکندند. ابراهیم چون در مجلس مأمون حاضر شد عواطف او را برانگیخت و بخشیده شد. شهرت ابراهیم گذشته از وقایع سیاسی مهمی که در روزگار او به‌وقوع پیوست، بیشتر مربوط به موسیقی‌دانی و آوازخوانی اوست.</p>
+<p>امیر، رامشگر و شاعر عرب. فرزند مهدی خلیفه عباسی از کنیز دیلمی او شِکْله بود. چون [[مامون عباسی (۱۷۰ـ۲۱۸ق)|مأمون]] در [[خراسان]] علی بن موسی‌الرضا (ع) را به ولایتعهدی برگزید، [[عباسیان]] و امیران [[بغداد]] برای مخالفت با وی در مسجد جامع آن شهر با ابراهیم، که عموی مأمون بود، بیعت کردند. حکومت کوتاه ابراهیم در [[عراق]] با آشوب‌های سیاسی و نظامی همراه بود. پس از شهادت [[امام رضا]] (ع) و شکست سرداران ابراهیم از [[حسن بن سهل سرخسی|حسن بن سهل]]، که از سوی مأمون فرمانروایی [[عراق]] را داشت و درپی چیرگی بر بغداد بود، عباسیان که فقط بر سر مسئلۀ ولایتعهدی به مخالفت با مأمون برخاسته بودند ابراهیم را رها کردند و وی پس از یک سال و ۱۱ ماه حکومت گریخت، اما مأموران خلیفه او را دستگیر کردند و به فرمان خلیفه به زندانش افکندند. ابراهیم چون در مجلس مأمون حاضر شد عواطف او را برانگیخت و بخشیده شد. شهرت ابراهیم گذشته از وقایع سیاسی مهمی که در روزگار او به‌وقوع پیوست، بیشتر مربوط به موسیقی‌دانی و آوازخوانی اوست.</p>
 <br><!--11007900-->
 [[رده:دین اسلام]]
 [[رده:تاریخ اسلام – دوره های اموی و عباسی]]