احمد بن فارس: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ ابن فارس، احمد بن فارس (۳۹۵?) را به احمد بن فارس منتقل کرد) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=احمد بن فارس|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=احتمالا 306ق|تاریخ مرگ=۳۹۵ق|دوره زندگی=|ملیت= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=احمد بن فارس|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی|نام مستعار=|لقب=|زادروز=احتمالا 306ق|تاریخ مرگ=۳۹۵ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=لغوی و قاموس‌نویس|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=فرهنگ نامه و مرجع نویسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
ابن فارِس، احمد (احتمالا 306-۳۹۵ق)<br> | ابن فارِس، احمد (احتمالا 306-۳۹۵ق)<br> | ||
<p>(نام کامل: ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی) لغوی و قاموس‌نویس عرب‌زبان ایرانی. احتمالاً در [[قزوین، شهر|قزوین]] متولد شد و در آن شهر، [[همدان، شهر|همدان]] و [[بغداد]] دانش اندوخت. فخرالدولۀ دیلمی وی را به ری خواند و تعلیم و تربیت پسرش را به او سپرد. ابن فارس در ری با [[صاحب بن عباد|صاحب بن عَبّاد]] یار و مصاحب شد و چند اثر در لغت و نحو، [[فقه اللغه|فقه‌اللغه]] در [[قرآن]] و [[حدیث]] نوشت. به عقیدۀ او، چون عربی مرجع زبانی همۀ مسلمانان است، فقط با علم صحیح بر عادات گفتاری پیش از اسلام می‌توان به درک خود اسلام نایل شد. ازجمله آثار مهم اوست: ''مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها''. </p> | <p>(نام کامل: ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی) لغوی و قاموس‌نویس عرب‌زبان ایرانی. احتمالاً در [[قزوین، شهر|قزوین]] متولد شد و در آن شهر، [[همدان، شهر|همدان]] و [[بغداد]] دانش اندوخت. فخرالدولۀ دیلمی وی را به ری خواند و تعلیم و تربیت پسرش را به او سپرد. ابن فارس در ری با [[صاحب بن عباد|صاحب بن عَبّاد]] یار و مصاحب شد و چند اثر در لغت و نحو، [[فقه اللغه|فقه‌اللغه]] در [[قرآن]] و [[حدیث]] نوشت. به عقیدۀ او، چون عربی مرجع زبانی همۀ مسلمانان است، فقط با علم صحیح بر عادات گفتاری پیش از اسلام می‌توان به درک خود اسلام نایل شد. </p> | ||
<p>ازجمله آثار مهم اوست: ''مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها''. </p> | |||
<br><!--11041200--> | <br><!--11041200--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۱
| احمد بن فارس | |
|---|---|
| زادروز |
احتمالا 306ق |
| درگذشت | ۳۹۵ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | لغوی و قاموس‌نویس |
| آثار | مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها |
| گروه مقاله | فرهنگ نامه و مرجع نویسی |
ابن فارِس، احمد (احتمالا 306-۳۹۵ق)
(نام کامل: ابوالحسین احمد بن فارس بن زکریا بن حبیب قزوینی همدانی رازی لغوی) لغوی و قاموس‌نویس عرب‌زبان ایرانی. احتمالاً در قزوین متولد شد و در آن شهر، همدان و بغداد دانش اندوخت. فخرالدولۀ دیلمی وی را به ری خواند و تعلیم و تربیت پسرش را به او سپرد. ابن فارس در ری با صاحب بن عَبّاد یار و مصاحب شد و چند اثر در لغت و نحو، فقه‌اللغه در قرآن و حدیث نوشت. به عقیدۀ او، چون عربی مرجع زبانی همۀ مسلمانان است، فقط با علم صحیح بر عادات گفتاری پیش از اسلام می‌توان به درک خود اسلام نایل شد.
ازجمله آثار مهم اوست: مقایس اللغه؛ مُجْمَل فی اللغه؛ الصاحبی فی فقه اللغه و سُنَن العَرب فی کلامها.