میرزا ابوالفضل گلپایگانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
میرزا ابوالفضل گلپایگانی (ح1267 - 1337ق)    
میرزا ابوالفضل گلپایگانی    


از رؤسا و فضلای معروف بهائیان، پسر میرزا محمد رضا مجتهد. در 1260ق در گلپایگان متولد شد. از زادگاهش به تهران رفت. در مدرسۀ مادر شاه در ارک حجره ای داشت و از طلاب سرشناس بود. در 1293ق و پس از ملاقات با فاضل قائینی و چند تن دیگر، در 33 سالگی بهایی شد. به این ترتیب، او که پیش‌تر از جمله مبلغان دین اسلام بود، مبلغ فرقۀ بهائیت شد و به تبلیغ آن پرداخت. او از طرف حسینعلی بهاء و پس از او، عباس افندی، مأمور نوشتن کتاب‌های استدلالی شد. کتاب‌های ''کشف‌الغطاء و دُرر بهیّه، حجج بهیّه، برهان لامع، رساله ایوبیّه و رساله اسکندریّه'' را در حمایت از مرام بهایى نوشت. کتاب "فرائد" او را مفصل‌ترین و بالاترین کتاب استدلالى و نظرى بهائیّه مى‌دانند. او در آن کتاب، آیات قرآن و روایات اسلامی را تحریف و تأویل کرده است.  
از رؤسا و فضلای معروف بهائیان، پسر میرزا محمد رضا مجتهد. حدود 1267ق در گلپایگان متولد شد. در اصفهان، حكمت و كلام و فقه و اصول خواند. سپس در 1290ق به تهران رفت. در مدرسۀ حكيم هاشم كه معروف به مدرسۀ مادرشاه بود، به تحصيل پرداخت. در مدرسۀ مادرشاه در ارک حجره‌ای داشت و از طلاب سرشناس بود. در 1293ق و پس از ملاقات با فاضل قائینی و چند تن دیگر، بهایی شد. به این ترتیب، او که پیش‌تر از جمله مبلغان دین اسلام بود، مبلغ فرقۀ [[بهاییت|بهائیت]] شد و به تبلیغ آن پرداخت. او از طرف [[بهاءالله]] و پس از او، پسر ارشد و جانشین‌اش [[عباس افندی]]، مأمور نوشتن کتاب‌های استدلالی شد. کتاب‌های ''کشف‌الغطاء و دُرر بهیّه، حجج بهیّه، برهان لامع، رساله ایوبیّه و رساله اسکندریّه'' را در حمایت از مرام بهایى نوشت. معروف‌ترین کتابش "''فرائد''" نام دارد که آن را مفصل‌ترین و بالاترین کتاب استدلالى و نظرى بهائیّه مى‌دانند. او در آن کتاب، آیات قرآن و روایات اسلامی را تحریف و تأویل کرده است. با استفاده از ادلۀ نقلی قرآن و روايات، درصدد بود ظهور [[باب ، سید علی محمد (شیراز ۱۲۳۵ـ تبریز ۱۲۶۶ق)|علی محمد باب]] و ادعای مهدویت او را بشارت دهد.  


میرزا ابوالفضل گلپایگانی در مصر به "شیخ ابوالفضائل الایرانی الجر بادقانی" معروف بود. او سرانجام در 1332ق، در 72 سالگى در مصر درگذشت.  
میرزا ابوالفضل گلپایگانی در مصر به "شیخ ابوالفضائل الایرانی الجر بادقانی" معروف بود. تألیفات بسیاری به زبان فارسی و عربی در اثبات مذهب بهایی‌ها داشته است. ظاهراً در اواخر عمرش از بهائیت برگشته و مجدد به اسلام گرویده است. او سرانجام در 1337ق در مصر درگذشت.  


<br />
<br />
[[رده:ادیان و فرقه های غیراسلام]]
[[رده:سایر ادیان، فرقه ها و باورها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۳۸

میرزا ابوالفضل گلپایگانی

از رؤسا و فضلای معروف بهائیان، پسر میرزا محمد رضا مجتهد. حدود 1267ق در گلپایگان متولد شد. در اصفهان، حكمت و كلام و فقه و اصول خواند. سپس در 1290ق به تهران رفت. در مدرسۀ حكيم هاشم كه معروف به مدرسۀ مادرشاه بود، به تحصيل پرداخت. در مدرسۀ مادرشاه در ارک حجره‌ای داشت و از طلاب سرشناس بود. در 1293ق و پس از ملاقات با فاضل قائینی و چند تن دیگر، بهایی شد. به این ترتیب، او که پیش‌تر از جمله مبلغان دین اسلام بود، مبلغ فرقۀ بهائیت شد و به تبلیغ آن پرداخت. او از طرف بهاءالله و پس از او، پسر ارشد و جانشین‌اش عباس افندی، مأمور نوشتن کتاب‌های استدلالی شد. کتاب‌های کشف‌الغطاء و دُرر بهیّه، حجج بهیّه، برهان لامع، رساله ایوبیّه و رساله اسکندریّه را در حمایت از مرام بهایى نوشت. معروف‌ترین کتابش "فرائد" نام دارد که آن را مفصل‌ترین و بالاترین کتاب استدلالى و نظرى بهائیّه مى‌دانند. او در آن کتاب، آیات قرآن و روایات اسلامی را تحریف و تأویل کرده است. با استفاده از ادلۀ نقلی قرآن و روايات، درصدد بود ظهور علی محمد باب و ادعای مهدویت او را بشارت دهد.

میرزا ابوالفضل گلپایگانی در مصر به "شیخ ابوالفضائل الایرانی الجر بادقانی" معروف بود. تألیفات بسیاری به زبان فارسی و عربی در اثبات مذهب بهایی‌ها داشته است. ظاهراً در اواخر عمرش از بهائیت برگشته و مجدد به اسلام گرویده است. او سرانجام در 1337ق در مصر درگذشت.