ایمان امیدواری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:2042167082.jpg|جایگزین=ایمان امیدواری در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر|بندانگشتی|ایمان امیدواری در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر]] | {{جعبه زندگینامه | ||
ایمان امیدواری (تهران 1 فروردین 1356ش- ) | |عنوان =ایمان امیدواری | ||
|نام = | |||
|نام دیگر= | |||
|نام اصلی= | |||
|نام مستعار= | |||
|لقب= | |||
|زادروز=تهران 1 فروردین 1356ش | |||
|تاریخ مرگ= | |||
|دوره زندگی= | |||
|ملیت=ایرانی | |||
|محل زندگی= | |||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |||
| شغل و تخصص اصلی =چهرهپرداز فیلم | |||
|شغل و تخصص های دیگر= | |||
|سبک = | |||
|مکتب = | |||
|سمت = | |||
|جوایز و افتخارات =3 سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی- دورههای سی و پنجم، سی و هفتم و سی و نهم جشنواره فیلم فجر | |||
|آثار =ابلق (۱۳۹۹)؛ سه كام حبس (۱۳۹۸)؛ سرخپوست (۱۳۹۷)؛ شبی كه ماه كامل شد (۱۳۹۷)؛ كلمبوس (۱۳۹۷)؛ متری شش و نیم (۱۳۹۷)؛ مغزهای كوچك زنگزده (۱۳۹۶)؛ بادیگارد (۱۳۹۴)؛ پل خواب (۱۳۹۴)؛ جامهدران (۱۳۹۳)؛ خوابم میآد (۱۳۹۰)؛ یك اشتباه كوچولو (۱۳۸۷)؛ دایره زنگی (۱۳۸۶)؛ زمان میایستد (۱۳۸۴) | |||
|خویشاوندان سرشناس = | |||
|گروه مقاله =سینما | |||
|دوره = | |||
|فعالیتهای مهم = | |||
|رشته = | |||
|پست تخصصی = | |||
|باشگاه = | |||
}}[[پرونده:2042167082.jpg|جایگزین=ایمان امیدواری در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر|بندانگشتی|ایمان امیدواری در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر]] | |||
ایمان امیدواری (تهران 1 فروردین 1356ش- ) Iman Omidvari | |||
چهرهپرداز سینمای ایران. در [[سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر|سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (برای فیلم ''زیر سقف دودی'')، در [[سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر|سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (برای فیلم [[شبی که ماه کامل شد (فیلم)|''شبی که ماه کامل شد'']]) و در دوره سی و نهم این جشنواره (برای فیلم ''ابلق'') برندۀ سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی و در دورۀ بیست و یکم جشن خانه سینما (1398- برای فیلم ''شبی که ماه کامل شد'') برندۀ تندیس بهترین چهرهپردازی شده است. امیدواری، تاکنون جز حدود 65 فیلم سینمایی، طراحی چهرهپردازی سریالهایی چون ''تعبیر وارونۀ یک رویا، [[دودکش (تلویزیون)|دودکش]]، [[قلب یخی (مجموعه ویدئویی)|قلب یخی]]، [[دیوار به دیوار (تلویزیون)|دیوار به دیوار]]، [[پژمان (تلویزیون)|پژمان]]، [[دارا و ندار (تلویزیون)|دارا و ندار]]، [[پادری (تلویزیون)|پادری]]، [[زمانی برای عاشقی (تلویزیون)|زمانی برای عاشقی]]، [[شمعدونی (تلویزیون)|شمعدونی]]، [[آسمان من (تلویزیون)|آسمان من]] و [[تنهایی لیلا (تلویزیون)|تنهایی لیلا]]'' را نیز در کارنامهاش دارد. | چهرهپرداز سینمای ایران. در [[سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر|سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (برای فیلم ''زیر سقف دودی'')، در [[سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر|سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر]] (برای فیلم [[شبی که ماه کامل شد (فیلم)|''شبی که ماه کامل شد'']]) و در دوره سی و نهم این جشنواره (برای فیلم ''ابلق'') برندۀ سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی و در دورۀ بیست و یکم جشن خانه سینما (1398- برای فیلم ''شبی که ماه کامل شد'') برندۀ تندیس بهترین چهرهپردازی شده است. امیدواری، تاکنون جز حدود 65 فیلم سینمایی، طراحی چهرهپردازی سریالهایی چون ''تعبیر وارونۀ یک رویا، [[دودکش (تلویزیون)|دودکش]]، [[قلب یخی (مجموعه ویدئویی)|قلب یخی]]، [[دیوار به دیوار (تلویزیون)|دیوار به دیوار]]، [[پژمان (تلویزیون)|پژمان]]، [[دارا و ندار (تلویزیون)|دارا و ندار]]، [[پادری (تلویزیون)|پادری]]، [[زمانی برای عاشقی (تلویزیون)|زمانی برای عاشقی]]، [[شمعدونی (تلویزیون)|شمعدونی]]، [[آسمان من (تلویزیون)|آسمان من]] و [[تنهایی لیلا (تلویزیون)|تنهایی لیلا]]'' را نیز در کارنامهاش دارد. | ||
خط ۷: | خط ۳۴: | ||
ابلق (۱۳۹۹)؛ آتابای (۱۳۹۸)؛ بی سر (۱۳۹۸)؛ خط استوا (۱۳۹۸)؛ دوزیست (۱۳۹۸)؛ روشن (۱۳۹۸)؛ سه كام حبس (۱۳۹۸)؛ | '''طراحی چهرهپردازی''' (سینما) | ||
ابلق (۱۳۹۹)؛ آتابای (۱۳۹۸)؛ بی سر (۱۳۹۸)؛ خط استوا (۱۳۹۸)؛ دوزیست (۱۳۹۸)؛ روشن (۱۳۹۸)؛ سه كام حبس (۱۳۹۸)؛ آشفتهگی (۱۳۹۷)؛ به وقت خماری (۱۳۹۷)؛ سرخپوست (۱۳۹۷)؛ شبی كه ماه كامل شد (۱۳۹۷)؛ كلمبوس (۱۳۹۷)؛ متری شش و نیم (۱۳۹۷)؛ مردی بدون سایه (۱۳۹۷)؛ مسخرهباز (۱۳۹۷)؛ امیر (۱۳۹۶)؛ شاهكش (۱۳۹۶)؛ عرق سرد (۱۳۹۶)؛ مغزهای كوچك زنگزده (۱۳۹۶)؛ هزارپا (۱۳۹۶)؛ اكسیدان (۱۳۹۵)؛ پدیده (۱۳۹۵)؛ تابستان داغ (۱۳۹۵)؛ خفهگی (۱۳۹۵)؛ زیر سقف دودی (۱۳۹۵)؛ سه بیگانه (۱۳۹۵)؛ قاتل اهلی (۱۳۹۵)؛ هجوم (۱۳۹۵)؛ آبنبات چوبی (۱۳۹۴)؛ بادیگارد (۱۳۹۴)؛ پل خواب (۱۳۹۴)؛ چهارشنبه (۱۳۹۴)؛ خشكسالی و دروغ (۱۳۹۴)؛ زاپاس (۱۳۹۴)؛ لاک قرمز (۱۳۹۴)؛ هفتماهگی (۱۳۹۴)؛ اسب سفید پادشاه (۱۳۹۳)؛ جامهدران (۱۳۹۳)؛ كوچۀ بینام (۱۳۹۳)؛ یحیی سكوت نكرد (۱۳۹۳)؛ آتیشبازی (۱۳۹۲)؛ خوابزدهها (۱۳۹۲)؛ سایه روشن (۱۳۹۲)؛ ناخواسته (۱۳۹۲)؛ انتهای خیابان هشتم (۱۳۹۰)؛ بی خداحافظی (۱۳۹۰)؛ تجریش ناتمام (۱۳۹۰)؛ خوابم میآد (۱۳۹۰)؛ اخراجیها 3 (۱۳۸۹)؛ خلاقتو خوب كن (۱۳۸۹)؛ برف روی شیروانی داغ (۱۳۸۹)؛ پایاننامه (۱۳۸۹)؛ پرستوهای عاشق (۱۳۸۹)؛ سه درجه تب (۱۳۸۹)؛ شش و بش (۱۳۸۹)؛ دموكراسی تو روز روشن (۱۳۸۸)؛ یک جیب پر پول (۱۳۸۸)؛ اخراجیها 2 (۱۳۸۷)؛ پسر تهرونی (۱۳۸۷)؛ زندگی شیرین (۱۳۸۷)؛ یک اشتباه كوچولو (۱۳۸۷)؛ دایره زنگی (۱۳۸۶)؛ خواستگار محترم (۱۳۸۵)؛ زمان میایستد (۱۳۸۴) | |||
---- | ---- | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۰
ایمان امیدواری | |
---|---|
زادروز |
تهران 1 فروردین 1356ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | چهرهپرداز فیلم |
آثار | ابلق (۱۳۹۹)؛ سه كام حبس (۱۳۹۸)؛ سرخپوست (۱۳۹۷)؛ شبی كه ماه كامل شد (۱۳۹۷)؛ كلمبوس (۱۳۹۷)؛ متری شش و نیم (۱۳۹۷)؛ مغزهای كوچك زنگزده (۱۳۹۶)؛ بادیگارد (۱۳۹۴)؛ پل خواب (۱۳۹۴)؛ جامهدران (۱۳۹۳)؛ خوابم میآد (۱۳۹۰)؛ یك اشتباه كوچولو (۱۳۸۷)؛ دایره زنگی (۱۳۸۶)؛ زمان میایستد (۱۳۸۴) |
گروه مقاله | سینما |
جوایز و افتخارات | 3 سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی- دورههای سی و پنجم، سی و هفتم و سی و نهم جشنواره فیلم فجر |
ایمان امیدواری (تهران 1 فروردین 1356ش- ) Iman Omidvari
چهرهپرداز سینمای ایران. در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر (برای فیلم زیر سقف دودی)، در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر (برای فیلم شبی که ماه کامل شد) و در دوره سی و نهم این جشنواره (برای فیلم ابلق) برندۀ سیمرغ بلورین بهترین چهرهپردازی و در دورۀ بیست و یکم جشن خانه سینما (1398- برای فیلم شبی که ماه کامل شد) برندۀ تندیس بهترین چهرهپردازی شده است. امیدواری، تاکنون جز حدود 65 فیلم سینمایی، طراحی چهرهپردازی سریالهایی چون تعبیر وارونۀ یک رویا، دودکش، قلب یخی، دیوار به دیوار، پژمان، دارا و ندار، پادری، زمانی برای عاشقی، شمعدونی، آسمان من و تنهایی لیلا را نیز در کارنامهاش دارد.
امیدواری فعالیت سینمایی را از سال 1378 با دستیاری مهرداد شکرابی و عاطفه رضوی در فیلم شاخص بوی کافور عطر یاس (ساختۀ بهمن فرمانآرا) آغاز کرد و سال بعد در فیلمی از مهرداد میرفلاح دستیار عبدالله اسکندری بود و در همین سال در تیم اجرایی عبدالله اسکندری با داوود میرباقری در تولید فیلم- سریال مسافر ری همکاری کرد و پس از آن در سال 1380 مجدداً به عنوان دستیار با شکرابی و عاطفه رضوی در فیلم مزاحم (سیروس الوند) همکاری کرد و تجربه اندوخت. امیدواری نخستین کار مستقلش، به عنوان طراح چهرهپردازی، سال 1384 ضمن همکاری با علیرضا امینی در فیلم زمان میایستد بوده است که برای همین فیلم در بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر به عنوان نامزد دریافت جایزۀ بهترین چهرهپردازی معرفی شده است. وی در دورۀ شانزدهم جشن خانه سینما (1393) و دوره سی و چهارم جشنواره فیلم فجر به ترتیب برای فیلمهای خوابم میآد و بادیگارد نامزد دریافت این جایزه بوده است. همچنین وی در دوره سی و هشتم جشنواره فیلم فجر برای چهرهپردازی فیلم سه کام حبس نامزد دریافت جایزه بوده است
طراحی چهرهپردازی (سینما)
ابلق (۱۳۹۹)؛ آتابای (۱۳۹۸)؛ بی سر (۱۳۹۸)؛ خط استوا (۱۳۹۸)؛ دوزیست (۱۳۹۸)؛ روشن (۱۳۹۸)؛ سه كام حبس (۱۳۹۸)؛ آشفتهگی (۱۳۹۷)؛ به وقت خماری (۱۳۹۷)؛ سرخپوست (۱۳۹۷)؛ شبی كه ماه كامل شد (۱۳۹۷)؛ كلمبوس (۱۳۹۷)؛ متری شش و نیم (۱۳۹۷)؛ مردی بدون سایه (۱۳۹۷)؛ مسخرهباز (۱۳۹۷)؛ امیر (۱۳۹۶)؛ شاهكش (۱۳۹۶)؛ عرق سرد (۱۳۹۶)؛ مغزهای كوچك زنگزده (۱۳۹۶)؛ هزارپا (۱۳۹۶)؛ اكسیدان (۱۳۹۵)؛ پدیده (۱۳۹۵)؛ تابستان داغ (۱۳۹۵)؛ خفهگی (۱۳۹۵)؛ زیر سقف دودی (۱۳۹۵)؛ سه بیگانه (۱۳۹۵)؛ قاتل اهلی (۱۳۹۵)؛ هجوم (۱۳۹۵)؛ آبنبات چوبی (۱۳۹۴)؛ بادیگارد (۱۳۹۴)؛ پل خواب (۱۳۹۴)؛ چهارشنبه (۱۳۹۴)؛ خشكسالی و دروغ (۱۳۹۴)؛ زاپاس (۱۳۹۴)؛ لاک قرمز (۱۳۹۴)؛ هفتماهگی (۱۳۹۴)؛ اسب سفید پادشاه (۱۳۹۳)؛ جامهدران (۱۳۹۳)؛ كوچۀ بینام (۱۳۹۳)؛ یحیی سكوت نكرد (۱۳۹۳)؛ آتیشبازی (۱۳۹۲)؛ خوابزدهها (۱۳۹۲)؛ سایه روشن (۱۳۹۲)؛ ناخواسته (۱۳۹۲)؛ انتهای خیابان هشتم (۱۳۹۰)؛ بی خداحافظی (۱۳۹۰)؛ تجریش ناتمام (۱۳۹۰)؛ خوابم میآد (۱۳۹۰)؛ اخراجیها 3 (۱۳۸۹)؛ خلاقتو خوب كن (۱۳۸۹)؛ برف روی شیروانی داغ (۱۳۸۹)؛ پایاننامه (۱۳۸۹)؛ پرستوهای عاشق (۱۳۸۹)؛ سه درجه تب (۱۳۸۹)؛ شش و بش (۱۳۸۹)؛ دموكراسی تو روز روشن (۱۳۸۸)؛ یک جیب پر پول (۱۳۸۸)؛ اخراجیها 2 (۱۳۸۷)؛ پسر تهرونی (۱۳۸۷)؛ زندگی شیرین (۱۳۸۷)؛ یک اشتباه كوچولو (۱۳۸۷)؛ دایره زنگی (۱۳۸۶)؛ خواستگار محترم (۱۳۸۵)؛ زمان میایستد (۱۳۸۴)