آق سرای: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6|کشور=ترکیه|نام فارسی=|نام لاتین=Aksaray|نام قدیمی=آرخِلائیس - طاق‌سرا|نام دیگر=آکسارای|استان=|شهرستان=|بخش=|موقعیت=بین کوه‌های جنوبی و شمالی آناتولی مرکزی|جمعیت=|مساحت=|نوع اقلیم=|ارتفاع از سطح دریا=۹۸۰ متر|تولیدات و صنایع مهم=کشاورزی|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=}}[[پرونده:10154000.jpg|بندانگشتی|موزه آق‌سرای]] | |||
[[پرونده:10154000-1.jpg|بندانگشتی|خرابه‌های باقی مانده از کلیسای سرخ (Kizil Kilise/Red Church) که قبلاً به عنوان کلیسای سنت اسپیردون (Spyridon Church) شناخته می‌شد، در 3 کیلومتری مرکز شهر گوزلیورت (Güzelyurt)]] | |||
[[پرونده:10154000-2.jpg|بندانگشتی|نمایی از کلیسای زنگی (Çanlı Kilise)، کلیسایی بیزانسی حدود 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر آق‌سرای]] | |||
آق‌سرای (Aksaray) | آق‌سرای (Aksaray) | ||
(یا: آکسارای، به‌معنی کاخ یا سرای سپید) شهری بین کوه‌های جنوبی و شمالی [[آناتولی]] مرکزی، واقع در [[ترکیه|ترکیۀ]] کنونی. ارتفاع شهر از سطح دریا ۹۸۰ متر و بلندترین قلۀ کوه‌های آن (حَسَن‌داغی) ۳,۲۶۸ متر است. اقتصاد شهر بر پایۀ کشاورزی است. آثاری از سکونت انسان در هزارۀ ششم و هفتم پ‌م نزدیک این شهر یافته‌اند. بقایایی از تمدن [[حتی|حتّی]]<nowiki/>ها (ح ۱۷۰۰پ‌م) نیز در آن‌جا کشف شده است. با حملۀ اعراب به [[قسطنطنیه]]، مسیحیان به این ناحیه کوچیدند (قرن ۷م). پس از فتح شهر به‌دست [[سلجوقیان]] (۱۱۴۲م) نام یونانی شهر، آرخِلائیس، به طاق‌سرا و بعد از بنای قصری از مرمر سفید برای قلیچ ارسلان دوم (۱۲۶۴ـ۱۲۶۵م)، به آق‌سرای تبدیل شد. [[عثمانی، امپراتوری|عثمانیان]] در ۱۴۷۰م بر این شهر مسلط شدند و بسیاری از ساکنان آن‌جا را به [[استانبول]] کوچاندند. محلۀ آکسارای استانبول کنونی نام خود را از آن گرفته است. آرامگاه قلیچ ارسلان دوم، مساجد، کاروان‌سراها، کلیساها و صومعه‌هایی از عهد مسیحیان، و بناهای تاریخی متعدد دورۀ اسلامی در آق‌سرای باقی‌مانده است. [[سیف فرغانی، محمد ( ـ آق سرای ۷۰۵ـ۷۴۹ق)|سیف فرغانی]] نیز در حملۀ [[ | (یا: آکسارای، به‌معنی کاخ یا سرای سپید) شهری بین کوه‌های جنوبی و شمالی [[آناتولی]] مرکزی، واقع در [[ترکیه|ترکیۀ]] کنونی. ارتفاع شهر از سطح دریا ۹۸۰ متر و بلندترین قلۀ کوه‌های آن (حَسَن‌داغی) ۳,۲۶۸ متر است. اقتصاد شهر بر پایۀ کشاورزی است. آثاری از سکونت انسان در هزارۀ ششم و هفتم پ‌م نزدیک این شهر یافته‌اند. بقایایی از تمدن [[حتی|حتّی]]<nowiki/>ها (ح ۱۷۰۰پ‌م) نیز در آن‌جا کشف شده است. با حملۀ اعراب به [[قسطنطنیه]]، مسیحیان به این ناحیه کوچیدند (قرن ۷م). پس از فتح شهر به‌دست [[سلجوقیان]] (۱۱۴۲م) نام یونانی شهر، آرخِلائیس، به طاق‌سرا و بعد از بنای قصری از مرمر سفید برای قلیچ ارسلان دوم (۱۲۶۴ـ۱۲۶۵م)، به آق‌سرای تبدیل شد. [[عثمانی، امپراتوری|عثمانیان]] در ۱۴۷۰م بر این شهر مسلط شدند و بسیاری از ساکنان آن‌جا را به [[استانبول]] کوچاندند. محلۀ آکسارای استانبول کنونی نام خود را از آن گرفته است. آرامگاه قلیچ ارسلان دوم، مساجد، کاروان‌سراها، کلیساها و صومعه‌هایی از عهد مسیحیان، و بناهای تاریخی متعدد دورۀ اسلامی در آق‌سرای باقی‌مانده است. [[سیف فرغانی، محمد ( ـ آق سرای ۷۰۵ـ۷۴۹ق)|سیف فرغانی]] نیز در حملۀ [[مغول]] به [[ایران]]، به [[تبریز، شهر|تبریز]] گریخت و سپس به آق‌سرای رفت و در آن‌جا خانقاهی بنا کرد. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۷
| آق سرای | |
|---|---|
| کشور | ترکیه |
| نام لاتین | Aksaray |
| موقعیت | بین کوه‌های جنوبی و شمالی آناتولی مرکزی |
| ارتفاع از سطح دریا | ۹۸۰ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | کشاورزی |
آق‌سرای (Aksaray)
(یا: آکسارای، به‌معنی کاخ یا سرای سپید) شهری بین کوه‌های جنوبی و شمالی آناتولی مرکزی، واقع در ترکیۀ کنونی. ارتفاع شهر از سطح دریا ۹۸۰ متر و بلندترین قلۀ کوه‌های آن (حَسَن‌داغی) ۳,۲۶۸ متر است. اقتصاد شهر بر پایۀ کشاورزی است. آثاری از سکونت انسان در هزارۀ ششم و هفتم پ‌م نزدیک این شهر یافته‌اند. بقایایی از تمدن حتّی‌ها (ح ۱۷۰۰پ‌م) نیز در آن‌جا کشف شده است. با حملۀ اعراب به قسطنطنیه، مسیحیان به این ناحیه کوچیدند (قرن ۷م). پس از فتح شهر به‌دست سلجوقیان (۱۱۴۲م) نام یونانی شهر، آرخِلائیس، به طاق‌سرا و بعد از بنای قصری از مرمر سفید برای قلیچ ارسلان دوم (۱۲۶۴ـ۱۲۶۵م)، به آق‌سرای تبدیل شد. عثمانیان در ۱۴۷۰م بر این شهر مسلط شدند و بسیاری از ساکنان آن‌جا را به استانبول کوچاندند. محلۀ آکسارای استانبول کنونی نام خود را از آن گرفته است. آرامگاه قلیچ ارسلان دوم، مساجد، کاروان‌سراها، کلیساها و صومعه‌هایی از عهد مسیحیان، و بناهای تاریخی متعدد دورۀ اسلامی در آق‌سرای باقی‌مانده است. سیف فرغانی نیز در حملۀ مغول به ایران، به تبریز گریخت و سپس به آق‌سرای رفت و در آن‌جا خانقاهی بنا کرد.