آق سنقر: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آق سنقر|نام=Aq Sunqur|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=اتابک آق سنقر|لقب=ابوسعید و قسیم‌الدوله|زادروز=|تاریخ مرگ=۴۸۸ق|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=والی موصل (در ۴۷۷ق) - والی حلب (در ۴۷۹ق)|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=عمادالدین زنگی (پسر)|گروه مقاله=تاریخ جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
آق سُنْقُر ( ـ۴۸۸ق) Aq Sunqur | آق سُنْقُر ( ـ۴۸۸ق) Aq Sunqur | ||
(ملقب به ابوسعید و قسیم‌الدوله؛ معروف به اتابک آق سنقر) پدر [[عمادالدین زنگی ( ـ۵۴۱ق)|عمادالدین زنگی]] اتابک [[موصل]]. آق سنقر نزد [[ملکشاه سلجوقی|ملکشاه]] بسیار مقرب بود. در ۴۷۷ق والی موصل و در ۴۷۹ق والی [[حلب، شهر (سوریه)|حلب]] بود. وی به جنگ نصر بن علی کنانی در شیز رفت و پس از نبرد با او از در صلح درآمد. در ۴۸۲ق دژ برزویه را از دست ارمنیان گرفت. پس از آن به همراه [[تتش، تاج الدوله ابوسعید (۴۵۸ـ۴۸۸ق)|تاج‌الدوله تتش]] برادر ملکشاه مأمور تصرف [[حمص|حمص]] و [[افامیه|افامیه]] شد. آق سنقر در تصرف [[مصر]] و سواحل [[شام|شام]] و جزیره، نقش بسیار زیادی ایفا کرد. پس از فوت ملکشاه (۴۸۵ق) آق سنقر به تاج‌الدوله تتش گرایید ولی پس از پیروزی [[برکیارق]]، فرزند ملکشاه، به خدمت او درآمد و همراه او عازم حلب گردید و در جریان جنگی که بین آنان درگرفت، سپاه آق سنقر شکست خورد و خود او اسیر شد و تتش در جمادی الاول ۴۸۷ق فرمان به قتل او داد. آق سنقر را امیری عادل و نیکو سیرت و با سیاست دانسته‌اند. از آثار زمان حکومت او منارۀ مسجد جامع حلب است. | |||
<br/> | |||
---- | |||
[[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آسیایی]] | [[Category:تاریخ جهان]] [[Category:سایر کشورها و حکومت های آسیایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۴۹
| آق سنقر Aq Sunqur | |
|---|---|
| درگذشت | ۴۸۸ق |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | ابوسعید و قسیم‌الدوله |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | عمادالدین زنگی (پسر) |
آق سُنْقُر ( ـ۴۸۸ق) Aq Sunqur
(ملقب به ابوسعید و قسیم‌الدوله؛ معروف به اتابک آق سنقر) پدر عمادالدین زنگی اتابک موصل. آق سنقر نزد ملکشاه بسیار مقرب بود. در ۴۷۷ق والی موصل و در ۴۷۹ق والی حلب بود. وی به جنگ نصر بن علی کنانی در شیز رفت و پس از نبرد با او از در صلح درآمد. در ۴۸۲ق دژ برزویه را از دست ارمنیان گرفت. پس از آن به همراه تاج‌الدوله تتش برادر ملکشاه مأمور تصرف حمص و افامیه شد. آق سنقر در تصرف مصر و سواحل شام و جزیره، نقش بسیار زیادی ایفا کرد. پس از فوت ملکشاه (۴۸۵ق) آق سنقر به تاج‌الدوله تتش گرایید ولی پس از پیروزی برکیارق، فرزند ملکشاه، به خدمت او درآمد و همراه او عازم حلب گردید و در جریان جنگی که بین آنان درگرفت، سپاه آق سنقر شکست خورد و خود او اسیر شد و تتش در جمادی الاول ۴۸۷ق فرمان به قتل او داد. آق سنقر را امیری عادل و نیکو سیرت و با سیاست دانسته‌اند. از آثار زمان حکومت او منارۀ مسجد جامع حلب است.