بقعه آق امام: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:جعبه اطلاعات اماکن5|نام=بقعۀ آقامام|نام لاتین=|نامهای دیگر=امامزاده آقامام|کشور=ایران|استان=گلستان|موقعیت=3کیلومتری جادۀ دسترسی به روستای قزلجه، 8کيلومتری شمال شرقی آزادشهر و 80کيلومتری شهر گرگان|کاربري=آرامگاه|مشخصات معماری=بنایی هشتضلعی از آجر و گچ، با گنبد و ایوان|سازنده=|زمان ساخت=دورۀ صفویه}} | |||
[[پرونده:12279200.jpg|بندانگشتی|امامزاده آقامام]] | |||
بُقعۀ آقاِمام <br>(یا: امامزاده آقامام) بنایی آرامگاهی مربوط به دورۀ [[صفویه]]، در 3کیلومتری جادۀ دسترسی به روستای قزلجه، 8کيلومتری شمال شرقی [[آزادشهر، شهر|آزادشهر]] و 80کيلومتری [[گرگان، شهر|شهر گرگان]]. آرامگاه محمد بن زید، حاکم گرگان در قرن ۳ق و برادر و جانشین [[حسن بن زید علوی]] ملقب به داعی کبیر و مؤسس فرقۀ [[علویان طبرستان]] است. محمد بن زید در جنگ با قوای [[اسماعیل سامانی اول|اسماعیل سامانی]] کشته و پیکر بیسر او در این محل دفن شد. در کنار آن، مقبرۀ محمد بن دَبّاج معروف به گور سرخ قرار دارد. محوطۀ اطراف آن گورستان است. بنای امامزاده در سال ۱۳۸۳ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | |||
'''مشخصات معماری''' | '''مشخصات معماری''' | ||
بقعه در گذشته یک برج دوازدهضلعی از بیرون و هشتضلعی از داخل بود. ساختمان کنونی امامزاده بنایی است هشتضلعی از آجر و گچ که پهنای هرضلع از داخل دومتر است. بلندی دیوار تا اول گنبد از خارج 5.5متر است. ابتدای کمربند گنبد هشتترک است که این هشتترک با بالا رفتن به دایره تبدیل شده و گنبدِ نوکتیز مخروطیشکل بنا را به وجود آورده است. پایین کمربند گنبد چهار نورگیر است. قطر داخلی گنبد فاصلۀ هر دو ضلع مقابل 5متر است و اطراف گنبد از خارج ایوانی به پهنای 243سانتیمتر با آجر چیده شده است. بنای فعلی امامزاده با گنبد و ضریح | بقعه در گذشته یک برج دوازدهضلعی از بیرون و هشتضلعی از داخل بود. ساختمان کنونی امامزاده بنایی است هشتضلعی از آجر و گچ که پهنای هرضلع از داخل دومتر است. بلندی دیوار تا اول گنبد از خارج 5.5متر است. ابتدای کمربند گنبد هشتترک است که این هشتترک با بالا رفتن به دایره تبدیل شده و گنبدِ نوکتیز مخروطیشکل بنا را به وجود آورده است. پایین کمربند گنبد چهار نورگیر است. قطر داخلی گنبد فاصلۀ هر دو ضلع مقابل 5متر است و اطراف گنبد از خارج ایوانی به پهنای 243سانتیمتر با آجر چیده شده است. بنای فعلی امامزاده با گنبد و ضریح جدید، طی دهههای 1330، 1350 و 1380ش تعمیر و نوسازی شده است. | ||
---- | ---- | ||
'''منابع''' | |||
* [http://shrines.ir/post/110/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%A2%D9%82-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D8%B4%D9%87%D8%B1 http://shrines.ir]<br><!--12279200--> | |||
[[رده:جغرافیای ایران]] | [[رده:جغرافیای ایران]] | ||
[[رده:گلستان]] | [[رده:گلستان]] | ||
[[رده:معماری]] | [[رده:معماری]] | ||
[[رده:ابنیه سنتی ایران]] | [[رده:ابنیه سنتی ایران]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۶
بقعۀ آقامام | |
---|---|
نام فارسی | بقعۀ آقامام |
کشور | ایران |
استان | گلستان |
نامهای دیگر | امامزاده آقامام |
موقعیت | 3کیلومتری جادۀ دسترسی به روستای قزلجه، 8کيلومتری شمال شرقی آزادشهر و 80کيلومتری شهر گرگان |
کاربری | آرامگاه |
مشخصات معماری | بنایی هشتضلعی از آجر و گچ، با گنبد و ایوان |
زمان ساخت | دورۀ صفویه |
بُقعۀ آقاِمام
(یا: امامزاده آقامام) بنایی آرامگاهی مربوط به دورۀ صفویه، در 3کیلومتری جادۀ دسترسی به روستای قزلجه، 8کيلومتری شمال شرقی آزادشهر و 80کيلومتری شهر گرگان. آرامگاه محمد بن زید، حاکم گرگان در قرن ۳ق و برادر و جانشین حسن بن زید علوی ملقب به داعی کبیر و مؤسس فرقۀ علویان طبرستان است. محمد بن زید در جنگ با قوای اسماعیل سامانی کشته و پیکر بیسر او در این محل دفن شد. در کنار آن، مقبرۀ محمد بن دَبّاج معروف به گور سرخ قرار دارد. محوطۀ اطراف آن گورستان است. بنای امامزاده در سال ۱۳۸۳ش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مشخصات معماری
بقعه در گذشته یک برج دوازدهضلعی از بیرون و هشتضلعی از داخل بود. ساختمان کنونی امامزاده بنایی است هشتضلعی از آجر و گچ که پهنای هرضلع از داخل دومتر است. بلندی دیوار تا اول گنبد از خارج 5.5متر است. ابتدای کمربند گنبد هشتترک است که این هشتترک با بالا رفتن به دایره تبدیل شده و گنبدِ نوکتیز مخروطیشکل بنا را به وجود آورده است. پایین کمربند گنبد چهار نورگیر است. قطر داخلی گنبد فاصلۀ هر دو ضلع مقابل 5متر است و اطراف گنبد از خارج ایوانی به پهنای 243سانتیمتر با آجر چیده شده است. بنای فعلی امامزاده با گنبد و ضریح جدید، طی دهههای 1330، 1350 و 1380ش تعمیر و نوسازی شده است.
منابع