اندیکا، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
اندیکا، شهرستان  (County) Andika  
اندیکا، شهرستان  (County) Andika  
[[پرونده:2042170334.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان اندیکا]]
[[پرونده:2042170334.jpg|بندانگشتی|تقسیمات شهرستان اندیکا]]
واقع در [[خوزستان|استان خوزستان]]، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، آبژدان و چلو با مرکزیت اداری شهر [[قلعه خواجه]]. در سال 1384ش با تصویب جدا شدن بخش اندیکا از [[مسجدسلیمان، شهرستان|شهرستان مسجدسلیمان]] مراحل ایجاد شهرستان جدید آغاز گردیده و در نیمۀ دوم سال 1386ش به شهرستان‌ ارتقاء یافته است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان اندیکا 47,629نفر است. این شهرستان که در نواحی شمال شرقی استان خوزستان واقع است، شامل شش دهستان به نام‌های شلال و دشتگل، قلعه خواجه، آبژدان، کوشک، چلو و للر کتک، و سه شهرِ قلعه خواجه، اندیکا و زاووت می‌شود. از شمال غربی با [[دزفول، شهرستان|شهرستان دزفول]]، از غرب با [[لالی، شهرستان|شهرستان لالی]]، از جنوب با شهرستان مسجدسلیمان، از شرق با [[ایذه، شهرستان|شهرستان ایذه]] و از شمال شرقی با [[چهارمحال و بختیاری|استان چهارمحال و بختیاری]] محدود می‌شود.
[[پرونده:2042170334- 3.jpg|بندانگشتی|360x360پیکسل|جزیرۀ مصنوعی کوشک- دریاچۀ سد شهید عباسپور، شهرستان اندیکا]]
واقع در [[خوزستان|استان خوزستان]]، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، آبژدان<ref>Abezhdan</ref> و چلو<ref>Chelo</ref> با مرکزیت اداری شهر [[قلعه خواجه]]. در سال 1384ش با تصویب جدا شدن بخش اندیکا از [[مسجدسلیمان، شهرستان|شهرستان مسجدسلیمان]] مراحل ایجاد شهرستان جدید آغاز گردیده و در نیمۀ دوم سال 1386ش به شهرستان‌ ارتقاء یافته است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان اندیکا 47,629نفر است. این شهرستان که در نواحی شمال شرقی استان خوزستان واقع است، شامل شش دهستان به نام‌های شلال و دشتگل<ref>Shalal and Dasht-e Gol</ref>، قلعه خواجه، آبژدان، کوشک<ref>Kushk</ref>، چلو، و للر و کتک<ref>Lalar and Katak</ref>، و سه شهرِ قلعه خواجه، اندیکا و زاووت می‌شود. از شمال غربی با [[دزفول، شهرستان|شهرستان دزفول]]، از غرب با [[لالی، شهرستان|شهرستان لالی]]، از جنوب با شهرستان مسجدسلیمان، از شرق با [[ایذه، شهرستان|شهرستان ایذه]] و از شمال شرقی با [[چهارمحال و بختیاری|استان چهارمحال و بختیاری]] محدود می‌شود.


اندیکا با ارتفاع متوسط حدود 800متر از سطح دریا، به دلیل واقع شدن در دامنه‌های بخش جنوبی رشته‌کوه [[زاگرس، کوهستان|زاگرس]] اقلیمی کوهستانی و آب و هوایی معتدل دارد. این سرزمین که بخش عمدۀ آن را کوه‌ها و تپه‌ماهورها و باقی مناطقش را دشت‌های میانکوهی تشکیل می‌دهد، از ایل‌راه‌ها و ییلاقات طوایف ایلات هفت‌لنگ و چهارلنگ بختیاری بوده و مردم شیعه‌مذهب این شهرستان به زبان لری بختیاری سخن می‌گویند. بیش از 40درصد جمعیت شهرستان عشایر، کمتر از 50درصد آن روستاییان و کمتر از 10درصد آن شهرنشینان هستند و شغل بیشتر مردم این منطقه دامداری، کشاورزی، باغداری و شیلات (پرورش ماهیان سردابی) است. تولید برخی مصنوعات دستی چون قالی، چوقا، جاجیم، گلیم و سیاه‌چادر در میان روستاییان و عشایر اندیکا رواج دارد و مهم‌ترین تولیدات کشاورزی آنها گندم، جو، گیاهان روغنی، صیفی‌جات و مرکبات است.  
اندیکا با ارتفاع متوسط حدود 800متر از سطح دریا، به دلیل واقع شدن در دامنه‌های بخش جنوبی رشته‌کوه [[زاگرس، کوهستان|زاگرس]] اقلیمی کوهستانی و آب و هوایی معتدل دارد. این سرزمین که بخش عمدۀ آن را کوه‌ها و تپه‌ماهورها و باقی مناطقش را دشت‌های میانکوهی تشکیل می‌دهد، از ایل‌راه‌ها و ییلاقات طوایف ایلات هفت‌لنگ و چهارلنگ بختیاری بوده و مردم شیعه‌مذهب این شهرستان به زبان لری بختیاری سخن می‌گویند. بیش از 40درصد جمعیت شهرستان عشایر، کمتر از 50درصد آن روستاییان و کمتر از 10درصد آن شهرنشینان هستند و شغل بیشتر مردم این منطقه دامداری، کشاورزی، باغداری و شیلات (پرورش ماهیان سردابی) است. تولید برخی مصنوعات دستی چون قالی، چوقا، جاجیم، گلیم و سیاه‌چادر در میان روستاییان و عشایر اندیکا رواج دارد و مهم‌ترین تولیدات کشاورزی آنها گندم، جو، گیاهان روغنی، صیفی‌جات و مرکبات است.  

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۳

اندیکا، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان خوزستان
بخش مرکزی، آبژدان و چلو
جمعیت 47,629نفر (1395ش)
موقعیت نواحی شمال شرقی خوزستان
نوع اقلیم معتدلِ کوهستانی
ارتفاع از سطح دریا حدود 800متر
تولیدات و صنایع مهم گندم، جو، گیاهان روغنی، صیفی‌جات و مرکبات
نام لاتین Andika
شهر ها و آبادی های مهم شهرهای قلعه خواجه، اندیکا و زاووت

اندیکا، شهرستان (County) Andika

تقسیمات شهرستان اندیکا
جزیرۀ مصنوعی کوشک- دریاچۀ سد شهید عباسپور، شهرستان اندیکا

واقع در استان خوزستان، مشتمل بر بخش‌های مرکزی، آبژدان[۱] و چلو[۲] با مرکزیت اداری شهر قلعه خواجه. در سال 1384ش با تصویب جدا شدن بخش اندیکا از شهرستان مسجدسلیمان مراحل ایجاد شهرستان جدید آغاز گردیده و در نیمۀ دوم سال 1386ش به شهرستان‌ ارتقاء یافته است. براساس سرشماری سراسری سال 1395ش جمعیت شهرستان اندیکا 47,629نفر است. این شهرستان که در نواحی شمال شرقی استان خوزستان واقع است، شامل شش دهستان به نام‌های شلال و دشتگل[۳]، قلعه خواجه، آبژدان، کوشک[۴]، چلو، و للر و کتک[۵]، و سه شهرِ قلعه خواجه، اندیکا و زاووت می‌شود. از شمال غربی با شهرستان دزفول، از غرب با شهرستان لالی، از جنوب با شهرستان مسجدسلیمان، از شرق با شهرستان ایذه و از شمال شرقی با استان چهارمحال و بختیاری محدود می‌شود.

اندیکا با ارتفاع متوسط حدود 800متر از سطح دریا، به دلیل واقع شدن در دامنه‌های بخش جنوبی رشته‌کوه زاگرس اقلیمی کوهستانی و آب و هوایی معتدل دارد. این سرزمین که بخش عمدۀ آن را کوه‌ها و تپه‌ماهورها و باقی مناطقش را دشت‌های میانکوهی تشکیل می‌دهد، از ایل‌راه‌ها و ییلاقات طوایف ایلات هفت‌لنگ و چهارلنگ بختیاری بوده و مردم شیعه‌مذهب این شهرستان به زبان لری بختیاری سخن می‌گویند. بیش از 40درصد جمعیت شهرستان عشایر، کمتر از 50درصد آن روستاییان و کمتر از 10درصد آن شهرنشینان هستند و شغل بیشتر مردم این منطقه دامداری، کشاورزی، باغداری و شیلات (پرورش ماهیان سردابی) است. تولید برخی مصنوعات دستی چون قالی، چوقا، جاجیم، گلیم و سیاه‌چادر در میان روستاییان و عشایر اندیکا رواج دارد و مهم‌ترین تولیدات کشاورزی آنها گندم، جو، گیاهان روغنی، صیفی‌جات و مرکبات است.

جابه‌جای این شهرستان سرشار از تفرجگاه‌های طبیعی چون دریاچه‌های طبیعی و مصنوعی (سد)، تالاب‌ها، چشمه‌سارها و رودخانه‌ها، جنگل‌ها و مراتع سرسبز کوهستانی، باغستان‌ها و همچنین مناطق باستانی، تاریخی و زیارتگاه‌ها از دوره‌های پیشاتاریخی تا دورۀ عیلامیان، اشکانیان و پس از آن است. مهم‌ترین کوهستان این شهرستان کینو است که بلندترین قله‌اش ۳۷۱۰متر ارتفاع دارد. حدود ۷۵کیلومتر از رود کارون از این شهرستان می‌گذرد و علاوه بر این برخی رودهای دائمی و فصلی اندیکا پس از آبیاری مناطقی از شهرستان، در این مسیر به کارون می‌ریزند.


  1. Abezhdan
  2. Chelo
  3. Shalal and Dasht-e Gol
  4. Kushk
  5. Lalar and Katak