ابراهیم خان ظهیرالدوله قاجار: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابراهیم خان ظهیرالدوله قاجار|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۱۲۴۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=مهدی‌قلی‌خان (پدر) - فتحعلی‌شاه (پدرزن)|گروه مقاله=تاریخ ایران|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
ابراهیم خانِ ظهیرالدولۀ قاجار ( ـ۱۲۴۰ق)<br /> خانزادۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، فرزند مهدی‌قلی‌خان بن [[محمدحسن خان قاجار (۱۱۲۷ـ۱۱۷۲ق)|محمدحسن‌خان]]، عموزاده و داماد [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]]. در ۱۲۱۳ق، به فرمان فتحعلی‌شاه، با لشکری مأمور توقف در چمن گندمان و حراست راه‌های [[فارس، استان|فارس]] و [[اصفهان، استان|اصفهان]] گردید. سپس با ۱۰هزار سوار و پیاده جهت سرکوبی الله‌یارخان قلیچی و تصرف [[سبزوار، شهر|سبزوار]] به خراسان رفت (۱۲۱۵ق) و پس از آن عازم [[گیلان، استان|گیلان]] شد و در ۱۲۱۸ق به حکومت [[کرمان، شهر|کرمان]] منصوب گردید و برای دلجویی از مردم آن دیار و جبران لطماتی که [[آقا محمدخان قاجار|آقامحمدخان قاجار]] وارد کرده بود، دستور یافت که در عمران و آبادی آن‌جا بکوشد. ابراهیم خان ۲۳ سال حاکم کرمان بود و از خود ابنیه و آثار بسیاری چون [[مسجد]]، [[حمام|حمام]]، [[بازار]] و [[آب انبار]] برجای گذاشت و با مردم با حُسن سلوک رفتار می‌کرد. وی در ۱۲۴۰ق به تهران احضار شد و در همین سفر درگذشت. او مردی دین‌دار بود و به [[احسایی، شیخ احمد (احسا ۱۱۶۶ـ مدینه ۱۲۴۱ق)|شیخ احمد احسایی]] ارادت داشت و ظاهراً در یزد به خدمت او رسیده بود و مکاتباتی با او داشت. حاج محمد کریم‌خان کرمانی، پیشوای شیخیه، از فرزندان اوست. خاندان ابراهیمی کرمانی که غالباً پیرو مکتب [[شیخیه]] بوده و رهبران شیخیه نیز از همین خاندان هستند، از اعقاب اویند. نیز ← [[شیخیه|شیخیّه]]<br /> <!--11009600--> | ابراهیم خانِ ظهیرالدولۀ قاجار ( ـ۱۲۴۰ق)<br /> خانزادۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]]، فرزند مهدی‌قلی‌خان بن [[محمدحسن خان قاجار (۱۱۲۷ـ۱۱۷۲ق)|محمدحسن‌خان]]، عموزاده و داماد [[فتحعلی شاه قاجار (۱۱۸۵ـ اصفهان ۱۲۵۰ق)|فتحعلی‌شاه]]. در ۱۲۱۳ق، به فرمان فتحعلی‌شاه، با لشکری مأمور توقف در چمن گندمان و حراست راه‌های [[فارس، استان|فارس]] و [[اصفهان، استان|اصفهان]] گردید. سپس با ۱۰هزار سوار و پیاده جهت سرکوبی الله‌یارخان قلیچی و تصرف [[سبزوار، شهر|سبزوار]] به خراسان رفت (۱۲۱۵ق) و پس از آن عازم [[گیلان، استان|گیلان]] شد و در ۱۲۱۸ق به حکومت [[کرمان، شهر|کرمان]] منصوب گردید و برای دلجویی از مردم آن دیار و جبران لطماتی که [[آقا محمدخان قاجار|آقامحمدخان قاجار]] وارد کرده بود، دستور یافت که در عمران و آبادی آن‌جا بکوشد. ابراهیم خان ۲۳ سال حاکم کرمان بود و از خود ابنیه و آثار بسیاری چون [[مسجد]]، [[حمام|حمام]]، [[بازار]] و [[آب انبار]] برجای گذاشت و با مردم با حُسن سلوک رفتار می‌کرد. وی در ۱۲۴۰ق به تهران احضار شد و در همین سفر درگذشت. او مردی دین‌دار بود و به [[احسایی، شیخ احمد (احسا ۱۱۶۶ـ مدینه ۱۲۴۱ق)|شیخ احمد احسایی]] ارادت داشت و ظاهراً در یزد به خدمت او رسیده بود و مکاتباتی با او داشت. حاج محمد کریم‌خان کرمانی، پیشوای شیخیه، از فرزندان اوست. خاندان ابراهیمی کرمانی که غالباً پیرو مکتب [[شیخیه]] بوده و رهبران شیخیه نیز از همین خاندان هستند، از اعقاب اویند. نیز ← [[شیخیه|شیخیّه]]<br /> <!--11009600--> | ||
[[Category:تاریخ ایران]] | [[Category:تاریخ ایران]] | ||
[[Category:دورۀ قاجار]] | [[Category:دورۀ قاجار]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۷
| ابراهیم خان ظهیرالدوله قاجار | |
|---|---|
| درگذشت | ۱۲۴۰ق |
| ملیت | ایرانی |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | مهدی‌قلی‌خان (پدر) - فتحعلی‌شاه (پدرزن) |
ابراهیم خانِ ظهیرالدولۀ قاجار ( ـ۱۲۴۰ق)
خانزادۀ قاجار، فرزند مهدی‌قلی‌خان بن محمدحسن‌خان، عموزاده و داماد فتحعلی‌شاه. در ۱۲۱۳ق، به فرمان فتحعلی‌شاه، با لشکری مأمور توقف در چمن گندمان و حراست راه‌های فارس و اصفهان گردید. سپس با ۱۰هزار سوار و پیاده جهت سرکوبی الله‌یارخان قلیچی و تصرف سبزوار به خراسان رفت (۱۲۱۵ق) و پس از آن عازم گیلان شد و در ۱۲۱۸ق به حکومت کرمان منصوب گردید و برای دلجویی از مردم آن دیار و جبران لطماتی که آقامحمدخان قاجار وارد کرده بود، دستور یافت که در عمران و آبادی آن‌جا بکوشد. ابراهیم خان ۲۳ سال حاکم کرمان بود و از خود ابنیه و آثار بسیاری چون مسجد، حمام، بازار و آب انبار برجای گذاشت و با مردم با حُسن سلوک رفتار می‌کرد. وی در ۱۲۴۰ق به تهران احضار شد و در همین سفر درگذشت. او مردی دین‌دار بود و به شیخ احمد احسایی ارادت داشت و ظاهراً در یزد به خدمت او رسیده بود و مکاتباتی با او داشت. حاج محمد کریم‌خان کرمانی، پیشوای شیخیه، از فرزندان اوست. خاندان ابراهیمی کرمانی که غالباً پیرو مکتب شیخیه بوده و رهبران شیخیه نیز از همین خاندان هستند، از اعقاب اویند. نیز ← شیخیّه