شریف امامی ، جعفر (تهران ۱۲۸۹ـ نیویورک ۱۳۷۸ش): تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\2' به '<!--2') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}رئـیـس مجـلس سـنا و نخست‌وزیر دورۀ پهلوی. فرزند حاجی محمدحسین نظام‌الاسلام، از اصحاب امام‌جمعۀ تهران، بود که پس از پایان تحصیلات متوسطه در مدرسۀ ایران و آلمان، برای ادامۀ تحصیل، به آلمان و سوئد رفت. پس از بازگشت، در وزارت راه استخدام و به ریاست راه‌آهن منصوب شد. در دوران جنگ جهانی دوم به اتهام همکاری با آلمانی‌ها متفقین وی را بازداشت کردند. در ۱۳۲۹ش، در دولت رزم‌آرا مدتی به معاونت و سپس به وزارت راه منصوب شد و در دولت دکتر مصدق مدیر عامل سازمان برنامه و بودجه گردید. شریف‌امامی در پنج دوره سناتور انتخابی تهران بود که در چهار دوره ریاست مجلس سنا را برعهده داشت. در دولت دکتر اقبال وزیر صنایع و معاون نخست‌وزیر شد و از شهریور تا اسفند ۱۳۳۹ به نخست‌وزیری رسید. در این زمان، به‌علت اعتصاب فرهنگیان و کشته‌شدن دکتر خانعلی، استیضاح شد و استعفا کرد. در اوج دوران | }}رئـیـس [[مجلس سنا|مجـلس سـنا]] و نخست‌وزیر دورۀ [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]. فرزند حاجی محمدحسین نظام‌الاسلام، از اصحاب امام‌جمعۀ تهران، بود که پس از پایان تحصیلات متوسطه در مدرسۀ ایران و آلمان، برای ادامۀ تحصیل، به آلمان و سوئد رفت. پس از بازگشت، در وزارت راه استخدام و به ریاست راه‌آهن منصوب شد. در دوران [[جنگ جهانی دوم]] به اتهام همکاری با آلمانی‌ها متفقین وی را بازداشت کردند. در ۱۳۲۹ش، در دولت رزم‌آرا مدتی به معاونت و سپس به وزارت راه منصوب شد و در دولت [[مصدق، محمد (۱۲۶۱ـ۱۳۴۵ش)|دکتر مصدق]] مدیر عامل سازمان برنامه و بودجه گردید. شریف‌امامی در پنج دوره سناتور انتخابی تهران بود که در چهار دوره ریاست مجلس سنا را برعهده داشت. در دولت دکتر اقبال وزیر صنایع و معاون نخست‌وزیر شد و از شهریور تا اسفند ۱۳۳۹ به نخست‌وزیری رسید. در این زمان، به‌علت اعتصاب فرهنگیان و کشته‌شدن دکتر خانعلی، استیضاح شد و استعفا کرد. در اوج دوران [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]]، در شهریور ۱۳۵۷ به نخست‌وزیری رسید و برای فرونشاندن قیام مردم، «دولت آشتی ملی» اعلام کرد. پس از واقعۀ ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ش در ۱۴ آبان همان سال، استعفا کرد و از کشور خارج شد. شریف‌امامی فراماسونر و رئیس لژ بزرگ ایران بود. از دیگر مشاغل فرهنگی وی باید به تصدی مسئولیت [[بنیاد پهلوی]] و [[بنگاه ترجمه و نشر کتاب]] اشاره کرد. | ||
<br><!--26086400--> | <br><!--26086400--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:دورۀ پهلوی]] | [[رده:دورۀ پهلوی]] | ||
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۸
شریف‌امامی، جعفر (تهران ۱۲۸۹ـ نیویورک ۱۳۷۸ش)
| جعفر شریف‌امامی | |
|---|---|
| زادروز |
تهران ۱۲۸۹ش |
| درگذشت | نیویورک ۱۳۷۸ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آلمان، سوئد |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
رئـیـس مجـلس سـنا و نخست‌وزیر دورۀ پهلوی. فرزند حاجی محمدحسین نظام‌الاسلام، از اصحاب امام‌جمعۀ تهران، بود که پس از پایان تحصیلات متوسطه در مدرسۀ ایران و آلمان، برای ادامۀ تحصیل، به آلمان و سوئد رفت. پس از بازگشت، در وزارت راه استخدام و به ریاست راه‌آهن منصوب شد. در دوران جنگ جهانی دوم به اتهام همکاری با آلمانی‌ها متفقین وی را بازداشت کردند. در ۱۳۲۹ش، در دولت رزم‌آرا مدتی به معاونت و سپس به وزارت راه منصوب شد و در دولت دکتر مصدق مدیر عامل سازمان برنامه و بودجه گردید. شریف‌امامی در پنج دوره سناتور انتخابی تهران بود که در چهار دوره ریاست مجلس سنا را برعهده داشت. در دولت دکتر اقبال وزیر صنایع و معاون نخست‌وزیر شد و از شهریور تا اسفند ۱۳۳۹ به نخست‌وزیری رسید. در این زمان، به‌علت اعتصاب فرهنگیان و کشته‌شدن دکتر خانعلی، استیضاح شد و استعفا کرد. در اوج دوران انقلاب، در شهریور ۱۳۵۷ به نخست‌وزیری رسید و برای فرونشاندن قیام مردم، «دولت آشتی ملی» اعلام کرد. پس از واقعۀ ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ش در ۱۴ آبان همان سال، استعفا کرد و از کشور خارج شد. شریف‌امامی فراماسونر و رئیس لژ بزرگ ایران بود. از دیگر مشاغل فرهنگی وی باید به تصدی مسئولیت بنیاد پهلوی و بنگاه ترجمه و نشر کتاب اشاره کرد.