شمس العماره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[File:26120800-1.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]][[File:26120800-2.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]][[File:26120800-3.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]][[File:26120800-4.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]][[File:26120800.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]] | [[File:26120800-1.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]][[File:26120800-2.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]][[File:26120800-3.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]][[File:26120800-4.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]][[File:26120800.jpg|thumb|شَمسُ‌العِماره]] | ||
از عمارت‌های کاخ گلستان و از اولین ساختمان‌های بلند و به سبک اروپایی ـ ایرانی تهران. در ۱۲۸۲ق و دورۀ ناصرالدین‌شاه قاجار بنا شده است. از دو برج پنج طبقه و یک کلاه فرنگی با علامت شیر و خورشید تشکیل شده است که اولین برج ساعت تهران به‌شمار می‌رفت. بالای کلاه فرنگی یک پرچم در اهتزاز بود. دریاچه یا استخر بسیار بزرگی داشت که در آن قایق‌سواری می‌شد. یک درِ آن به خیابان ناصرخسرو و میدان مقابل عمارت که به میدان شمس‌العماره شهرت داشت، باز می‌شد و سردر آینه‌کاری داشت. در اواخر دورۀ قاجار و اوایل دورۀ پهلوی، جلسه‌های هیئت وزیران در شمس‌العماره تشکیل می‌شد و وزیران از آن در رفت‌و‌آمد می‌کردند، به همین سبب به باب‌الصدور و در هیئت وزرا شهرت پیدا کرده بود. به آن، در شمس‌العماره، باب عالی، و سردر آینه نیز می‌گفتند. در یکی از تالارهای شمس‌العماره دو تابلو از محمد شاه و ناصرالدین شاه قرار داشت. در روزهایی مانند عید | از عمارت‌های [[کاخ گلستان]] و از اولین ساختمان‌های بلند و به سبک اروپایی ـ ایرانی تهران. در ۱۲۸۲ق و دورۀ [[ناصرالدین شاه قاجار|ناصرالدین‌شاه قاجار]] بنا شده است. از دو برج پنج طبقه و یک کلاه فرنگی با علامت شیر و خورشید تشکیل شده است که اولین برج ساعت تهران به‌شمار می‌رفت. بالای کلاه فرنگی یک پرچم در اهتزاز بود. دریاچه یا استخر بسیار بزرگی داشت که در آن قایق‌سواری می‌شد. یک درِ آن به [[ناصرخسرو، خیابان|خیابان ناصرخسرو]] و میدان مقابل عمارت که به میدان شمس‌العماره شهرت داشت، باز می‌شد و سردر آینه‌کاری داشت. در اواخر دورۀ [[قاجاریه، سلسله|قاجار]] و اوایل دورۀ [[پهلوی، سلسله (۱۳۰۴ـ۱۳۵۷ش)|پهلوی]]، جلسه‌های هیئت وزیران در شمس‌العماره تشکیل می‌شد و وزیران از آن در رفت‌و‌آمد می‌کردند، به همین سبب به باب‌الصدور و در هیئت وزرا شهرت پیدا کرده بود. به آن، در شمس‌العماره، باب عالی، و سردر آینه نیز می‌گفتند. در یکی از تالارهای شمس‌العماره دو تابلو از [[محمدشاه قاجار (تبریز ۱۲۲۲ـ تهران ۱۲۶۴ق)|محمد شاه]] و ناصرالدین شاه قرار داشت. در روزهایی مانند [[فطر، عید|عید فطر]]، بالاخانۀ سردر چراغانی می‌شد. در ماه‌های [[محرم (1)|محرم]] و صفر در کاخ شمس‌العماره مراسم [[عزاداری]] و [[تعزیه]] برگزار می‌شد. از نظر آرایه‌های ساختمانی مانند گچ‌بری، آینه‌کاری، کاشی‌کاری، و نقاشی‌های دیواری از بناهای درخور توجه دورۀ قاجار به‌شمار می‌رود. | ||
<br/> <!--26120800--> | <br/> <!--26120800--> | ||
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:تهران]] [[Category:معماری]] [[Category:ابنیه سنتی ایران]] | [[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:تهران]] [[Category:معماری]] [[Category:ابنیه سنتی ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۴۶
| شَمسُ‌العِماره | |
|---|---|
| نام | شَمسُ‌العِماره |
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| موقعیت | تهران |
| زمان ساخت | 1282ق |
شَمسُ‌العِماره
از عمارت‌های کاخ گلستان و از اولین ساختمان‌های بلند و به سبک اروپایی ـ ایرانی تهران. در ۱۲۸۲ق و دورۀ ناصرالدین‌شاه قاجار بنا شده است. از دو برج پنج طبقه و یک کلاه فرنگی با علامت شیر و خورشید تشکیل شده است که اولین برج ساعت تهران به‌شمار می‌رفت. بالای کلاه فرنگی یک پرچم در اهتزاز بود. دریاچه یا استخر بسیار بزرگی داشت که در آن قایق‌سواری می‌شد. یک درِ آن به خیابان ناصرخسرو و میدان مقابل عمارت که به میدان شمس‌العماره شهرت داشت، باز می‌شد و سردر آینه‌کاری داشت. در اواخر دورۀ قاجار و اوایل دورۀ پهلوی، جلسه‌های هیئت وزیران در شمس‌العماره تشکیل می‌شد و وزیران از آن در رفت‌و‌آمد می‌کردند، به همین سبب به باب‌الصدور و در هیئت وزرا شهرت پیدا کرده بود. به آن، در شمس‌العماره، باب عالی، و سردر آینه نیز می‌گفتند. در یکی از تالارهای شمس‌العماره دو تابلو از محمد شاه و ناصرالدین شاه قرار داشت. در روزهایی مانند عید فطر، بالاخانۀ سردر چراغانی می‌شد. در ماه‌های محرم و صفر در کاخ شمس‌العماره مراسم عزاداری و تعزیه برگزار می‌شد. از نظر آرایه‌های ساختمانی مانند گچ‌بری، آینه‌کاری، کاشی‌کاری، و نقاشی‌های دیواری از بناهای درخور توجه دورۀ قاجار به‌شمار می‌رود.