لئون گریگوریان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
گریگوریان طی سال‌های 1293 تا 1296 با ارکسترهای تفلیس به عنوان نوازنده‌ی ویولن همکاری کرد. سپس در سال ۱۲۹۶ به تبریز بازگشت و در مدرسه‌ی مرکزی خلیفه‌گری ارامنه‌ی تبریز، ضمن تدریس و آموزش موسیقی و ویولن، یک گروه کر کوارتت تشکیل داد و همچنین گروه موسیقی مجلسی آن شهر را تأسیس کرد که مدت ۳۰ سال رهبری آن را به عهده داشت. در سال ۱۳۱۹ به تهران مهاجرت کرد و ضمن تشکیل گروه کر «گوسان» به آموزش ویولن در مدرسه‌ی عالی موسیقی پرداخت. گریگوریان طی سال‌های حیاتش، ضمن ساخت آهنگ‌ها و سرودهای متعددی برای گروه‌های کر ارامنه و ارکسترهای فارسی، دو نسل از نوازندگان ویولن هنرستان موسیقی ملی را نیز آموزش داده است. همچنین باید اضافه کرد که سه نسل از فرزندان و نوادگان او از موسیقی‌دانان برجسته‌ی ارامنه بوده‌اند که در ایران و کشورهای اروپایی و امریکا با ارکسترهای بزرگ همکاری داشته و دارند. | (یا لوون گریگوریان) آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ارمنی‌تبار [[ویولن]] کلاسیک. ضمن اتمام تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در مدارس ارامنه‌ی تبریز به یادگیری ویولن نیز پرداخت. پس از پایان تحصیلات (1283)، گروه کر دانش‌آموزی تشکیل داد و کنسرت‌های متعددی در شهرهای [[رشت، شهر|رشت]] و [[تبریز، شهر|تبریز]] برگزار کرد. او در همین دوره شروع به تدریس ویولن کرده است. در سال 1286 برای یادگیری موسیقی به [[تفلیس]] رفت و نزد واسیلوف (نوازنده‌ی روسی) به تکمیل مهارت خود در نوازندگی ویولن پرداخت. همچنین به مدت دو سال نیز در [[بروکسل]] تحت نظر موسیقی‌دانان آن شهر هارمونی، تئوری موسیقی و متدهای مختلف نوازندگی ویولن را فراگرفته است. | ||
گریگوریان طی سال‌های 1293 تا 1296 با ارکسترهای تفلیس به عنوان نوازنده‌ی ویولن همکاری کرد. سپس در سال ۱۲۹۶ به تبریز بازگشت و در مدرسه‌ی مرکزی خلیفه‌گری ارامنه‌ی تبریز، ضمن تدریس و آموزش موسیقی و ویولن، یک گروه کر کوارتت تشکیل داد و همچنین گروه موسیقی مجلسی آن شهر را تأسیس کرد که مدت ۳۰ سال رهبری آن را به عهده داشت. در سال ۱۳۱۹ به تهران مهاجرت کرد و ضمن تشکیل گروه کر «گوسان» به آموزش ویولن در [[هنرستان موسیقی ملی|مدرسه‌ی عالی موسیقی]] پرداخت. گریگوریان طی سال‌های حیاتش، ضمن ساخت آهنگ‌ها و سرودهای متعددی برای گروه‌های کر ارامنه و ارکسترهای فارسی، دو نسل از نوازندگان ویولن هنرستان موسیقی ملی را نیز آموزش داده است. همچنین باید اضافه کرد که سه نسل از فرزندان و نوادگان او از موسیقی‌دانان برجسته‌ی ارامنه بوده‌اند که در ایران و کشورهای اروپایی و [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] با ارکسترهای بزرگ همکاری داشته و دارند. | |||
لوون گریگوریان تنظیم کننده سرودهای بسیاری به زبان‌های فارسی و ارمنی است. از جمله سرودهای فارسی وی: ''ایران، خیز، دلپسند، جلوه‌ی گل، سرود توانایی و سرود کارناوال''. | لوون گریگوریان تنظیم کننده سرودهای بسیاری به زبان‌های فارسی و ارمنی است. از جمله سرودهای فارسی وی: ''ایران، خیز، دلپسند، جلوه‌ی گل، سرود توانایی و سرود کارناوال''. | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۹
| لئون گریگوریان | |
|---|---|
| زادروز |
تبریز ۱۲۶۵ش |
| درگذشت | تهران ۱۳۳۶ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تفلیس و بروکسل |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ویولن کلاسیک |
| سبک | موسیقی کلاسیک |
| آثار | ایران، خیز، دلپسند، جلوه‌ی گل، سرود توانایی و سرود کارناوال |
| گروه مقاله | موسیقی |
لئون گریگوریان (تبریز ۱۲۶۵ش- تهران ۱۳۳۶ش)
(یا لوون گریگوریان) آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ارمنی‌تبار ویولن کلاسیک. ضمن اتمام تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در مدارس ارامنه‌ی تبریز به یادگیری ویولن نیز پرداخت. پس از پایان تحصیلات (1283)، گروه کر دانش‌آموزی تشکیل داد و کنسرت‌های متعددی در شهرهای رشت و تبریز برگزار کرد. او در همین دوره شروع به تدریس ویولن کرده است. در سال 1286 برای یادگیری موسیقی به تفلیس رفت و نزد واسیلوف (نوازنده‌ی روسی) به تکمیل مهارت خود در نوازندگی ویولن پرداخت. همچنین به مدت دو سال نیز در بروکسل تحت نظر موسیقی‌دانان آن شهر هارمونی، تئوری موسیقی و متدهای مختلف نوازندگی ویولن را فراگرفته است.
گریگوریان طی سال‌های 1293 تا 1296 با ارکسترهای تفلیس به عنوان نوازنده‌ی ویولن همکاری کرد. سپس در سال ۱۲۹۶ به تبریز بازگشت و در مدرسه‌ی مرکزی خلیفه‌گری ارامنه‌ی تبریز، ضمن تدریس و آموزش موسیقی و ویولن، یک گروه کر کوارتت تشکیل داد و همچنین گروه موسیقی مجلسی آن شهر را تأسیس کرد که مدت ۳۰ سال رهبری آن را به عهده داشت. در سال ۱۳۱۹ به تهران مهاجرت کرد و ضمن تشکیل گروه کر «گوسان» به آموزش ویولن در مدرسه‌ی عالی موسیقی پرداخت. گریگوریان طی سال‌های حیاتش، ضمن ساخت آهنگ‌ها و سرودهای متعددی برای گروه‌های کر ارامنه و ارکسترهای فارسی، دو نسل از نوازندگان ویولن هنرستان موسیقی ملی را نیز آموزش داده است. همچنین باید اضافه کرد که سه نسل از فرزندان و نوادگان او از موسیقی‌دانان برجسته‌ی ارامنه بوده‌اند که در ایران و کشورهای اروپایی و امریکا با ارکسترهای بزرگ همکاری داشته و دارند.
لوون گریگوریان تنظیم کننده سرودهای بسیاری به زبان‌های فارسی و ارمنی است. از جمله سرودهای فارسی وی: ایران، خیز، دلپسند، جلوه‌ی گل، سرود توانایی و سرود کارناوال.