ابراهیم کازرونی، محمد (کازرون ۱۱۷۵ـ شیراز ۱۲۷۰ق): تفاوت میان نسخهها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=محمد ابراهیم کازرونی|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=نادری|لقب=|زادروز=کازرون ۱۱۷۵ق|تاریخ مرگ=شیراز ۱۲۷۰ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=شیراز و عتبات|شغل و تخصص اصلی=شاعرِ عارف|شغل و تخصص های دیگر=پزشک|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=مثنویهای گلستان خلیل، مشرقالاشراق، انفس و آفاق، منهجالعشاق، شایق و مشتاق، چهل صباح؛ دیوان شعر|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات فارسی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
ابراهیم کازرونی، محمد (کازرون ۱۱۷۵ـ شیراز ۱۲۷۰ق)<br> | ابراهیم کازرونی، محمد (کازرون ۱۱۷۵ـ شیراز ۱۲۷۰ق)<br> | ||
<p>(متخلص به نادری) شاعرِ عارف و پزشک ایرانی. در [[شیراز، شهر|شیراز]] و [[عتبات عالیات|عتبات]] درس خواند. در بازگشت به زادبومش نزد عمویش پزشکی آموخت. در ۱۲۱۸ق به [[هند]] رفت و به بازرگانی پرداخت. چون به شیراز بازگشت به ابوالقاسم شیرازی، متخلّص به راز، دست ارادت داد و به طریقۀ صوفیۀ ذهبیه پیوست. از آثارش: مثنویهای ''گلستان خلیل''،'' مشرقالاشراق''،'' انفس و آفاق''،'' منهجالعشاق''،'' شایق و مشتاق''،'' چهل صباح''؛ ''دیوان شعر''.</p> | <p>(متخلص به نادری) شاعرِ عارف و پزشک ایرانی. در [[شیراز، شهر|شیراز]] و [[عتبات عالیات|عتبات]] درس خواند. در بازگشت به زادبومش نزد عمویش پزشکی آموخت. در ۱۲۱۸ق به [[هند]] رفت و به بازرگانی پرداخت. چون به شیراز بازگشت به ابوالقاسم شیرازی، متخلّص به راز، دست ارادت داد و به طریقۀ [[ذهبیه|صوفیۀ ذهبیه]] پیوست. از آثارش: مثنویهای ''گلستان خلیل''،'' مشرقالاشراق''،'' انفس و آفاق''،'' منهجالعشاق''،'' شایق و مشتاق''،'' چهل صباح''؛ ''دیوان شعر''.</p> | ||
<br><!--11011100--> | <br><!--11011100--> | ||
[[رده:ادبیات فارسی]] | [[رده:ادبیات فارسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۳
محمد ابراهیم کازرونی | |
---|---|
زادروز |
کازرون ۱۱۷۵ق |
درگذشت | شیراز ۱۲۷۰ق |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | شیراز و عتبات |
شغل و تخصص اصلی | شاعرِ عارف |
شغل و تخصص های دیگر | پزشک |
آثار | مثنویهای گلستان خلیل، مشرقالاشراق، انفس و آفاق، منهجالعشاق، شایق و مشتاق، چهل صباح؛ دیوان شعر |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
ابراهیم کازرونی، محمد (کازرون ۱۱۷۵ـ شیراز ۱۲۷۰ق)
(متخلص به نادری) شاعرِ عارف و پزشک ایرانی. در شیراز و عتبات درس خواند. در بازگشت به زادبومش نزد عمویش پزشکی آموخت. در ۱۲۱۸ق به هند رفت و به بازرگانی پرداخت. چون به شیراز بازگشت به ابوالقاسم شیرازی، متخلّص به راز، دست ارادت داد و به طریقۀ صوفیۀ ذهبیه پیوست. از آثارش: مثنویهای گلستان خلیل، مشرقالاشراق، انفس و آفاق، منهجالعشاق، شایق و مشتاق، چهل صباح؛ دیوان شعر.