آرامگاه قیدار نبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
بنایی آرامگاهی منسوب به قیدار بن ابراهیم، از پیامبران، واقع در شهر خدابنده (یا قیدار). تزیینات بنا با توجه به سبک گچبری‌ها و مفاهیم تصاویر، مربوط به دورۀ صفویه است؛ اما خود ساختمان بقعه در سال ۷۱۹ق احداث و گنبد آن در سال ۷۵۱ق اجرا گردیده است.
بنایی آرامگاهی منسوب به قیدار بن ابراهیم، از پیامبران، واقع در شهر [[قیدار، شهر|خدابنده]] (یا قیدار). تزیینات بنا با توجه به سبک گچبری‌ها و مفاهیم تصاویر، مربوط به دورۀ [[صفویه]] است؛ اما خود ساختمان بقعه در سال ۷۱۹ق، دورۀ [[ایلخانان]]) احداث و گنبد آن در سال ۷۵۱ق اجرا گردیده است. آرامگاه به احتمال در زمان بلغار خاتون (719ق)، زن [[غازان خان]]، جایگزین بنایی قدیمی‌تر شده و بنای حاضر در ۱۳۱۹ق توسط شخصی به نام امیرافشار جهانشاه خان مرمت شده است.
 
به استناد کتاب‌های جلاء العيون و منهاج البراعه نسبت پیامبر اسلام به شرحی که می‌آید، به این پیامبر و به واسطۀ او به ابراهیم نبی می‌رسد: محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدالمناف بن قصی بن مره بن کعب بن لوی بن غالب بن فهر بن مالک بن النصر بن کنانه بن جزيمه بن مدرکه بن الياس بن مقر بن نزار بن معد بن عدنان بن اود بن ليسع بن الهمييس بن سلامان بن ثبت بن حمل بن قيدار بن اسماعيل بن ابراهيم.
----
----



نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۲۲

بنایی آرامگاهی منسوب به قیدار بن ابراهیم، از پیامبران، واقع در شهر خدابنده (یا قیدار). تزیینات بنا با توجه به سبک گچبری‌ها و مفاهیم تصاویر، مربوط به دورۀ صفویه است؛ اما خود ساختمان بقعه در سال ۷۱۹ق، دورۀ ایلخانان) احداث و گنبد آن در سال ۷۵۱ق اجرا گردیده است. آرامگاه به احتمال در زمان بلغار خاتون (719ق)، زن غازان خان، جایگزین بنایی قدیمی‌تر شده و بنای حاضر در ۱۳۱۹ق توسط شخصی به نام امیرافشار جهانشاه خان مرمت شده است.

به استناد کتاب‌های جلاء العيون و منهاج البراعه نسبت پیامبر اسلام به شرحی که می‌آید، به این پیامبر و به واسطۀ او به ابراهیم نبی می‌رسد: محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدالمناف بن قصی بن مره بن کعب بن لوی بن غالب بن فهر بن مالک بن النصر بن کنانه بن جزيمه بن مدرکه بن الياس بن مقر بن نزار بن معد بن عدنان بن اود بن ليسع بن الهمييس بن سلامان بن ثبت بن حمل بن قيدار بن اسماعيل بن ابراهيم.