اسپانیایی، معماری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اسپانیایی، معماری (Spanish architecture)<br/> [[File:11231600.jpg|thumb| | اسپانیایی، معماری (Spanish architecture)<br /> [[File:11231600.jpg|thumb|معماری اسپانیایی]]معماری اسپانیا که از معماری کلاسیک<ref>classical</ref> اروپا، و سنّتهای اسلامی متأثر بوده است. | ||
'''معماری صدر مسیحیت''' (قرون ۵ـ۸م)( | '''معماری صدر مسیحیت''' (قرون ۵ـ۸م)(معماری صدر مسیحیت<ref>early Christian</ref>). [[ویزیگوت ها|ویزیگوتها]]<ref>Visigoths | ||
</ref> در ۴۱۵م اسپانیا را اشغال کردند و بعدها به آیین مسیح گرویدند. کلیساهای کوچک آنان، که معدودی از آن''''''ها باقی مانده است، از معماری رومی مایه می''''''گیرد، و شباهت''''''هایی با شیوۀ رومانسک (رومیوار)<ref>Romanesque </ref> آغازین فرانسوی دارد. نمونه''''''های گزیدۀ آن عبارت''''''اند از سان خوان دِ بانوس<ref>San Juan de Banos | </ref> در ۴۱۵م [[اسپانیا]] را اشغال کردند و بعدها به آیین مسیح گرویدند. کلیساهای کوچک آنان، که معدودی از آن''''''ها باقی مانده است، از معماری رومی مایه می''''''گیرد، و شباهت''''''هایی با شیوۀ رومانسک (رومیوار)<ref>Romanesque </ref> آغازین فرانسوی دارد. نمونه''''''های گزیدۀ آن عبارت''''''اند از سان خوان دِ بانوس<ref>San Juan de Banos | ||
</ref> (۶۶۱م) و سن پدرو دِ ناوه<ref>San Pedro de Nave </ref> (ح قرن ۷م). | </ref> (۶۶۱م) و سن پدرو دِ ناوه<ref>San Pedro de Nave </ref> (ح قرن ۷م). | ||
'''معماری اسلامی''' (قرون ۸ـ۱۵م). مسلمانان در ۷۱۱م به اسپانیا حمله کردند و بخش عمدۀ این کشور را به اشغال خود درآوردند. ساخت مسجد جامع<ref>Great Mosque </ref> کوردووا (قرطبه)<ref>Cordoba </ref> ـ تالاری بسیار وسیع و مستطیل با ستون''''''های متعدد ـ در ۷۸۶م آغاز شد و بیش از ۲۰۰ سال به | '''معماری اسلامی''' (قرون ۸ـ۱۵م). مسلمانان در ۷۱۱م به اسپانیا حمله کردند و بخش عمدۀ این کشور را به اشغال خود درآوردند. ساخت مسجد جامع<ref>Great Mosque </ref> کوردووا ([[قرطبه]])<ref>Cordoba </ref> ـ تالاری بسیار وسیع و مستطیل با ستون''''''های متعدد ـ در ۷۸۶م آغاز شد و بیش از ۲۰۰ سال به طول انجامید. معماری اسپانیا در سایر نواحیِ تحت اشغال مسلمانان، براساس شرایط محیطی تکامل یافت، که نوعی سبک تزیینی ظریف و خاص، از مشخصات آن بود. در کاخ''''''های آلکاسار (القصر)<ref>Alcázar </ref>، در [[سویل، شهر|سویل]]<ref>Seville </ref> (۱۳۵۰ـ۱۳۶۹م)؛ و [[الحمرا|الحمراء]]<ref>Alhambra </ref>، در [[گرانادا، شهر|گرانادا]] (غرناطه)<ref>Granada </ref>، که بیشتر آن در سالهای ۱۲۴۸ـ۱۳۵۴ بنا شد، گنجینه''''''ای از باغ''''''آب''''''ها، حیاط''''''ها، کاشی''''''کاری''''''های رنگارنگ، و مقرنس<ref>stalactite </ref>''''''های ظریف و پیچیده به''''''کار رفته است. | ||
'''معماری رومانسک''' (رومی''''''وار) (قرون ۱۱ و ۱۲م). بنای کلیساهای رومانسک از قرن ۱۱م در کاتالونیا<ref>Cataluña </ref> آغاز شد و در طول مسیرهای زائرانی که از فرانسه می''''''آمدند، توسعه یافت. کلیسای جامع سانتیاگو دِ کومپوستلا<ref>Santiago de Compostela </ref> (شروع ساخت در ۱۰۷۵م)، نمونۀ شاخص این معماری است که سقفی متشکل از تاق''''''های استوانه''''''ای دارد، و رواق عظیم پورتیکو دِ لا گلوریا<ref>Pórtico de la Gloria</ref> از بخش''''''های مهم آن است. | '''معماری رومانسک''' (رومی''''''وار) (قرون ۱۱ و ۱۲م). بنای کلیساهای رومانسک از قرن ۱۱م در [[کاتالونیا، ناحیه خودمختار|کاتالونیا]]<ref>Cataluña </ref> آغاز شد و در طول مسیرهای زائرانی که از فرانسه می''''''آمدند، توسعه یافت. کلیسای جامع [[سانتیاگو د کومپوستلا|سانتیاگو دِ کومپوستلا]]<ref>Santiago de Compostela </ref> (شروع ساخت در ۱۰۷۵م)، نمونۀ شاخص این معماری است که سقفی متشکل از تاق''''''های استوانه''''''ای دارد، و رواق عظیم پورتیکو دِ لا گلوریا<ref>Pórtico de la Gloria</ref> از بخش''''''های مهم آن است. | ||
'''معماری گوتیک''' (قرن ۱۳ـ۱۶م). در قرن ۱۲م، سیسترسیان<ref>Cistercian</ref> | '''معماری گوتیک''' (قرن ۱۳ـ۱۶م). در قرن ۱۲م، [[سیسترسیان]]<ref>Cistercian</ref> سبک [[گوتیک، معماری|گوتیک]]<ref>Gothic</ref> را به اسپانیا آوردند؛ در قرن بعد، سبک کلیساهای گوتیک شمال [[فرانسه]] اقتباس شد که کلیسای جامع بورگوس<ref> Burgos Cathedral </ref> (آغاز بنا در ۱۲۲۱م) از آن جمله است. گونۀ کاتالونیایی سبک گوتیک از سایر انواع آن متمایز است، و [[شبستان|شبستان]]<ref>nave </ref>های وسیع ازجمله در کلیسای سانتا ماریا<ref>Sta Maria</ref>، در [[بارسلونا (اسپانیا)|بارسلون]] (آغاز بنا در ۱۲۹۸م)، از ویژگی''''''های آن به''''''شمار می''''''رود. کلیساهای جامع بعدی، ازجمله کلیسای جامع سویل (آغاز بنا در ۱۴۰۲م)، با به''''''کارگیری طاق''''''های تویزه''''''دار<ref> rib-vaulting</ref>، از معماری آلمانی نشان دارند؛ اما این تأثیر، با استفاده از پلان''''''های همکف منحصربه''''''فردی که بیشتر ملهم از معماری اسلامی است، کم''''''رنگ شده است. | ||
'''معماری رنسانس''' (قرن ۱۶م). رنسانس<ref>Renaissance</ref> ایتالیایی در قرن ۱۶م به اسپانیا راه یافت، اسکوریال<ref> Escorial </ref> (آغاز ساخت در ۱۵۶۳) که از برجسته''''''ترین نمونه''''''های رنسانس متعالی<ref>High Renaissance </ref> به''''''شمار می''''''رود، دربرگیرندۀ کاخ عظیم، صومعه و کلیسایی است که برای فیلیپ دوم<ref>Phillip II </ref> ساخته شد و بخش عمدۀ آن را خوان دِ اِرّرا<ref>Juan de Herrera </ref> (۱۵۳۰ـ۱۵۹۷) طراحی کرد. این بنا از بیشتر بناهای دیگری که به''''''سبک معماری رنسانس در اسپانیا ساخته شد، بی''''''پیرایه''''''تر است. تزیینات بسیار در شیوه''''''ای موسوم به پلاترسک<ref>Plateresque </ref> ویژگی مشترک دیگر بناهاست، ازجمله نمای دانشگاه سالامانکا<ref>Salamanca University </ref> (۱۵۱۴). | '''معماری رنسانس''' (قرن ۱۶م). رنسانس<ref>Renaissance</ref> ایتالیایی در قرن ۱۶م به اسپانیا راه یافت، اسکوریال<ref> Escorial </ref> (آغاز ساخت در ۱۵۶۳) که از برجسته''''''ترین نمونه''''''های رنسانس متعالی<ref>High Renaissance </ref> به''''''شمار می''''''رود، دربرگیرندۀ کاخ عظیم، صومعه و کلیسایی است که برای [[فیلیپ دوم (۱۵۲۷ـ۱۵۹۸)|فیلیپ دوم]]<ref>Phillip II </ref> ساخته شد و بخش عمدۀ آن را خوان دِ اِرّرا<ref>Juan de Herrera </ref> (۱۵۳۰ـ۱۵۹۷) طراحی کرد. این بنا از بیشتر بناهای دیگری که به''''''سبک معماری رنسانس در اسپانیا ساخته شد، بی''''''پیرایه''''''تر است. تزیینات بسیار در شیوه''''''ای موسوم به پلاترسک<ref>Plateresque </ref> ویژگی مشترک دیگر بناهاست، ازجمله نمای دانشگاه سالامانکا<ref>Salamanca University </ref> (۱۵۱۴). | ||
'''معماری باروک''' (قرون ۱۷ و ۱۸م). تمایل به تزیین سطوح، که بازتاب دوران حکومت مسلمانان بود، در نسخۀ اسپانیاییِ باروک<ref>baroque</ref> در قرن ۱۷م، از نو پدیدار شد؛ این سبک معماری چوریگراوار<ref>Churrigueresque </ref> نام گرفت، و جبهۀ غربی کلیسای جامع سانتیاگو دِ کومپوستلا (آغاز ساخت در ۱۷۳۸)، نمونۀ گزیده''''''ای از آن است. خوزه بنیتو دِ چوریگرا<ref>José Benito de Churriguera </ref> و نارسیسو تومه<ref>Narciso Tomè </ref> (فعال در ۱۷۱۵ـ۱۷۴۲) هر دو به این سبک کار می''''''کردند. | '''معماری باروک''' (قرون ۱۷ و ۱۸م). تمایل به تزیین سطوح، که بازتاب دوران حکومت مسلمانان بود، در نسخۀ اسپانیاییِ باروک<ref>baroque</ref> در قرن ۱۷م، از نو پدیدار شد؛ این سبک معماری [[چوریگراوار]]<ref>Churrigueresque </ref> نام گرفت، و جبهۀ غربی کلیسای جامع سانتیاگو دِ کومپوستلا (آغاز ساخت در ۱۷۳۸)، نمونۀ گزیده''''''ای از آن است. خوزه بنیتو دِ چوریگرا<ref>José Benito de Churriguera </ref> و نارسیسو تومه<ref>Narciso Tomè </ref> (فعال در ۱۷۱۵ـ۱۷۴۲) هر دو به این سبک کار می''''''کردند. | ||
'''معماری نئوکلاسیک''' (قرن ۱۸م). در نیمۀ دوم قرن ۱۸، نئوکلاسیسیسم<ref>neoclassicism</ref> | '''معماری نئوکلاسیک''' (قرن ۱۸م). در نیمۀ دوم قرن ۱۸، نئوکلاسیسیسم<ref>neoclassicism</ref> بی''''''پیرایه''''''ای در اسپانیا پا گرفت که در بناهایی همچون رواق کلیسای جامع پامپلونا<ref>Pamplona Cathedral </ref> (۱۷۸۳)، کار ونتورا رودریگس<ref>Ventura Rodríguez</ref> (۱۷۱۷ـ۱۷۸۳)، تجلّی یافته است. | ||
'''معماری آرنووُ''' (اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰). با صنعتی''''''شدن ناحیۀ | '''معماری آرنووُ''' (اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰). با صنعتی''''''شدن [[کاتالونیا، ناحیه خودمختار|ناحیۀ کاتالونیا]]، معماری متمایز اواخر قرن ۱۹ اسپانیا شکل گرفت، که گونه''''''ای از آرنووُ<ref>art nouveau</ref>، موسوم به مدرنیسمو<ref> modernismo </ref>، بود. این سبک که تا حدی با رشد ملی''''''گرایی در کاتالونیا هم''''''سو بود، بیشتر در کارهای لویس دومنِک ای مونتانر<ref>Lluis Doménech i Montaner </ref> (۱۸۵۰ـ۱۹۲۳)، سازندۀ پالائو دِ لا موزیکا کاتالانا<ref>Palau de la Música Catalana </ref> (۱۹۰۵ـ۱۹۰۸)، و کارهای [[گایودی، آنتونیو (۱۸۵۲ـ۱۹۲۶)|آنتونیو گائودی]]<ref>Antonio Gaudí </ref>، سازندۀ کلیسای تبار مقدس<ref>Church of the Holly Family </ref> (آغاز بنا در ۱۸۸۳)، و کاسا میلا<ref>Casa Milá </ref> (۱۹۰۵ـ۱۹۱۰)، هر دو در [[بارسلونا (اسپانیا)|بارسلون]]، انعکاس یافت. | ||
'''معماری قرن ۲۰.''' در دوران حکومت فرانکو، اسپانیا روابط اروپایی خود را تقلیل داد، و به سطحی شهرستانی تنزل پیدا کرد؛ این عقب''''''گرد، در معماری آن بازتاب یافت. پس از اعادۀ دموکراسی، طراحان متعددی با شهرتی بین''''''المللی در اسپانیا پدیدار شدند، که ازجمله عبارت''''''اند از ریکاردو بوفیل<ref>Ricardo Bofill </ref> که به''''''سبک نئوکلاسیک کار می''''''کرد و اکنون بیشتر در فرانسه فعالیت دارد، او منطقۀ آنتیگونه<ref>Antigone</ref> را در [[مونپلیه]]<ref> Montpellier </ref> (۱۹۹۲) احداث کرد؛ [[کالاتراوا، سانتیاگو (۱۹۵۱)|سانتیاگو کالاتراوا]]<ref>Santiago Calatrava </ref>، مهندس و معمار؛ رافائل مونئو<ref>Rafael Moneo </ref> (۱۹۳۷ـ )، معمار موزۀ باستان''''''شناسی<ref>Museum of Archaeology</ref> در [[مریدا، شهر (اسپانیا)|مِریدا]]<ref> Mérida</ref> (۱۹۸۶). | |||
| | ||
خط ۲۴: | خط ۲۶: | ||
---- | ---- | ||
[[Category:معماری]] [[Category:اصطلاحات و مفاهیم، سبک ها و تاریخ عمومی]] | [[Category:معماری]] | ||
[[Category:اصطلاحات و مفاهیم، سبک ها و تاریخ عمومی]] | |||
<references /> |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۵
اسپانیایی، معماری (Spanish architecture)
معماری اسپانیا که از معماری کلاسیک[۱] اروپا، و سنّتهای اسلامی متأثر بوده است.
معماری صدر مسیحیت (قرون ۵ـ۸م)(معماری صدر مسیحیت[۲]). ویزیگوتها[۳] در ۴۱۵م اسپانیا را اشغال کردند و بعدها به آیین مسیح گرویدند. کلیساهای کوچک آنان، که معدودی از آنها باقی مانده است، از معماری رومی مایه میگیرد، و شباهتهایی با شیوۀ رومانسک (رومیوار)[۴] آغازین فرانسوی دارد. نمونههای گزیدۀ آن عبارتاند از سان خوان دِ بانوس[۵] (۶۶۱م) و سن پدرو دِ ناوه[۶] (ح قرن ۷م).
معماری اسلامی (قرون ۸ـ۱۵م). مسلمانان در ۷۱۱م به اسپانیا حمله کردند و بخش عمدۀ این کشور را به اشغال خود درآوردند. ساخت مسجد جامع[۷] کوردووا (قرطبه)[۸] ـ تالاری بسیار وسیع و مستطیل با ستونهای متعدد ـ در ۷۸۶م آغاز شد و بیش از ۲۰۰ سال به طول انجامید. معماری اسپانیا در سایر نواحیِ تحت اشغال مسلمانان، براساس شرایط محیطی تکامل یافت، که نوعی سبک تزیینی ظریف و خاص، از مشخصات آن بود. در کاخهای آلکاسار (القصر)[۹]، در سویل[۱۰] (۱۳۵۰ـ۱۳۶۹م)؛ و الحمراء[۱۱]، در گرانادا (غرناطه)[۱۲]، که بیشتر آن در سالهای ۱۲۴۸ـ۱۳۵۴ بنا شد، گنجینهای از باغآبها، حیاطها، کاشیکاریهای رنگارنگ، و مقرنس[۱۳]های ظریف و پیچیده بهکار رفته است.
معماری رومانسک (رومیوار) (قرون ۱۱ و ۱۲م). بنای کلیساهای رومانسک از قرن ۱۱م در کاتالونیا[۱۴] آغاز شد و در طول مسیرهای زائرانی که از فرانسه میآمدند، توسعه یافت. کلیسای جامع سانتیاگو دِ کومپوستلا[۱۵] (شروع ساخت در ۱۰۷۵م)، نمونۀ شاخص این معماری است که سقفی متشکل از تاقهای استوانهای دارد، و رواق عظیم پورتیکو دِ لا گلوریا[۱۶] از بخشهای مهم آن است.
معماری گوتیک (قرن ۱۳ـ۱۶م). در قرن ۱۲م، سیسترسیان[۱۷] سبک گوتیک[۱۸] را به اسپانیا آوردند؛ در قرن بعد، سبک کلیساهای گوتیک شمال فرانسه اقتباس شد که کلیسای جامع بورگوس[۱۹] (آغاز بنا در ۱۲۲۱م) از آن جمله است. گونۀ کاتالونیایی سبک گوتیک از سایر انواع آن متمایز است، و شبستان[۲۰]های وسیع ازجمله در کلیسای سانتا ماریا[۲۱]، در بارسلون (آغاز بنا در ۱۲۹۸م)، از ویژگیهای آن بهشمار میرود. کلیساهای جامع بعدی، ازجمله کلیسای جامع سویل (آغاز بنا در ۱۴۰۲م)، با بهکارگیری طاقهای تویزهدار[۲۲]، از معماری آلمانی نشان دارند؛ اما این تأثیر، با استفاده از پلانهای همکف منحصربهفردی که بیشتر ملهم از معماری اسلامی است، کمرنگ شده است.
معماری رنسانس (قرن ۱۶م). رنسانس[۲۳] ایتالیایی در قرن ۱۶م به اسپانیا راه یافت، اسکوریال[۲۴] (آغاز ساخت در ۱۵۶۳) که از برجستهترین نمونههای رنسانس متعالی[۲۵] بهشمار میرود، دربرگیرندۀ کاخ عظیم، صومعه و کلیسایی است که برای فیلیپ دوم[۲۶] ساخته شد و بخش عمدۀ آن را خوان دِ اِرّرا[۲۷] (۱۵۳۰ـ۱۵۹۷) طراحی کرد. این بنا از بیشتر بناهای دیگری که بهسبک معماری رنسانس در اسپانیا ساخته شد، بیپیرایهتر است. تزیینات بسیار در شیوهای موسوم به پلاترسک[۲۸] ویژگی مشترک دیگر بناهاست، ازجمله نمای دانشگاه سالامانکا[۲۹] (۱۵۱۴).
معماری باروک (قرون ۱۷ و ۱۸م). تمایل به تزیین سطوح، که بازتاب دوران حکومت مسلمانان بود، در نسخۀ اسپانیاییِ باروک[۳۰] در قرن ۱۷م، از نو پدیدار شد؛ این سبک معماری چوریگراوار[۳۱] نام گرفت، و جبهۀ غربی کلیسای جامع سانتیاگو دِ کومپوستلا (آغاز ساخت در ۱۷۳۸)، نمونۀ گزیدهای از آن است. خوزه بنیتو دِ چوریگرا[۳۲] و نارسیسو تومه[۳۳] (فعال در ۱۷۱۵ـ۱۷۴۲) هر دو به این سبک کار میکردند.
معماری نئوکلاسیک (قرن ۱۸م). در نیمۀ دوم قرن ۱۸، نئوکلاسیسیسم[۳۴] بیپیرایهای در اسپانیا پا گرفت که در بناهایی همچون رواق کلیسای جامع پامپلونا[۳۵] (۱۷۸۳)، کار ونتورا رودریگس[۳۶] (۱۷۱۷ـ۱۷۸۳)، تجلّی یافته است.
معماری آرنووُ (اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰). با صنعتیشدن ناحیۀ کاتالونیا، معماری متمایز اواخر قرن ۱۹ اسپانیا شکل گرفت، که گونهای از آرنووُ[۳۷]، موسوم به مدرنیسمو[۳۸]، بود. این سبک که تا حدی با رشد ملیگرایی در کاتالونیا همسو بود، بیشتر در کارهای لویس دومنِک ای مونتانر[۳۹] (۱۸۵۰ـ۱۹۲۳)، سازندۀ پالائو دِ لا موزیکا کاتالانا[۴۰] (۱۹۰۵ـ۱۹۰۸)، و کارهای آنتونیو گائودی[۴۱]، سازندۀ کلیسای تبار مقدس[۴۲] (آغاز بنا در ۱۸۸۳)، و کاسا میلا[۴۳] (۱۹۰۵ـ۱۹۱۰)، هر دو در بارسلون، انعکاس یافت.
معماری قرن ۲۰. در دوران حکومت فرانکو، اسپانیا روابط اروپایی خود را تقلیل داد، و به سطحی شهرستانی تنزل پیدا کرد؛ این عقبگرد، در معماری آن بازتاب یافت. پس از اعادۀ دموکراسی، طراحان متعددی با شهرتی بینالمللی در اسپانیا پدیدار شدند، که ازجمله عبارتاند از ریکاردو بوفیل[۴۴] که بهسبک نئوکلاسیک کار میکرد و اکنون بیشتر در فرانسه فعالیت دارد، او منطقۀ آنتیگونه[۴۵] را در مونپلیه[۴۶] (۱۹۹۲) احداث کرد؛ سانتیاگو کالاتراوا[۴۷]، مهندس و معمار؛ رافائل مونئو[۴۸] (۱۹۳۷ـ )، معمار موزۀ باستانشناسی[۴۹] در مِریدا[۵۰] (۱۹۸۶).
- ↑ classical
- ↑ early Christian
- ↑ Visigoths
- ↑ Romanesque
- ↑ San Juan de Banos
- ↑ San Pedro de Nave
- ↑ Great Mosque
- ↑ Cordoba
- ↑ Alcázar
- ↑ Seville
- ↑ Alhambra
- ↑ Granada
- ↑ stalactite
- ↑ Cataluña
- ↑ Santiago de Compostela
- ↑ Pórtico de la Gloria
- ↑ Cistercian
- ↑ Gothic
- ↑ Burgos Cathedral
- ↑ nave
- ↑ Sta Maria
- ↑ rib-vaulting
- ↑ Renaissance
- ↑ Escorial
- ↑ High Renaissance
- ↑ Phillip II
- ↑ Juan de Herrera
- ↑ Plateresque
- ↑ Salamanca University
- ↑ baroque
- ↑ Churrigueresque
- ↑ José Benito de Churriguera
- ↑ Narciso Tomè
- ↑ neoclassicism
- ↑ Pamplona Cathedral
- ↑ Ventura Rodríguez
- ↑ art nouveau
- ↑ modernismo
- ↑ Lluis Doménech i Montaner
- ↑ Palau de la Música Catalana
- ↑ Antonio Gaudí
- ↑ Church of the Holly Family
- ↑ Casa Milá
- ↑ Ricardo Bofill
- ↑ Antigone
- ↑ Montpellier
- ↑ Santiago Calatrava
- ↑ Rafael Moneo
- ↑ Museum of Archaeology
- ↑ Mérida