هپبورن، آدری (۱۹۲۹ـ۱۹۹۳): تفاوت میان نسخه‌ها

هِپْبورن، آدْری (۱۹۲۹ـ۱۹۹۳)(Hepburn, Audrey)<br /> [[File:41051700.jpg|thumb|هِپْبورن، آدْري]] (نام اصلی: آدری هپبورن‌ـ‌راستون<ref>Audrey Hepburn-Ruston  

</ref> (۱۹۵۷) و ''بانوی زیبای من''<ref>''My Fair Lady'' </ref> (۱۹۶۴) از دیگر فیلم‌هایی است که او در آن‌ها درخشید. آغاز موفقیت او هنگامی بود که [[کولت، سیدونی ـ گابریل (۱۸۷۳ـ۱۹۵۴)|کولِت]]<ref>Colette </ref>، رمان‌نویس فرانسوی، اصرار کرد تا هپبورن در نمایش اقتباسی از رمان ''ژی‌ژی''<ref>''Gigi'' </ref>، در برادوی بازی کند؛ و این به ایفای نقشِ اول در ''تعطیلات در رم'' و چندین فیلم دیگر در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ انجامید که بیشتر کمدی بودند، ازجمله ''سابرینا''<ref>''Sabrina'' </ref> (۱۹۵۴)، ''معما''<ref>''Charade''</ref> (۱۹۶۳)، و نقش هالی گولایتلی<ref> Holly Golightly </ref> عجیب‌وغریب و آشوبگر در فیلم تلخ و شیرینِ ''صبحانه در تیفانی''<ref>''Breakfast at Tiffany’s'' </ref> (۱۹۶۱)؛ همچنین در نقش ناتاشا در ''جنگ و صلح''<ref>''War and Peace'' </ref> (۱۹۵۶) و نو راهبۀ شکاک در ''داستان راهبه''<ref>''The Nun’s Story'' </ref> (۱۹۵۹) بازی کرد. آدری هپبورن در بروکسل، بلژیک، در خانواده‌ای آنگلو ـ هلندی به‌دنیا آمد. در آغاز جنگ جهانی دوم با مادرش در آرنم<ref>Arnhem</ref> گرفتار شد و سال‌های جنگ را به‌دشواری در آن‌جا گذراند. بعدها در جُنگ‌های شادی، نمایش‌های کوتاه همراه با رقص و آواز و فکاهه، در غرب لندن ظاهر شد و نقش‌های کوتاهی را در چندین فیلم انگلیسی بازی کرد. آدری هپبورن نقش اصلی فیلم ''خاطرات آن فرانک''<ref>''The Diary of Anne Frank''</ref> (۱۹۵۹) را قبول نکرد، چون معتقد بود که به‌سبب خاطراتش از اشغال هلند، این کار برایش بسیار دشوار است. از دیگر فیلم‌های اوست: ''تا تاریکی صبر کن''<ref>''Wait Until Dark'' </ref> (۱۹۶۸) و ''رابین و ماریَن''<ref>''Robin and Marian'' </ref> (۱۹۷۶)؛ ''همیشه''<ref>''Always''</ref> (۱۹۸۸) نیز آخرین فیلمش است. آدری هپبورن در اواخر عمر سفیر ویژۀ سازمان ملل بود و در ۱۹۹۲ از سومالی دیدار کرد.