آراخوسیا: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
آراخوسیا (Arachosia) | آراخوسیا (Arachosia) | ||
(یا: آراخوزی، رُخَّج) منطقۀ باستانی و یکی از | (یا: آراخوزی، رُخَّج) منطقۀ باستانی و یکی از [[ساتراپ|ساتراپ]]<nowiki/>های شرقی امپراتوری [[هخامنشیان|هخامنشی]]، تقریباً در حدود [[قندهار]] کنونی در [[افغانستان]]، که قوم ایرانی آراخوسی در آن‌جا ساکن بودند. نام آن در کتیبه‌های فارسی باستان به صورت اَرَخواتیش و هراوتیش آمده به‌معنی «پرآب». خود واژه آراخوسیا از نام رودخانه‌ای در این ناحیه که یونانیان آن را «آراخوتوس» می‌نامیدند، گرفته شده و این نام هنوز به صورت ازغنداب (از ریزابه‌های رودخانه [[هیرمند]]) باقی مانده است. این منطقه از شرق به [[سند، رود|رود سند]]، از شمال به [[هندوکش]]، از غرب به [[درانگیانا]] یا [[زرنگ]] و از جنوب به [[گدروسیا]] محدود می‌شد. در گذشته آراخوسیا کوتاه‌ترین راه بین [[ایران]] و [[هند]] بود. اصلی‌ترین شهر آن آلکساندریا آراخوسیوروم بود که در دورۀ امپراتوری [[سلوکیان]] از متصرفات دولت سلوکی خارج شد و به تصرف [[اشکانیان]] درآمد. آراخوسیا سرزمینی حاصل‌خیز بود که دشت‌هایش به‌تنهایی برای کشت محصولات [[کشاورزی]] و تهیه آذوقه کفایت می‌کرد و کوهستان‌های بخش شمال آن برای چرای گوسفندان مناسب بود. | ||
| | ||
[[Category:باستان شناسی ایران]] [[Category:(باستان شناسی ایران)شهرها و محوطه های باستانی معدوم شده]] | [[Category:باستان شناسی ایران]] [[Category:(باستان شناسی ایران)شهرها و محوطه های باستانی معدوم شده]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۷
آراخوسیا (Arachosia)
(یا: آراخوزی، رُخَّج) منطقۀ باستانی و یکی از ساتراپ‌های شرقی امپراتوری هخامنشی، تقریباً در حدود قندهار کنونی در افغانستان، که قوم ایرانی آراخوسی در آن‌جا ساکن بودند. نام آن در کتیبه‌های فارسی باستان به صورت اَرَخواتیش و هراوتیش آمده به‌معنی «پرآب». خود واژه آراخوسیا از نام رودخانه‌ای در این ناحیه که یونانیان آن را «آراخوتوس» می‌نامیدند، گرفته شده و این نام هنوز به صورت ازغنداب (از ریزابه‌های رودخانه هیرمند) باقی مانده است. این منطقه از شرق به رود سند، از شمال به هندوکش، از غرب به درانگیانا یا زرنگ و از جنوب به گدروسیا محدود می‌شد. در گذشته آراخوسیا کوتاه‌ترین راه بین ایران و هند بود. اصلی‌ترین شهر آن آلکساندریا آراخوسیوروم بود که در دورۀ امپراتوری سلوکیان از متصرفات دولت سلوکی خارج شد و به تصرف اشکانیان درآمد. آراخوسیا سرزمینی حاصل‌خیز بود که دشت‌هایش به‌تنهایی برای کشت محصولات کشاورزی و تهیه آذوقه کفایت می‌کرد و کوهستان‌های بخش شمال آن برای چرای گوسفندان مناسب بود.