آسوده شیرازی، محمدمهدی (شیراز ۱۲۶۵ـ۱۳۲۰ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
آسودۀ شیرازی، محمّدمهدی (شیراز ۱۲۶۵ـ۱۳۲۰ق)<br/> حکیم و شاعر ایرانی. ابتدا به تحصیل دانش‌های ادبی، [[حکمت]] و [[ریاضیات]] پرداخت و در [[عروض]]، [[قافیه]]، [[بدیع (ادبیات)|بدیع]] و نقد [[شعر]] مهارت یافت. در همۀ قالب‌های شعر فارسی شعر می‌گفت، اما بیشتر در گفتن مادۀ تاریخ توانا بود. در میانۀ عمر [[عزلت]] گزید و به [[عرفان]] روی آورد. از آثارش: ''دیوان'' اشعار؛ [[مثنوی]] ''عرفان‌الحکم'' ([[شیراز، شهر|شیراز]]، ۱۳۲۲ق)؛ مثنوی در ستایش منظومۀ ''سالارنامۀ'' شیخ احمد ادیب کرمانی.<br/> | |||
[[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | [[Category:ادبیات فارسی]] [[Category:ادبیات قدیم – اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۶
آسودۀ شیرازی، محمّدمهدی (شیراز ۱۲۶۵ـ۱۳۲۰ق)
حکیم و شاعر ایرانی. ابتدا به تحصیل دانش‌های ادبی، حکمت و ریاضیات پرداخت و در عروض، قافیه، بدیع و نقد شعر مهارت یافت. در همۀ قالب‌های شعر فارسی شعر می‌گفت، اما بیشتر در گفتن مادۀ تاریخ توانا بود. در میانۀ عمر عزلت گزید و به عرفان روی آورد. از آثارش: دیوان اشعار؛ مثنوی عرفان‌الحکم (شیراز، ۱۳۲۲ق)؛ مثنوی در ستایش منظومۀ سالارنامۀ شیخ احمد ادیب کرمانی.