آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (۱۸۷۷ـ ژنو ۱۹۵۷): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
[[File:10149200.jpg|thumb|سلطان محمدشاه آقاخان سوم]]چهل و هشتمین پیشوای (۱۳۰۳ـ۱۳۷۴ق) [[اسماعیلیان]] نزاری و سومین پیشوای آقاخانیه. بعد از مرگ پدرش، [[آقاخان دوم، علی شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م)|آقاخان دوم]] که امامتش دیری نپایید، در ۸سالگی به امامت رسید. در ۱۹۰۶م برای جلب طرفداری مسلمانان از حکومت [[بریتانیا]]، اتحادیۀ مسلمانانِ هند را بنیاد نهاد و از دولت بریتانیا لقب «سِر» گرفت. از ۱۹۳۰م به بعد نمایندۀ مردم هند در [[جامعه ملل|جامعۀ ملل]] و در ۱۹۳۲م نمایندۀ هند در [[خلع سلاح، کنفرانس ( ۱۹۳۲ـ۱۹۳۷)|کنفرانس خلع سلاح]] و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷م رئیس نمایندگان آن کشور در جامعۀ ملل بود و در ۱۹۳۷م به ریاست عمومی جامعۀ ملل برگزیده شد. در مدت رهبری دیرپایش شهرت و ثروت بسیار به هم رساند و پیشوایی اسماعیلیان نزاری را در [[هند]]، [[ایران]]، [[آسیای میانه]]، [[سوریه]] و شرق [[افریقا، قاره|افریقا]] بر عهده داشت. در ۱۳۲۷ق [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضا شاه پهلوی]] تقاضای تابعیت او را پذیرفت و آقاخان را به «حضرت والا» ملقب کرد. پیکرش را در آرامگاهی خانوادگی در [[آسوان]] [[مصر]] به خاک سپردند. نیز ← [[نزاریه|نزاریه]]؛ [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] | [[File:10149200.jpg|thumb|سلطان محمدشاه آقاخان سوم]]چهل و هشتمین پیشوای (۱۳۰۳ـ۱۳۷۴ق) [[اسماعیلیان]] نزاری و سومین پیشوای آقاخانیه. بعد از مرگ پدرش، [[آقاخان دوم، علی شاه (۱۸۳۰ـ۱۸۸۵م)|آقاخان دوم]] که امامتش دیری نپایید، در ۸سالگی به امامت رسید. در ۱۹۰۶م برای جلب طرفداری مسلمانان از حکومت [[بریتانیا]]، اتحادیۀ مسلمانانِ هند را بنیاد نهاد و از دولت بریتانیا لقب «سِر» گرفت. از ۱۹۳۰م به بعد نمایندۀ مردم هند در [[جامعه ملل|جامعۀ ملل]] و در ۱۹۳۲م نمایندۀ هند در [[خلع سلاح، کنفرانس ( ۱۹۳۲ـ۱۹۳۷)|کنفرانس خلع سلاح]] و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷م رئیس نمایندگان آن کشور در جامعۀ ملل بود و در ۱۹۳۷م به ریاست عمومی جامعۀ ملل برگزیده شد. در مدت رهبری دیرپایش شهرت و ثروت بسیار به هم رساند و پیشوایی اسماعیلیان نزاری را در [[هند]]، [[ایران]]، [[آسیای میانه]]، [[سوریه]] و شرق [[افریقا، قاره|افریقا]] بر عهده داشت. در ۱۳۲۷ق [[محمدرضا شاه پهلوی (۱۲۹۸ـ۱۳۵۹ش)|محمدرضا شاه پهلوی]] تقاضای تابعیت او را پذیرفت و آقاخان را به «حضرت والا» ملقب کرد. پیکرش را در آرامگاهی خانوادگی در [[آسوان]] [[مصر]] به خاک سپردند. نیز ← [[نزاریه|نزاریه]]؛ [[اسماعیلیه|اسماعیلیه]] | ||
----<br/> <!--10149200--> | ----<br/> <!--10149200--> | ||
[[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | [[Category:دین اسلام]] [[Category:تاریخ و فرهنگ تشیع]] | ||
نسخهٔ ۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۱
آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (۱۸۷۷ـ ژنو ۱۹۵۷م) Agha Khan III, Sultan Mohammad Shah
چهل و هشتمین پیشوای (۱۳۰۳ـ۱۳۷۴ق) اسماعیلیان نزاری و سومین پیشوای آقاخانیه. بعد از مرگ پدرش، آقاخان دوم که امامتش دیری نپایید، در ۸سالگی به امامت رسید. در ۱۹۰۶م برای جلب طرفداری مسلمانان از حکومت بریتانیا، اتحادیۀ مسلمانانِ هند را بنیاد نهاد و از دولت بریتانیا لقب «سِر» گرفت. از ۱۹۳۰م به بعد نمایندۀ مردم هند در جامعۀ ملل و در ۱۹۳۲م نمایندۀ هند در کنفرانس خلع سلاح و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷م رئیس نمایندگان آن کشور در جامعۀ ملل بود و در ۱۹۳۷م به ریاست عمومی جامعۀ ملل برگزیده شد. در مدت رهبری دیرپایش شهرت و ثروت بسیار به هم رساند و پیشوایی اسماعیلیان نزاری را در هند، ایران، آسیای میانه، سوریه و شرق افریقا بر عهده داشت. در ۱۳۲۷ق محمدرضا شاه پهلوی تقاضای تابعیت او را پذیرفت و آقاخان را به «حضرت والا» ملقب کرد. پیکرش را در آرامگاهی خانوادگی در آسوان مصر به خاک سپردند. نیز ← نزاریه؛ اسماعیلیه