نریمان آبنوسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
نریمان آبنوسى که بعدها به تهران مهاجرت کرده و در حوالی پل چوبی کارگاهی دایر کرد، علاوه بر ساختن عود، [[سه تار|سهتار]] و [[سنتور]] نیز مىساخته است. او مدتى به دعوت وزارت فرهنگ و هنر وقت به آن اداره رفت و در كارگاه آنجا مشغول كار شد، ولى به خاطر اختلافى كه با رؤساى آنجا پیدا کرد تا پایان عمر در كارگاه خصوصى‌اش مشغول فعالیت بود. آبنوسی سازهاى خود را بیش‌تر از چوبهاى افرا و گردو مىساخت. سهتارها، چگورها و تنبورهاى او نیز بسیار مشهور و كم‌یابند. او همچنین سازهاى دیگرى چون تار، [[قانون (موسیقی)|قانون]] و سنتور نیز مىساخت و در درزگیرى و وصل قطعات ساز (به‌خصوص عود) از استادان بىنظیر بود. | نریمان آبنوسى که بعدها به تهران مهاجرت کرده و در حوالی پل چوبی کارگاهی دایر کرد، علاوه بر ساختن عود، [[سه تار|سهتار]] و [[سنتور]] نیز مىساخته است. او مدتى به دعوت وزارت فرهنگ و هنر وقت به آن اداره رفت و در كارگاه آنجا مشغول كار شد، ولى به خاطر اختلافى كه با رؤساى آنجا پیدا کرد تا پایان عمر در كارگاه خصوصى‌اش مشغول فعالیت بود. آبنوسی سازهاى خود را بیش‌تر از چوبهاى افرا و گردو مىساخت. سهتارها، چگورها و تنبورهاى او نیز بسیار مشهور و كم‌یابند. او همچنین سازهاى دیگرى چون تار، [[قانون (موسیقی)|قانون]] و سنتور نیز مىساخت و در درزگیرى و وصل قطعات ساز (به‌خصوص عود) از استادان بىنظیر بود. | ||
[[منصور نریمان]] (نوازنده‌ی بزرگ بربط که نام اصلی‌اش اسکندر ابراهیمی زنجانی است) از شاگردان او بوده و نام هنری‌اش را به خاطر ارادتی که به آبنوسی داشته انتخاب کرده است. با این‌که در همه‌ی منابع از زنده نبودن آبنوسی خبر داده شده، اما اطلاعی از جزییات زندگی او و زمان مرگش در دست نیست. | [[منصور نریمان]] (نوازنده‌ی بزرگ بربط که نام اصلی‌اش [[نریمان، منصور (مشهد ۱۳۱۴ش )|اسکندر ابراهیمی زنجانی]] است) از شاگردان او بوده و نام هنری‌اش را به خاطر ارادتی که به آبنوسی داشته انتخاب کرده است. با این‌که در همه‌ی منابع از زنده نبودن آبنوسی خبر داده شده، اما اطلاعی از جزییات زندگی او و زمان مرگش در دست نیست. | ||
[[رده:موسیقی]] | [[رده:موسیقی]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص]] | [[رده:ایران - اشخاص]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۷
| نریمان آبنوسی | |
|---|---|
| زادروز |
ساوه 1302ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | سازنده‌ی ساز |
| گروه مقاله | موسیقی |
نریمان آبنوسى (ساوه 1302ش- ؟)
سازنده‌ی برجسته‌ی ارمنی‌تبار عود و سازهای ایرانی. از سن 8 سالگى به موسیقى روى آورد و پس از چندى اقدام به ساختن سازى محلى به نام چگور كرد. در سال 1328 اولین ساز عود را كه همان بربط (ساز ایران باستان) است ساخت و به قدرى آن را خوب و خوش‌صدا از كار درآورد كه شهرت آن از مرزهاى كشور گذشت و به سراسر شیخنشینهاى خلیج فارس و از آنجا به عراق، لبنان، سوریه و مصر رسید. در همین دوره یكى از استادان عودنواز مصر از طرف محمد عبدالوهاب (نوازنده‌ی عود عرب) نزد وى آمد و عود ساخته‌شده توسط آبنوسی، بسیار ورد توجه وی قرار گرفت. از این زمان به بعد آبنوسی این ساز ایرانى را براى كشورهاى عربى ساخت.
نریمان آبنوسى که بعدها به تهران مهاجرت کرده و در حوالی پل چوبی کارگاهی دایر کرد، علاوه بر ساختن عود، سهتار و سنتور نیز مىساخته است. او مدتى به دعوت وزارت فرهنگ و هنر وقت به آن اداره رفت و در كارگاه آنجا مشغول كار شد، ولى به خاطر اختلافى كه با رؤساى آنجا پیدا کرد تا پایان عمر در كارگاه خصوصى‌اش مشغول فعالیت بود. آبنوسی سازهاى خود را بیش‌تر از چوبهاى افرا و گردو مىساخت. سهتارها، چگورها و تنبورهاى او نیز بسیار مشهور و كم‌یابند. او همچنین سازهاى دیگرى چون تار، قانون و سنتور نیز مىساخت و در درزگیرى و وصل قطعات ساز (به‌خصوص عود) از استادان بىنظیر بود.
منصور نریمان (نوازنده‌ی بزرگ بربط که نام اصلی‌اش اسکندر ابراهیمی زنجانی است) از شاگردان او بوده و نام هنری‌اش را به خاطر ارادتی که به آبنوسی داشته انتخاب کرده است. با این‌که در همه‌ی منابع از زنده نبودن آبنوسی خبر داده شده، اما اطلاعی از جزییات زندگی او و زمان مرگش در دست نیست.