طاهری، رجبعلی (کازرون ۱۳۱۵ـ۱۳۹۲ش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
طاهری، رجبعلی (کازرون ۱۳۱۵ـ۱۳۹۲ش)<br> | طاهری، رجبعلی (کازرون ۱۳۱۵ـ۱۳۹۲ش)<br> | ||
از مبارزان سیاسی معاصر ایران. تحصیلات ابتدایی را تا سال دوم در زادگاهش طی کرد و به [[شیراز، شهر|شیراز]] آمد. در دوران دبیرستان به مسائل سیاسی علاقه‌مند شد و به جمع مریدان آیت‌الله [[محلاتی، بهاءالدین (۱۲۷۶ـ شیراز ۱۳۶۰ش)|شیخ بهاءالدین محلّاتی]]، مرجع مبارز شیراز، پیوست. در جریان نهضت [[ملی شدن نفت ایران|ملّی‌شدن نفت]]، به [[حزب ایران]] و سپس [[نهضت خداپرستان سوسیالیست]] به رهبری دکتر [[نخشب، محمد (تهران ۱۳۰۲ـ نیویورک ۱۳۵۵ش)|محمد نخشب]] پیوست. سپس از هواداران [[نهضت مقاومت ملی ایران|نهضت مقاومت]] شد و از آن پس مرتباً به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی دستگیر و زندانی می‌شد. طاهری پس از پایان تحصیلات متوسطه در دبیرستان شاهپور شیراز، در رشته شیمی [[دانشگاه تهران]] پذیرفته شد. در این زمان با دکتر [[شریعتمداری، علی (شیراز ۱۳۰۲ش)|علی شریعتمداری]] و دکتر [[پیمان، حبیب الله (شیراز ۱۳۱۴ش)|حبیب‌الله پیمان]] همکاری می‌کرد. وی به انجمن‌های اسلامی دانشگاه راه یافت و در سال ۱۳۴۰ فارغ‌التحصیل شد. از این پس به نهضت [[امام خمینی|امام‌خمینی]] پیوست و ضمناً با گروه مؤتلفه و ضاربین [[منصور، حسنعلی (تهران ۱۳۰۲ـ۱۳۴۳ش)|حسنعلی منصور]] نیز روابطی یافت. در۱۳۴۶ به [[مکه]] و سپس [[نجف]] رفت. در بازگشت به ایران کوشید افراد و نیروهایی را از طریق برخی مبارزین برای آموزش جنگ چریکی به خارج بفرستد. مدتی بعد دستگیر و در ۱۳۴۹ آزاد شد. پس از آزادی گروهی در شیراز تشکیل داد که هوادار امام‌خمینی بودند و به گروه مهندس طاهری معروف شدند، اما در ۹ تیر ۱۳۵۱، ۴۰ نفر از آن‌ها دستگیر شدند. طاهری در ۲۲ خرداد ۱۳۵۴ از زندان آزاد شد. در جریان [[انقلاب اسلامی]]، یکی از فعال‌ترین رهبران مبارزه در شیراز بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی مناصب متعددی را برعهده گرفت. کتاب خاطرات وی در سال ۱۳۷۵ به‌چاپ رسید. | از مبارزان سیاسی معاصر ایران. تحصیلات ابتدایی را تا سال دوم در زادگاهش طی کرد و به [[شیراز، شهر|شیراز]] آمد. در دوران دبیرستان به مسائل سیاسی علاقه‌مند شد و به جمع مریدان آیت‌الله [[محلاتی، بهاءالدین (۱۲۷۶ـ شیراز ۱۳۶۰ش)|شیخ بهاءالدین محلّاتی]]، مرجع مبارز شیراز، پیوست. در جریان نهضت [[ملی شدن نفت ایران|ملّی‌شدن نفت]]، به [[حزب ایران]] و سپس [[نهضت خداپرستان سوسیالیست]] به رهبری دکتر [[نخشب، محمد (تهران ۱۳۰۲ـ نیویورک ۱۳۵۵ش)|محمد نخشب]] پیوست. سپس از هواداران [[نهضت مقاومت ملی ایران|نهضت مقاومت]] شد و از آن پس مرتباً به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی دستگیر و زندانی می‌شد. طاهری پس از پایان تحصیلات متوسطه در دبیرستان شاهپور شیراز، در رشته شیمی [[دانشگاه تهران]] پذیرفته شد. در این زمان با دکتر [[شریعتمداری، علی (شیراز ۱۳۰۲ش)|علی شریعتمداری]] و دکتر [[پیمان، حبیب الله (شیراز ۱۳۱۴ش)|حبیب‌الله پیمان]] همکاری می‌کرد. وی به انجمن‌های اسلامی دانشگاه راه یافت و در سال ۱۳۴۰ فارغ‌التحصیل شد. از این پس به نهضت [[امام خمینی|امام‌خمینی]] پیوست و ضمناً با گروه مؤتلفه و ضاربین [[منصور، حسنعلی (تهران ۱۳۰۲ـ۱۳۴۳ش)|حسنعلی منصور]] نیز روابطی یافت. در۱۳۴۶ به [[مکه]] و سپس [[نجف]] رفت. در بازگشت به ایران کوشید افراد و نیروهایی را از طریق برخی مبارزین برای آموزش جنگ چریکی به خارج بفرستد. مدتی بعد دستگیر و در ۱۳۴۹ آزاد شد. پس از آزادی گروهی در شیراز تشکیل داد که هوادار امام‌خمینی بودند و به گروه مهندس طاهری معروف شدند، اما در ۹ تیر ۱۳۵۱، ۴۰ نفر از آن‌ها دستگیر شدند. طاهری در ۲۲ خرداد ۱۳۵۴ از زندان آزاد شد. در جریان [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]]، یکی از فعال‌ترین رهبران مبارزه در شیراز بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی مناصب متعددی را برعهده گرفت. کتاب خاطرات وی در سال ۱۳۷۵ به‌چاپ رسید. | ||
<br><!--29008400--> | <br><!--29008400--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۰
طاهری، رجبعلی (کازرون ۱۳۱۵ـ۱۳۹۲ش)
از مبارزان سیاسی معاصر ایران. تحصیلات ابتدایی را تا سال دوم در زادگاهش طی کرد و به شیراز آمد. در دوران دبیرستان به مسائل سیاسی علاقه‌مند شد و به جمع مریدان آیت‌الله شیخ بهاءالدین محلّاتی، مرجع مبارز شیراز، پیوست. در جریان نهضت ملّی‌شدن نفت، به حزب ایران و سپس نهضت خداپرستان سوسیالیست به رهبری دکتر محمد نخشب پیوست. سپس از هواداران نهضت مقاومت شد و از آن پس مرتباً به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی دستگیر و زندانی می‌شد. طاهری پس از پایان تحصیلات متوسطه در دبیرستان شاهپور شیراز، در رشته شیمی دانشگاه تهران پذیرفته شد. در این زمان با دکتر علی شریعتمداری و دکتر حبیب‌الله پیمان همکاری می‌کرد. وی به انجمن‌های اسلامی دانشگاه راه یافت و در سال ۱۳۴۰ فارغ‌التحصیل شد. از این پس به نهضت امام‌خمینی پیوست و ضمناً با گروه مؤتلفه و ضاربین حسنعلی منصور نیز روابطی یافت. در۱۳۴۶ به مکه و سپس نجف رفت. در بازگشت به ایران کوشید افراد و نیروهایی را از طریق برخی مبارزین برای آموزش جنگ چریکی به خارج بفرستد. مدتی بعد دستگیر و در ۱۳۴۹ آزاد شد. پس از آزادی گروهی در شیراز تشکیل داد که هوادار امام‌خمینی بودند و به گروه مهندس طاهری معروف شدند، اما در ۹ تیر ۱۳۵۱، ۴۰ نفر از آن‌ها دستگیر شدند. طاهری در ۲۲ خرداد ۱۳۵۴ از زندان آزاد شد. در جریان انقلاب اسلامی، یکی از فعال‌ترین رهبران مبارزه در شیراز بود و پس از پیروزی انقلاب اسلامی مناصب متعددی را برعهده گرفت. کتاب خاطرات وی در سال ۱۳۷۵ به‌چاپ رسید.