تجلیل، جلیل (خوی ۱۳۱۳ش): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۹: خط ۹:
|لقب=
|لقب=
|زادروز=خوی ۱۳۱۳ش  
|زادروز=خوی ۱۳۱۳ش  
|تاریخ مرگ=
|تاریخ مرگ=تهران 12 شهریور 1403ش
|دوره زندگی=
|دوره زندگی=
|ملیت=ایرانی
|ملیت=ایرانی
خط ۳۲: خط ۳۲:
<p>محقق ایرانی، مترجم، و استاد دانشگاه. خانواده‌اش از عالمان و پرهیزگاران خوی بودند. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به ‌پایان رساند؛ سپس به تحصیل علوم دینی در حوزۀ علمیۀ تبریز پرداخت. هم‌زمان با تحصیل در حوزه، توانست در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز پذیرفته شود و از محضر استادان بزرگی چون دکتر [[خیام پور، عبدالرسول (تبریز ۱۲۷۷ـ همان جا ۱۳۵۸ش)|خیام‌پور]] و استاد [[ترجانی زاده، احمد (مهاباد ۱۲۸۰ـ۱۳۵۹ش)|ترجانی‌زاده]] بهره‌ها بِبَرد. در ۱۳۳۴ش رتبۀ ممتاز دانشنامۀ کارشناسی را از این دانشگاه گرفت. در ۱۳۳۸ش برای ادامۀ تحصیل به تهران رفت و وارد دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی [[دانشگاه تهران]] شد. با طی مدارج علمی عالی‌تر، در ۱۳۴۵ش دانشنامۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت. در این دوره نیز از محضر استادان بزرگی چون [[مدرس رضوی، محمدتقی (مشهد ۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۶۵ش)|مدرس رضوی]]، [[فروزانفر، بدیع الزمان|فروزانفر]]، و [[همایی، جلال الدین (اصفهان ۱۲۷۸ ـ اصفهان ۱۳۵۹)|همایی]] بهره‌ها برد. همچنین به تحصیل علوم حوزوی چون فلسفه، منطق، و صرف و نحو در تهران و قم ادامه داد و از محضر علمایی چون آیات عظام [[مرعشی نجفی، ابوالفضل (۱۲۹۵ـ تهران ۱۳۷۷ش)|مرعشی نجفی]] و [[امام خمینی|امام‌ خمینی]] سود برد. هم‌زمان با تحصیل، در دبیرستان‌های مختلف تهران (چون دبیرستان مروی) تدریس نیز می‌کرد. سپس به استادی دانشگاه تهران برگزیده شد. </p>
<p>محقق ایرانی، مترجم، و استاد دانشگاه. خانواده‌اش از عالمان و پرهیزگاران خوی بودند. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به ‌پایان رساند؛ سپس به تحصیل علوم دینی در حوزۀ علمیۀ تبریز پرداخت. هم‌زمان با تحصیل در حوزه، توانست در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز پذیرفته شود و از محضر استادان بزرگی چون دکتر [[خیام پور، عبدالرسول (تبریز ۱۲۷۷ـ همان جا ۱۳۵۸ش)|خیام‌پور]] و استاد [[ترجانی زاده، احمد (مهاباد ۱۲۸۰ـ۱۳۵۹ش)|ترجانی‌زاده]] بهره‌ها بِبَرد. در ۱۳۳۴ش رتبۀ ممتاز دانشنامۀ کارشناسی را از این دانشگاه گرفت. در ۱۳۳۸ش برای ادامۀ تحصیل به تهران رفت و وارد دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی [[دانشگاه تهران]] شد. با طی مدارج علمی عالی‌تر، در ۱۳۴۵ش دانشنامۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت. در این دوره نیز از محضر استادان بزرگی چون [[مدرس رضوی، محمدتقی (مشهد ۱۲۷۴ـ تهران ۱۳۶۵ش)|مدرس رضوی]]، [[فروزانفر، بدیع الزمان|فروزانفر]]، و [[همایی، جلال الدین (اصفهان ۱۲۷۸ ـ اصفهان ۱۳۵۹)|همایی]] بهره‌ها برد. همچنین به تحصیل علوم حوزوی چون فلسفه، منطق، و صرف و نحو در تهران و قم ادامه داد و از محضر علمایی چون آیات عظام [[مرعشی نجفی، ابوالفضل (۱۲۹۵ـ تهران ۱۳۷۷ش)|مرعشی نجفی]] و [[امام خمینی|امام‌ خمینی]] سود برد. هم‌زمان با تحصیل، در دبیرستان‌های مختلف تهران (چون دبیرستان مروی) تدریس نیز می‌کرد. سپس به استادی دانشگاه تهران برگزیده شد. </p>
<p>تجلیل در سال ۱۳۷۴ش استاد نمونه و در ۱۳۸۵ش چهرۀ ماندگار معرفی شد. همچنین وی استاد برتر دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1386ش بوده است. پاره‌ای از مشاغل اداری وی عبارت بودند از: سه دوره مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، ریاست کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران. </p>
<p>تجلیل در سال ۱۳۷۴ش استاد نمونه و در ۱۳۸۵ش چهرۀ ماندگار معرفی شد. همچنین وی استاد برتر دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1386ش بوده است. پاره‌ای از مشاغل اداری وی عبارت بودند از: سه دوره مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، ریاست کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران. </p>
<p>تجلیل که از آخرین اساتید سنت‌گرای دانشگاه تهران بود، براثر کهولت سنت در خانۀ شخصی‌اش درگذشت.  
<p>تجلیل که از آخرین اساتید سنت‌گرای دانشگاه تهران بود، براثر کهولت سنت در خانۀ شخصی‌اش درگذشت. </p><p></p><p></p><p>'''گزیدۀ آثار'''</p>
 
 
 
'''گزیدۀ آثار'''</p>


* ''ترجمۀ [[اسرارالبلاغه]]'' (۱۳۶۱)
* ''ترجمۀ [[اسرارالبلاغه]]'' (۱۳۶۱)

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۴

جلیل تجلیل (خوی ۱۳۱۳ش - تهران 12 شهریور 1403ش)

جلیل تجلیل
زادروز خوی ۱۳۱۳ش
درگذشت تهران 12 شهریور 1403ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل دکترای زبان و ادبیات فارسی
شغل و تخصص اصلی پژوهشگر ادبیات
شغل و تخصص های دیگر مترجم، استاد دانشگاه
آثار ترجمه اسرارالبلاغه (۱۳۶۱)؛ معانی و بیان (۱۳۶۲)؛ جناس در پهنه ادب فارسی (۱۳۶۷)
گروه مقاله ادبیات فارسی
جلیل تجلیل
جلیل تجلیل

محقق ایرانی، مترجم، و استاد دانشگاه. خانواده‌اش از عالمان و پرهیزگاران خوی بودند. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به ‌پایان رساند؛ سپس به تحصیل علوم دینی در حوزۀ علمیۀ تبریز پرداخت. هم‌زمان با تحصیل در حوزه، توانست در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز پذیرفته شود و از محضر استادان بزرگی چون دکتر خیام‌پور و استاد ترجانی‌زاده بهره‌ها بِبَرد. در ۱۳۳۴ش رتبۀ ممتاز دانشنامۀ کارشناسی را از این دانشگاه گرفت. در ۱۳۳۸ش برای ادامۀ تحصیل به تهران رفت و وارد دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران شد. با طی مدارج علمی عالی‌تر، در ۱۳۴۵ش دانشنامۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت. در این دوره نیز از محضر استادان بزرگی چون مدرس رضوی، فروزانفر، و همایی بهره‌ها برد. همچنین به تحصیل علوم حوزوی چون فلسفه، منطق، و صرف و نحو در تهران و قم ادامه داد و از محضر علمایی چون آیات عظام مرعشی نجفی و امام‌ خمینی سود برد. هم‌زمان با تحصیل، در دبیرستان‌های مختلف تهران (چون دبیرستان مروی) تدریس نیز می‌کرد. سپس به استادی دانشگاه تهران برگزیده شد.

تجلیل در سال ۱۳۷۴ش استاد نمونه و در ۱۳۸۵ش چهرۀ ماندگار معرفی شد. همچنین وی استاد برتر دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1386ش بوده است. پاره‌ای از مشاغل اداری وی عبارت بودند از: سه دوره مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران، ریاست کتابخانۀ مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران.

تجلیل که از آخرین اساتید سنت‌گرای دانشگاه تهران بود، براثر کهولت سنت در خانۀ شخصی‌اش درگذشت.

گزیدۀ آثار