آباته، نیکولو دل (ح ۱۵۰۹ـ۱۵۷۱): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}آباتِه، نیکولو دِل (ح ۱۵۰۹ـ۱۵۷۱)(Abbate, Niccolo dell)<br/> | }} | ||
[[پرونده:Abbate, Niccolo dell1.jpg|بندانگشتی|ایمان آوردن پولس]] | |||
آباتِه، نیکولو دِل (ح ۱۵۰۹ـ۱۵۷۱)(Abbate, Niccolo dell)<br/> | |||
نقاش شیوه‌گر ([[مانریسم|مانریست]])<ref>Mannerist</ref> ایتالیایی. نیمۀ دوم فعالیت هنری‌اش را در [[فرانسه]] گذراند و به‌همراه [[تیودور_روسو|روسو]]<ref>Rosso</ref> و [[پریماتیتچو،_فرانچسکو_(ح_۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)|پریماتیتچو]]<ref>Primaticcio</ref>، [[مکتب_فونتن_بلو|مکتب فونتن‌بلو]]<ref>Fontainebleau School</ref> را بنیاد نهاد. آباته نخست در زادگاهش [[مودنا،_شهر|مودنا]]<ref>Modena</ref> و سپس در [[بولونیا،_شهر|بولونیا]] فعالیت هنری مستمری داشت. آثارش، دیواره‌نگاره<ref>fresco</ref> ها و تک‌چهره‌سازی‌هایی متأثر از [[کوردجو|کورّدجو]]<ref>Correggio</ref> و [[پارمیجانینو،_فرانچسکو_(۱۵۰۳ـ۱۵۴۰)|پارمیجانینو]]<ref>Parmigianino</ref>، به فرانسه رفت، و همراه با پریماتیتچو در فونتن‌بلو به هنرآفرینی پرداخت؛ همکاری این دو تن بر هنر فرانسۀ آن دوره، تأثیری ژرف گذاشت. نقاشی‌ها و دیوارنگاره‌های اساطیری آباته، زمینه را برای منظره‌پردازی‌‌های کلاسیک<ref>classic</ref> [[پوسن،_نیکلا_(۱۵۹۴ـ۱۶۶۵)|نیکلا پوسن]]<ref>Nicolas Poussin</ref> و [[کلود لورن]]<ref>Claude Lorrain</ref> فرانسوی فراهم کرد. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۹
| نیکولو دل آباته Niccolo dell Abbate | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۵۰۹م |
| درگذشت | ۱۵۷۱م |
| محل زندگی | ایتالیا، فرانسه |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | شیوه گری (مانریسم) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
آباتِه، نیکولو دِل (ح ۱۵۰۹ـ۱۵۷۱)(Abbate, Niccolo dell)
نقاش شیوه‌گر (مانریست)[۱] ایتالیایی. نیمۀ دوم فعالیت هنری‌اش را در فرانسه گذراند و به‌همراه روسو[۲] و پریماتیتچو[۳]، مکتب فونتن‌بلو[۴] را بنیاد نهاد. آباته نخست در زادگاهش مودنا[۵] و سپس در بولونیا فعالیت هنری مستمری داشت. آثارش، دیواره‌نگاره[۶] ها و تک‌چهره‌سازی‌هایی متأثر از کورّدجو[۷] و پارمیجانینو[۸]، به فرانسه رفت، و همراه با پریماتیتچو در فونتن‌بلو به هنرآفرینی پرداخت؛ همکاری این دو تن بر هنر فرانسۀ آن دوره، تأثیری ژرف گذاشت. نقاشی‌ها و دیوارنگاره‌های اساطیری آباته، زمینه را برای منظره‌پردازی‌‌های کلاسیک[۹] نیکلا پوسن[۱۰] و کلود لورن[۱۱] فرانسوی فراهم کرد.