بیضا، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Beyza|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=فارس|شهرستان=|بخش=مرکزی|موقعیت=۴۶کیلومتری شمال غربی شیراز و ۴۷کیلومتری جنوب شرقی اردکان، سر راه شیراز به درودزن و کامفیروز|جمعیت= | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Beyza|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=فارس|شهرستان=|بخش=مرکزی|موقعیت=۴۶کیلومتری شمال غربی شیراز و ۴۷کیلومتری جنوب شرقی اردکان، سر راه شیراز به درودزن و کامفیروز|جمعیت=7,252نفر (1395ش)|نوع اقلیم=معتدل، با زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم | ||
از حیث بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک|ارتفاع از سطح دریا=|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم= | از حیث بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک|ارتفاع از سطح دریا=|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=}} | ||
بیضا، شهر Beyza, city<br> | بیضا، شهر Beyza, city<br> | ||
(یا: هرابال) شهری در [[فارس، استان|استان فارس]]، مرکز اداری [[بیضا، شهرستان|شهرستان بیضا]]. در منطقه‌ای کوهستانی، در ۴۶کیلومتری شمال غربی [[شیراز، شهر|شیراز]] و ۴۷کیلومتری جنوب شرقی [[اردکان، شهر (فارس)|اردکان]]، سر راه شیراز به درودزن و [[کامفیروز]]، قرار دارد. آب و هوای این شهر معتدل، با زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم و از حیث بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت بیضا | (یا: هرابال) شهری در [[فارس، استان|استان فارس]]، مرکز اداری [[بیضا، شهرستان|شهرستان بیضا]]. با ارتفاع 1,665متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۴۶کیلومتری شمال غربی [[شیراز، شهر|شیراز]] و ۴۷کیلومتری جنوب شرقی [[اردکان، شهر (فارس)|اردکان]]، سر راه شیراز به درودزن و [[کامفیروز]]، قرار دارد. آب و هوای این شهر معتدل، با زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم و از حیث بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت بیضا 7,252نفر بوده است. | ||
نام بیضا مربوط به دوره‌های پس از اسلام و شهری از دوره‌هایِ پیش از ورود اسلام است که جغرافی‌نویسان با اسامی نسا و نسایک از آن یاد کرده‌اند. این دو کلمۀ اخیر تغییریافتۀ کلمۀ نوشایک (شهری از دورۀ هخامنشی در منطقۀ پارس) هستند؛ معنای کلمۀ اخیر (نوشایک= روشنایی) با بیضای عربی ارتباط معنایی دارد. دشت بیضا مطابق با شهر/ناحیۀ باستانی [[انشان]] و در سده‌های پیش از مهاجرت پارس‌ها و شاهنشاهی [[هخامنشیان|هخامنشی]] جزو قلمرو [[عیلام، پادشاهی|عیلامی‌ها]] بوده است. پس از استقرار پارس‌ها این سرزمین مبدأ قدرت گرفتن شاهان هخامنشی شد. شهر بیضا از اواخر دورۀ [[ساسانیان|ساسانی]] تا سدۀ 7هجری از شهرهای مهم و پر رونق ناحیۀ پارس بوده؛ اما به‌تدریج از اعتبار و رونق آن کاسته شده، تا پیش از دورۀ [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] که به روستایی ییلاقی برای ایلات لر و ترک قشقایی تبدیل شده است. در دهه‌های اخیر با یکجانشین شدن مردمان کوچ‌نشین در آبادی‌های این منطقه، رونق دوباره گرفت؛ تا به آنجا که در سال ۱۳۷۸ش با ادغام دو روستای پشت باغ و هرابال، شهر هرابال (بیضای کنونی) تشکیل شد و دو سال بعد به بیضا تغییر نام یافت. در اواسط سال 1398ش با جدا شدن بخش بیضای شهرستان سپیدان، شهرستان بیضا با مرکزیت شهر بیضا ایجاد گردید. | نام بیضا مربوط به دوره‌های پس از اسلام و شهری از دوره‌هایِ پیش از ورود اسلام است که جغرافی‌نویسان با اسامی نسا و نسایک از آن یاد کرده‌اند. این دو کلمۀ اخیر تغییریافتۀ کلمۀ نوشایک (شهری از دورۀ هخامنشی در منطقۀ پارس) هستند؛ معنای کلمۀ اخیر (نوشایک= روشنایی) با بیضای عربی ارتباط معنایی دارد. دشت بیضا مطابق با شهر/ناحیۀ باستانی [[انشان]] و در سده‌های پیش از مهاجرت پارس‌ها و شاهنشاهی [[هخامنشیان|هخامنشی]] جزو قلمرو [[عیلام، پادشاهی|عیلامی‌ها]] بوده است. پس از استقرار پارس‌ها این سرزمین مبدأ قدرت گرفتن شاهان هخامنشی شد. شهر بیضا از اواخر دورۀ [[ساسانیان|ساسانی]] تا سدۀ 7هجری از شهرهای مهم و پر رونق ناحیۀ پارس بوده؛ اما به‌تدریج از اعتبار و رونق آن کاسته شده، تا پیش از دورۀ [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] که به روستایی ییلاقی برای ایلات لر و ترک قشقایی تبدیل شده است. در دهه‌های اخیر با یکجانشین شدن مردمان کوچ‌نشین در آبادی‌های این منطقه، رونق دوباره گرفت؛ تا به آنجا که در سال ۱۳۷۸ش با ادغام دو روستای پشت باغ و هرابال، شهر هرابال (بیضای کنونی) تشکیل شد و دو سال بعد به بیضا تغییر نام یافت. در اواسط سال 1398ش با جدا شدن بخش بیضای شهرستان سپیدان، شهرستان بیضا با مرکزیت شهر بیضا ایجاد گردید. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۴۶
| بیضا، شهر | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | فارس |
| بخش | مرکزی |
| جمعیت | 7,252نفر (1395ش) |
| موقعیت | ۴۶کیلومتری شمال غربی شیراز و ۴۷کیلومتری جنوب شرقی اردکان، سر راه شیراز به درودزن و کامفیروز |
| نوع اقلیم |
معتدل، با زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم از حیث بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک |
| نام لاتین | Beyza |
بیضا، شهر Beyza, city
(یا: هرابال) شهری در استان فارس، مرکز اداری شهرستان بیضا. با ارتفاع 1,665متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۴۶کیلومتری شمال غربی شیراز و ۴۷کیلومتری جنوب شرقی اردکان، سر راه شیراز به درودزن و کامفیروز، قرار دارد. آب و هوای این شهر معتدل، با زمستان‌های سرد و تابستان‌های گرم و از حیث بارندگی جزو مناطق نیمه‌خشک است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت بیضا 7,252نفر بوده است.
نام بیضا مربوط به دوره‌های پس از اسلام و شهری از دوره‌هایِ پیش از ورود اسلام است که جغرافی‌نویسان با اسامی نسا و نسایک از آن یاد کرده‌اند. این دو کلمۀ اخیر تغییریافتۀ کلمۀ نوشایک (شهری از دورۀ هخامنشی در منطقۀ پارس) هستند؛ معنای کلمۀ اخیر (نوشایک= روشنایی) با بیضای عربی ارتباط معنایی دارد. دشت بیضا مطابق با شهر/ناحیۀ باستانی انشان و در سده‌های پیش از مهاجرت پارس‌ها و شاهنشاهی هخامنشی جزو قلمرو عیلامی‌ها بوده است. پس از استقرار پارس‌ها این سرزمین مبدأ قدرت گرفتن شاهان هخامنشی شد. شهر بیضا از اواخر دورۀ ساسانی تا سدۀ 7هجری از شهرهای مهم و پر رونق ناحیۀ پارس بوده؛ اما به‌تدریج از اعتبار و رونق آن کاسته شده، تا پیش از دورۀ انقلاب اسلامی که به روستایی ییلاقی برای ایلات لر و ترک قشقایی تبدیل شده است. در دهه‌های اخیر با یکجانشین شدن مردمان کوچ‌نشین در آبادی‌های این منطقه، رونق دوباره گرفت؛ تا به آنجا که در سال ۱۳۷۸ش با ادغام دو روستای پشت باغ و هرابال، شهر هرابال (بیضای کنونی) تشکیل شد و دو سال بعد به بیضا تغییر نام یافت. در اواسط سال 1398ش با جدا شدن بخش بیضای شهرستان سپیدان، شهرستان بیضا با مرکزیت شهر بیضا ایجاد گردید.
بیضای تاریخی زادگاه حسین بن منصور حلاج، عارف، و عمرو بن عثمان سیبویه، تدوینگر نحو عربی بوده است.