ادب (نشریه): تفاوت میان نسخه‌ها

اَدَب (نشریه)<br>هفته‌نامۀ غیردولتی. با [[نستعلیق، خط|خط نستعلیق]] و چاپ سنگی در ۱۳۱۶ق در [[تبریز، شهر|تبریز]]، در ۱۳۱۸ق در [[مشهد، شهر|مشهد]]، و سپس از ۲۷ رجب ۱۳۲۱ (۲۶ مهر ۱۲۸۲ش) تا ۱۸ ربیع‌الثانی ۱۳۲۴ق (۲۱ خرداد ۱۲۸۵ش) در [[تهران، شهر|تهران]] منتشر شد. صاحب‌امتیاز آن میرزا [[ادیب الممالک فراهانی، محمدصادق (۱۲۳۹ـ۱۲۹۶ش)|صادق‌خان ادیب‌الممالک فراهانی]] بود. انتقال هفته‌نامه از مشهد به تهران ظاهراً به دستور [[مظفر الدین شاه قاجار|مظفرالدین‌شاه]] بوده است. از ربیع‌الاول ۱۳۲۳ق، پس از آن‌که ادیب‌الممالک به [[باکو]] رفت، سرپرستی آن به [[مجد الاسلام کرمانی، احمد (کرمان ۱۲۵۰ـ۱۳۰۲ش)|مجدالاسلام کرمانی]] سپرده شد. هفته‌نامه در دو نسخۀ متفاوت ([[چاپ سنگی]] و [[چاپ سربی]]) چاپ و منتشر می‌شد که در چاپ سربی نام دست‌اندرکاران نمی‌آمد و ویژۀ مطالب سیاسی و اجتماعی بود، اما صفحه‌های چاپ سنگی بیشتر به آگاهی‌های عمومی و پاورقی و ادب و [[کاریکاتور]] اختصاص داشت. ''ادب'' تهران با ''ادب'' مشهد و تبریز متفاوت است، زیرا شیخ احمد مجدالاسلام شیوه‌ای مستقل پیش گرفته بود و با چاپ مقاله‌ها و خبرهای روشنگر شأن و اعتبار ''ادب'' را بالا برده بود. در ربیع‌الثانی ۱۳۲۴، روزنامه به جرم سخن‌گفتن از مشروطه و جمهوری و آزادی و مساوات و برابری توقیف شد و مجدالاسلام به کلات تبعید و ''ادب'' برای همیشه خاموش شد. شیوۀ نگارش ''ادب'' مغلق است. ''ادب'' خبرهای برون‌مرزی را از روزنامه‌های روسی و عربی یا از روزنامۀ ''خلاصةالحوادث'' می‌گرفت. از ویژگی‌های آن، پاورقی آن بود که بیشتر از [[عربی، زبان|زبان عربی]] و فرانسوی برگردانده می‌شد. ''ادب'' مشهد از شمارۀ پنجم سال سوم، در صفحۀ نخست، کاریکاتور داشت. ''ادب'' تهران نیز در صفحۀ آخر همواره کاریکاتوری چاپ می‌کرد. ''ادب'' طنزی سیاسی‌ ـ ‌اجتماعی داشت.<br><!--11155600-->