ریوالتا، فرانسیسکو (۱۵۶۵ـ۱۶۲۸): تفاوت میان نسخه‌ها

Francisco Ribalta
فرانسیسکو ریوالتا; Francisco Ribalta
زادروز	۱۵۶۵م;
درگذشت	۱۶۲۸م
ملیت	اسپانیایی
شغل و تخصص اصلی	نقاش
سبک	باروک
آثار	سن برنار مسیح را در آغوش می‌کشد (ح ۱۶۲۰ـ۱۶۲۸م؛ پرادو، مادرید)، تصلیب، شام آخر، رؤیای پدر سیمون (نگارخانه ملی سن‌پترزبورگ)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه سازی جهان

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۸

ریوالتا، فرانسیسکو (۱۵۶۵ـ۱۶۲۸م)(Ribalta, Francisco)

نقاش اسپانیایی. از ۱۵۹۹م در والنسیا کار کرد. حدود ۱۶۱۵م با استفاده از جلوه‌های سایه‌روشن تند (که یادآور آثار کاراوادجو^[۱] است)، نوعی شیوۀ باروک^[۲] نمایشی را پروراند؛ سن برنار مسیح را در آغوش می‌کشد^[۳] (ح ۱۶۲۰ـ۱۶۲۸م؛ پرادو^[۴]، مادرید) از آن جمله است. ریوالتا در جوانی در مادرید کار می‌کرد و از قرار معلوم در آن‌جا از نقاشی‌های شیوه‌گرانِ^[۵] ایتالیا، ازجمله سباستیانو دل پیومبو^[۶]، تأثیر گرفت. در آثارش جلوۀ «تیرگی‌پردازی^[۷]» را با استفاده از سایه‌های تاریک پدید آورد، و نخستین نقاش اسپانیایی بود که شور غم‌انگیزی (صرف‌نظر از شعف روحانی آثار اِل گرکو^[۸]) در خور صحنه‌های شکنجه و شهادت آفرید. گاه گمان کرده‌اند که شیوۀ هنری‌اش را از مطالعۀ آثار کاراوادجو به‌دست آورده است، اما او پرورش این سبک را پیش از آن‌که کاراوادجو شروع به نقاشی کند، آغاز کرده بود. تصلیب^[۹] (اِرمیتاژ^[۱۰])، سن برنار مسیح را در آغوش می‌گیرد، شام آخر^[۱۱] (والنسیا)، و رؤیای پدر سیمون^[۱۲] (نگارخانۀ ملی سن‌پترزبورگ^[۱۳])، از آثار برجستۀ اویند.

↑ Caravaggio
↑ baroque
↑ St Bernard Embracing Christ
↑ Prado
↑ Mannerist
↑ Sebastiano del Piombo
↑ tenebrist
↑ El Greco
↑ The Crucifixion
↑ Hermitage
↑ The Last Supper
↑ The Vision of Father Simón
↑ National Gallery, St Petersburg

[1] Caravaggio

[2] roque

[3] St Bernard Embracing Christ

[4] Prado

[5] Mannerist

[6] Sebastiano del Piombo

[7] tenebrist

[8] El Greco

[9] The Crucifixion

[10] Hermitage

[11] The Last Supper

[12] The Vision of Father Simón

[13] National Gallery, St Petersburg

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+[[پرونده:22225800-3.jpg|بندانگشتی|رؤیای پدر سیمون اثر فرانسیسکو ریوالتا]]
+{{جعبه زندگینامه|عنوان=فرانسیسکو ریوالتا|نام=Francisco Ribalta|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۵۶۵م|تاریخ مرگ=۱۶۲۸م|دوره زندگی=|ملیت=اسپانیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=باروک|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سن برنار مسیح را در آغوش می‌کشد (ح ۱۶۲۰ـ۱۶۲۸م؛ پرادو، مادرید)، تصلیب، شام آخر، رؤیای پدر سیمون (نگارخانه ملی سن‌پترزبورگ)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}ریوالتا، فرانسیسکو (۱۵۶۵ـ۱۶۲۸م)(Ribalta, Francisco)<br />
-ریوالْتا، فرانْسیسکو (۱۵۶۵ـ۱۶۲۸)(Ribalta, Francisco)<br/> [[File:22225800.jpg|thumb|سن برنار مسيح را در آغوش مي‌کشد]]
+نقاش اسپانیایی. از ۱۵۹۹م در [[والنسیا، شهر (اسپانیا)|والنسیا]] کار کرد. حدود ۱۶۱۵م با استفاده از جلوه‌های سایه‌روشن تند (که یادآور آثار [[کاراوادجو، میکل آنجلو (۱۵۷۳ـ۱۶۱۰)|کاراوادجو]]<ref>Caravaggio </ref> است)، نوعی شیوۀ [[باروک]]<ref>baroque</ref> نمایشی را پروراند؛ ''سن برنار مسیح را در آغوش می‌کشد<ref>St Bernard Embracing Christ</ref>'' (ح ۱۶۲۰ـ۱۶۲۸م؛ [[پرادو]]<ref>Prado </ref>، [[مادرید، شهر|مادرید]]) از آن جمله است. ریوالتا در جوانی در مادرید کار می‌کرد و از قرار معلوم در آن‌جا از نقاشی‌های شیوه‌گرانِ<ref>Mannerist </ref> [[ایتالیا]]، ازجمله [[سباستیانو دل پیومبو (ح ۱۴۸۵م ـ۱۵۴۷)|سباستیانو دل پیومبو]]<ref>Sebastiano del Piombo</ref>، تأثیر گرفت. در آثارش جلوۀ «تیرگی‌پردازی<ref>tenebrist </ref>» را با استفاده از سایه‌های تاریک پدید آورد، و نخستین نقاش اسپانیایی بود که شور غم‌انگیزی (صرف‌نظر از شعف روحانی آثار اِل گرکو<ref>El Greco</ref>) در خور صحنه‌های شکنجه و شهادت آفرید. گاه گمان کرده‌اند که شیوۀ هنری‌اش را از مطالعۀ آثار کاراوادجو به‌دست آورده است، اما او پرورش این سبک را پیش از آن‌که کاراوادجو شروع به نقاشی کند، آغاز کرده بود. ''تصلیب<ref> ''The Crucifixion''</ref>'' ([[ارمیتاژ|اِرمیتاژ]]<ref>Hermitage </ref>)، ''سن برنار مسیح را در آغوش می‌گیرد''، ''شام آخر<ref> ''The Last Supper''</ref>'' (والنسیا)، و ''رؤیای پدر سیمون<ref>''The Vision of Father Simón''</ref>'' (نگارخانۀ ملی [[سن پترزبورگ|سن‌پترزبورگ]]<ref>National Gallery, St Petersburg</ref>)، از آثار برجستۀ اویند.
-نقاش اسپانیایی. از ۱۵۹۹ در والنسیا کار کرد. حدود ۱۶۱۵ با استفاده از جلوه‌های سایه‌روشن تند (که یادآور آثار کاراوادجو<ref>Caravaggio </ref>&nbsp;است)، نوعی شیوۀ باروک<ref>baroque</ref>&nbsp;نمایشی را پروراند؛ 'سن برنار مسیح را در آغوش می‌کشد''<ref>St Bernard Embracing Christ</ref>''&nbsp;(ح ۱۶۲۰ـ۱۶۲۸؛ پرادو<ref>Prado </ref>، مادرید) از آن جمله است. ریوالتا در جوانی در مادرید کار می‌کرد و از قرار معلوم در آن‌جا از نقاشی‌های شیوه‌گرانِ<ref>Mannerist </ref>&nbsp;ایتالیا، ازجمله سباستیانو دل پیومبو<ref>Sebastiano del Piombo</ref>، تأثیر گرفت. در آثارش جلوۀ «تیرگی‌پردازی<ref>tenebrist </ref>» را با استفاده از سایه‌های تاریک پدید آورد، و نخستین نقاش اسپانیایی بود که شور غم‌انگیزی (صرف‌نظر از شعف روحانی آثار اِل گرکو<ref>El Greco</ref>) در خورِ صحنه‌های شکنجه و شهادت آفرید. گاه گمان کرده‌اند که شیوۀ هنری‌اش را از مطالعۀ آثار کاراوادجو به‌دست آورده است، اما او پرورش این سبک را پیش از آن‌که کاراوادجو شروع به نقاشی کند، آغاز کرده بود. ''تصلیب<ref> ''The Crucifixion''</ref>''&nbsp;(اِرمیتاژ<ref>Hermitage </ref>)، ''سن برنار مسیح را در آغوش می‌گیرد''، ''شام آخر<ref> ''The Last Supper''</ref>''&nbsp;(والنسیا)، و ''رؤیای پدر سیمون<ref>''The Vision of Father Simón''</ref>''&nbsp;(نگارخانۀ ملی سن‌پترزبورگ<ref>National Gallery, St Petersburg</ref>)، از آثار برجستۀ اویند.
 &nbsp;