بیسمارک، مجمع الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها

گروهی متشکل از ۲۰۰ جزیره در جنوب غربی اقیانوس آرام، و بخشی از پاپوآ گینۀ نو<ref>Papua New Guinea

</ref>، با ۴۹,۶۶۰ کیلومتر مربع مساحت. بزرگ‌ترین جزیرۀ آن نیوبریتن<ref>New Britain</ref> است. جمعیت این جزایر را غالباً پاپوایی<ref> Papuan </ref>ها تشکیل می‌دهند. نیوبریتن (با نام سابق نوی پومِرن<ref>Neu-Pommern </ref>، با ۳۸,۸۵۰ کیلومتر مربع مساحت) و نیو ایرلند<ref>New Ireland </ref> (با نام سابق نوی مِکْلِنبورگ<ref>Neu-Mecklenburg </ref>، با ۷,۷۶۹ کیلومتر مربع مساحت) جزایر اصلی را تشکیل می‌دهند و با تنگۀ سنت جورج<ref>St George’s Channel </ref> از یکدیگر جدا می‌شوند؛ تنگۀ دَمْپیر<ref>Dampier Strait </ref> نیو بریتن را از گینۀ نو<ref>New Guinea </ref> جدا می‌کند. لاونگای<ref>Lavongai </ref>، با نام سابق نوی‌هانوفر<ref>Neu-Hannover </ref>، با ۱,۳۷۲ کیلومتر مربع مساحت در نزدیکی منتهی‌الیه شمال غربی نیو ایرلند قرار دارد و با شبکۀ پرپیچ و خمی از تپه‌های دریایی<ref>reef</ref> از آن جدا می‌شود. مجمع‌الجزایر بیسمارک، جزیره‌‌های دیوک آو یورک<ref> Duke of York </ref>، آدمیرالتی<ref>Admiraly </ref>، و ۱۰۰ جزیرۀ کوچک‌تر را در خود جا داده است. این مجمع‌الجزایر<ref>archipelago </ref> که ساختاری مرجانی<ref>coral</ref> و آتشفشانی دارد، کوهستانی و پوشیده از جنگل است و خاکی بسیار حاصل‌خیز دارد.