آلبینونی، تومازو (۱۶۷۱ـ۱۷۵۱)
آلبینونی، تومازو (۱۶۷۱ـ۱۷۵۱م)(Albinoni, Tomaso)
آهنگ‌ساز ایتالیایی دوران باروک و نوازندۀ ویولن. بیش از ۵۰ اپرا و سونات‌های متعدد و کنچرتی آ چینکوئه[۱] (کنسرتو[۲]های پنج‌بخشی) برای اُبوآ، ترومپت، فاگوت[۳]، ویولن، ارگ، و سازهای زهی نوشت، که به ایجاد سبک ارکستری موسیقی باروک یاری رساند. آثار او را یوهان سباستیان باخ[۴] بررسی و معادل‌سازی کرد. آلبینونی مرد ثروتمندی بود و هرگز کار موسیقایی قراردادی نمی‌کرد، اما موسیقی‌دانی کاملاً کارآموخته و ماهر بود. کنسرتوهای او جزء نخستین کنسرتوهای سه‌موومانی است، و کنسرتوهای اُبوآی اپوس ۷ او نخستین کنسرتوهای به‌چاپ‌رسیده در ایتالیا بودند. آداجو[۵]ی پرطرفداری، که اغلب ساخت آن را به آلبینونی نسبت می‌دهند، در حقیقت از روی فرازی از نسخۀ دست‌نویس اصلی اوست که زندگی‌نامه‌نویسش، موسیقی‌شناس ایتالیایی رِمو جاتسوتّو[۶] (۱۹۱۰ـ )، آن را ساخته است.
| تومازو آلبینونی Tomaso Albinoni | |
|---|---|
| زادروز |
۱۶۷۱م |
| درگذشت | ۱۷۵۱م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و نوازندۀ ویولن |
| گروه مقاله | موسیقی |
