باروتچی، فدریکو (ح ۱۵۳۵ـ۱۶۱۲)
باروتچی، فدریکو (ح ۱۵۳۵ـ۱۶۱۲)(Barocci, Federico)
| فدریکو باروتچی Federico Barocci | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۵۳۵م |
| درگذشت | ۱۶۱۲م |
| ملیت | ایتالیایی |
| نام‌های دیگر | فیوری دا اوربینو |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | تابلوی مریم عذرا میان مردم (موزۀ اوفیتسی، فلورانس)، نقاشی محرابیِ پایین‌آوردن مسیح از صلیب برای کلیسای جامع سان‌لورنتسو، شام آخر برای کلیسای مینِروا |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
نقاش ایتالیایی. با نام فیوری دا اوربینو[۱] نیز شهرت داشت. در اوربینو[۲] زندگی می‌کرد. تابلوهایی رنگین با مضامین دینی و شیوه‌ای پراحساس می‌کشید، که بین رنسانس متعالی[۳] و باروک[۴] قرار می‌گیرد. بسیاری از پرده‌های دینی‌اش، ازجمله خانوادۀ مقدّس[۵] (ح ۱۵۷۰) تأثیر از رافائل[۶] و کوّردجو[۷] را نشان می‌دهند. در رُم، دیوارنگاره[۸]های کاخ کاردینال جولیو دلّا رووِرِه[۹] (۱۵۳۳ـ ۱۵۷۵) را اجرا کرد؛ و سپس به دعوت پاپ پیوس چهارم[۱۰] در تزیین تالار بلودره[۱۱] شرکت جست. باروتچی از تعمّق در آثار رافائل و کوّردجو به‌شیوه‌ای لطیف و متکلّف دست یافت، اما آن را با ذوق و ادراک نمایشی درآمیخت، که بشارتی بود بر ظهور شیوۀ باروک و نقاشیِ دینی قرن ۱۷. تابلوی مریم عذرا میان مردم[۱۲] (موزۀ اوفیتسی[۱۳]، فلورانس[۱۴]) نمونه‌ای شاخص از نقاشی اوست. از دیگر آثارش، نقاشی محرابیِ[۱۵] پایین‌آوردن مسیح از صلیب[۱۶] برای کلیسای جامع سان‌لورنتسو[۱۷] در پروجا[۱۸]، و روایتی از شام آخر[۱۹] برای کلیسای مینِروا[۲۰] درخور ذکرند. اولین نقاشی بود که استفاده از گچِ رنگی[۲۱] برای طراحی را در مرکز ایتالیا معمول ساخت.
- ↑ Fiori da Urbino
- ↑ Urbino
- ↑ High Renaissance
- ↑ baroque
- ↑ Holy Family
- ↑ Raphael
- ↑ Correggio
- ↑ fresco
- ↑ Cardinal Giulio della Rovere
- ↑ Pope Pius IV
- ↑ Belvedere
- ↑ Madonna del Popolo
- ↑ Uffizi
- ↑ Florence
- ↑ altarpiece
- ↑ Deposition
- ↑ Cathedral of S Lorenzo
- ↑ Perugia
- ↑ Last Supper
- ↑ Church of Minerva
- ↑ coloured pastel