ابواسحاق کازرونی، ابراهیم (کازرون ۳۵۲ـ ۴۲۶ق)
ابواسحاق کازرونی | |
---|---|
زادروز |
کازرون ۳۵۲ق |
درگذشت | ۴۲۶ق |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | عارف |
شغل و تخصص های دیگر | شاعر |
لقب | شیخ غازی - شیخ مرشد |
گروه مقاله | عرفان |
ابواسحاق کازِرونی، ابراهیم (کازرون ۳۵۲ـ ۴۲۶ق)
(ابراهیم بن شهریار بن زادان فرخ بن خورشید، مشهور به شیخ مرشد) عارف و شاعر و مؤسس سلسلۀ کازرونیه (اسحاقیه). از خردسالی برای فراگرفتن قرآن اشتیاق فراوان داشت. پس از گذراندن مقدمات علوم و ملاقات و گفتوگو با برخی از مشایخ فارسی، به طریقت ابوعبدالله خفیف درآمد. پس از فوت او، به حسین اکار، مریدِ ابن خفیف، روی آورد. در کازرون آوازه و اعتبار فراوان یافت. به خواست مریدانش به شیراز نزد حسین اکار رفت، اما کشمکشهای میان ابواسحاق و «خورشید»، حاکم زردشتی شهر کازرون، و نیز دیلم مجوسی، شحنۀ کازرون، منجر به نزاع سختی میان مسلمانان و زردشتیان شهر شد. از آنجا که به ترویج اسلام و جهاد با کفار میکوشید به «شیخ غازی» مشهور شد. در ۳۸۸ق همراه ابوبکر عبادانی به سفر حج رفت و در راه نزد مشایخ بصره، مدینه و مکه، حدیث آموخت و در بازگشت از مکه با شیخ خود، حسین اکار، همراه شد. هرگز ازدواج نکرد. از او کرامات زیادی نقل شده است. طریقتی که او بنیاد نهاد از یکسو تا هند و شهرهای چین و از سوی دیگر، تا آناتولی و بغداد گسترش یافت و هوادارانی پیدا کرد که در آناتولی به اسحاقیه معروف شدند. خانقاه کازرونیه نیز در آنجا به اسحاقخانه معروف شد.