ادویه

اَدویه

هر نوع طعم‌دهندۀ معطر و چاشنی گیاهی غذا که از مخلوط ساییدۀ دانۀ میوه‌ها و گل و برگ شماری از گیاهان معطر درست شده باشد. اجزای اصلی ادویۀ مخلوط که غالباً از گیاهان حاره‌ای تهیه می‌شوند عبارت‌اند از آویشن شیرازی؛ انیسون؛ برگ بو؛ خردل؛ تخم شنبلیله؛ تخم گشنیز؛ ثعلب؛ جوزیا؛ خسرودار؛ دارچین؛ رازیانه؛ زردچوبه؛ زیره؛ سبزی خشک؛ فلفل بهار؛ فلفل سیاه؛ فلفل سفید؛ فلفل قرمز؛ کاکوتی؛ کرفس کوهی؛ گرد پابریکا؛ گرد چیلی؛ گرد نانوایی؛ گُل‌رنگ؛ گَل گلاب و گل سرخ؛ گرد لیموی عمانی؛ مارژولن؛ مُخَمر نان؛ میخک؛ نمک؛ وانیل؛ مرزنجوش؛ هِل. همه این مواد ارزش غذایی دارد و اشتها را افزایش می‌دهد و ممکن است به هضم غذا کمک کند. ادویه در ذهنیت اروپاییان نماد شرق است. بسیاری از مورخان تجارت ادویه را از انگیزه‌های اصلی اروپاییان در اکتشافات جغرافیایی دانسته‌اند.