علاء، حسین (تهران ۱۲۶۱ـ۱۳۴۳ش)
عَلاء، حسین (تهران ۱۲۶۱ـ۱۳۴۳ش)
(ملقب به: مُعین‌الْوِزاره) نخست‌وزیر دورۀ پهلوی. فرزند محمدخان علاءالسلطنه بود و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در لندن به پایان رسانید و از ۱۷سالگی در مقام وابستۀ سفارت ایران در لندن به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. پس از فارغ‌التحصیلی در مقطع دکترای حقوق به ایران بازگشت و از ۱۲۹۸ تا ۱۳۱۵ش سفیر ایران در کشورهای اسپانیا، امریکا، فرانسه و انگلستان بود. او در کابینۀ محمود جم وزیر بازرگانی و در کابینه‌های ساعد و رجب‌علی منصور وزیر امور خارجه شد. علاء در اسفند ۱۳۲۹ش به نخست‌وزیری رسید که مصادف بود با تصویب قانون ملی شدن صنعت نفت در ایران. او در ۱۳۳۰ش وزیر دربار شد و در ۱۳۳۳ش به نخست‌وزیری رسید. در همین زمان، مورد سوء قصد گروه فداییان اسلام قرار گرفت. وی سناتور انتصابی تهران در دورۀ چهارم مجلس سنا بود.