ابن مالک، محمد (اندلس ۶۰۰ ـ دمشق ۶۷۲ق)

محمد بن مالک
زادروز	اندلس ۶۰۰‌ق
درگذشت	دمشق ۶۷۲ق
ملیت	عرب
شغل و تخصص اصلی	نحوی و لغوی
شغل و تخصص های دیگر	شاعر
آثار	العُمده؛ تسهیل الفوائد؛ الفیه
گروه مقاله	زبان شناسی و ترجمه
خویشاوندان سرشناس	بدرالدین (پسر)

ابن مالِک، محمد (اندلس ۶۰۰‌ـ‌ دمشق ۶۷۲ق)

(ابوعبدالله جمال‌الدین محمد بن عبدالله بن مالک طائى جَیّانى، مشهور به ابن ناظم و ابن مصنف) نحوی، لغوی و شاعر عرب. به قصد کسب علم، از اسپانیا به حلب رفت و نزد السَخاوی و ابن یَعیش درس خواند؛ سرانجام در دمشق اقامت کرد و در آن‌جا نحو و لغت و قرآن و حدیث آموخت. با ابن حاجب معاصر بود، اما معلوم نیست که این دو با هم ملاقات کرده باشند.

از آثار اوست: العُمده، با شرحی مفصل و عالمانه؛ تسهیل الفوائد، تألیفی فشرده و دشوارفهم در نحو؛ الفیه، منظومه‌ای در تقریباً هزار بیت در اصول صرف و نحو که مشهورترین اثر اوست و پس از آجُرّومیّۀ ابن آجُرّوم، بیشترین شرح برآن نوشته شده است؛ از آن جمله شرحی به قلم بدرالدین، پسرش، و جلال‌الدین سیوطی.