دریای شمال

دریای شمال (North Sea)

دریایی در شرق بریتانیا و بخشی از اقیانوس اطلس، با ۵۲۳هزار کیلومتر مربع وسعت. به سواحل بلژیک، هلند، آلمان، دانمارک، و نروژ محدود است. میانگین ژرفای آن ۵۵ متر و بیشترین عمق آن ۶۶۰ متر است. داگر بنک، به عمق یازده متر، از شرق به غرب امتداد دارد و از قدیم، منطقۀ صید ماهی بوده است. تنگها‌ی عمیق در سواحل اسکاندیناوی تا اسکاگراک امتداد دارد. دریای شمال در شمال شرقی به دریای نروژ، و در جنوب به تنگۀ دووِر متصل است. این دریا ۳۰۰ سکوی نفتی و ۱۰هزار کیلومتر خط لولۀ گاز دارد؛ گاز در ۱۹۶۵ کشف شد. در این دریا ماهی‌گیری بسیار رواج دارد. دمای سطح آب در ساحل دانمارک دو تا شانزده درجۀ سانتی‌گراد و در شمال غربی، که تحت تأثیر جریان باد غربی قرار دارد، هفت تا سیزده درجۀ سانتی‌گراد است. جریان‌ها معمولاً کُند و تحت تأثیر بادند و برخلاف حرکت عقربۀ ساعت حرکت می‌کنند. شوری آب در سواحل آلمان بیشتر است. سواحل شرقی به‌سبب آب‌های تازه‌ای که از دریای بالتیک وارد می‌شوند، در زمستان یخ می‌بندند. رودهای بزرگی که به دریای شمال می‌ریزند عبارت‌اند از راین، موز، الب، فورت، هامبر، و تمز. جزرومد از حدود شش متر در سواحل انگلستان تا حدود یک متر در امتداد ساحل اسکاندیناوی متفاوت است. در ۱۹۹۵ بالغ بر ۱۶۴‌میلیون نفر در اطراف دریای شمال زندگی می‌‌کردند. این دریا ۵۰ میلیون بازدیدکننده، و ۴۰۰هزار شناور دارد؛ هر سال ۱۵۰ حادثه در این دریا رخ می‌دهد. صید بی‌رویه در آن، تنوع دریایی و صنعت ماهی‌گیری را به خطر انداخته است. برای نمونه، ذخیرۀ سرشار ماهیِ روغن دریای شمال از ۲۷۷هزار تُن (۱۹۷۱) به ۵۹هزار تُن (۲۰۰۱) کاهش یافت و سبب ممنوعیت صید در بیش از ۱۰۳,۶۰۰ کیلومتر مربع از دریای مزبور برای دَه هفته شد.

 

---