قلیان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
(جایگزینی متن - '\\3' به '<!--3')
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


قَلیان <br>
قَلیان <br>
<p>(یا: غلیان) وسیله‌ای برای دودکردن تنباکو، با مخزن آبِ معمولاً شیشه‌ای و آتش‌دانی بر سَر آن. در مخزن کوزه‌ای آن آب ریخته می‌شود و تنباکو در قسمت فوقانی در جایی مخصوص زیر زغال قرار می‌گیرد و از طریق نی‌پیچ انعطاف‌پذیر که به کنار این وسیله متصل است، دود با گذشتن از آب بالا کشیده می‌شود. کوزۀ آن از بلور، شیشه، و پوست کدو یا نارگیل تهیه می‌شد که امروزه نوع شیشه‌ای آن متداول است. به احتمال فراوان قلیان را ایرانیان پدید آوردند و سپس از ایران به هند، ترکیه و عراق رفته است. استعمال قلیان از دورۀ شاه‌عباس صفوی اول در میان ایرانیان معمول شد. در گذشته کشیدن قلیان مخصوص درباریان و اعیان بود و کم‌کم به درون مردم راه یافت. با رواج سیگار، قلیان از رونق افتاد و از اعتبار و اهمیت آن کاسته شد.</p>
<p>(یا: غلیان) وسیله‌ای برای دودکردن [[تنباکو]]، با مخزن آبِ معمولاً شیشه‌ای و آتش‌دانی بر سَر آن. در مخزن کوزه‌ای آن آب ریخته می‌شود و تنباکو در قسمت فوقانی در جایی مخصوص زیر زغال قرار می‌گیرد و از طریق نی‌پیچ انعطاف‌پذیر که به کنار این وسیله متصل است، دود با گذشتن از آب بالا کشیده می‌شود. کوزۀ آن از بلور، شیشه، و پوست کدو یا نارگیل تهیه می‌شد که امروزه نوع شیشه‌ای آن متداول است. به احتمال فراوان قلیان را ایرانیان پدید آوردند و سپس از ایران به [[هند]]، [[ترکیه]] و [[عراق]] رفته است. استعمال قلیان از دورۀ [[شاه عباس کبیر|شاه‌عباس صفوی اول]] در میان ایرانیان معمول شد. در گذشته کشیدن قلیان مخصوص درباریان و اعیان بود و کم‌کم به درون مردم راه یافت. با رواج سیگار، قلیان از رونق افتاد و از اعتبار و اهمیت آن کاسته شد.</p>
<br><!--34080900-->
<br><!--34080900-->
[[رده:فرهنگ عامیانه (فولکلور) جهان]]
[[رده:فرهنگ عامیانه (فولکلور) جهان]]
[[رده:مفاهیم، اصطلاحات و عناصر مشترک]]
[[رده:مفاهیم، اصطلاحات و عناصر مشترک]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۲۱

قَلیان

(یا: غلیان) وسیله‌ای برای دودکردن تنباکو، با مخزن آبِ معمولاً شیشه‌ای و آتش‌دانی بر سَر آن. در مخزن کوزه‌ای آن آب ریخته می‌شود و تنباکو در قسمت فوقانی در جایی مخصوص زیر زغال قرار می‌گیرد و از طریق نی‌پیچ انعطاف‌پذیر که به کنار این وسیله متصل است، دود با گذشتن از آب بالا کشیده می‌شود. کوزۀ آن از بلور، شیشه، و پوست کدو یا نارگیل تهیه می‌شد که امروزه نوع شیشه‌ای آن متداول است. به احتمال فراوان قلیان را ایرانیان پدید آوردند و سپس از ایران به هند، ترکیه و عراق رفته است. استعمال قلیان از دورۀ شاه‌عباس صفوی اول در میان ایرانیان معمول شد. در گذشته کشیدن قلیان مخصوص درباریان و اعیان بود و کم‌کم به درون مردم راه یافت. با رواج سیگار، قلیان از رونق افتاد و از اعتبار و اهمیت آن کاسته شد.