واروژ کاراپتیان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}}واروژ کاراپتیان (اصفهان 1317ش- ) | }}واروژ کاراپتیان (اصفهان 1317ش- ) | ||
آهنگ‌ساز، صدابردار و صداگذار ایرانی سینما. خانواده‌ی او از ارامنه‌‌‌ای بوده‌‌‌اند که به اصفهان مهاجرت کرده‌‌‌اند. کاراپتیان پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در سال 1335 به تهران آمد و در استودیو ایران فیلم، زیر نظر [[روبیک منصوری]] به یادگیری صدابرداری مشغول شد. او از سال ۱۳۳۸ در این استودیو مشغول کار شده است. کاراپتیان بعدتر به استودیو عصر طلایی رفت و مدتی هم مدیر فنی استودیو شاهین فیلم بود. او در سال ۱۳۵۰ با همکاری آرکادی بوغوسیان و روبیک | آهنگ‌ساز، صدابردار و صداگذار ایرانی سینما. خانواده‌ی او از ارامنه‌‌‌ای بوده‌‌‌اند که به اصفهان مهاجرت کرده‌‌‌اند. کاراپتیان پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در سال 1335 به تهران آمد و در استودیو ایران فیلم، زیر نظر [[روبیک منصوری]] به یادگیری صدابرداری مشغول شد. او از سال ۱۳۳۸ در این استودیو مشغول کار شده است. کاراپتیان بعدتر به استودیو عصر طلایی رفت و مدتی هم مدیر فنی استودیو شاهین فیلم بود. او در سال ۱۳۵۰ با همکاری آرکادی بوغوسیان و [[منصوری، روبیک (۱۳۱۷ـ۱۳۷۹ش)|روبیک منصوری]]، استودیو فیلمکار را بنیان نهاد. کاراپتیان در سال 1372 به آلمان مهاجرت کرده است. | ||
او در مجموع، ساخت موسیقی یا صدابرداری و میکس بیشتر از 60 فیلم ایرانی را انجام داده و شروع فعالیت‌های سینمایی‌‌‌اش با فیلم تپه‌ی عشق (ساموئل خاچیکیان- 1338) بوده. | او در مجموع، ساخت موسیقی یا صدابرداری و میکس بیشتر از 60 فیلم ایرانی را انجام داده و شروع فعالیت‌های سینمایی‌‌‌اش با فیلم ''تپه‌ی عشق'' ([[خاچیکیان، سامویل (تبریز ۱۳۰۳ـ۱۳۸۰ش)|ساموئل خاچیکیان]]- 1338) بوده. | ||
'''گزیده‌ی فیلم‌‌‌شناسی''': ''ببر رینگ'' (رضا بیگ ایمانوردی- ۱۳۴۳)، ''جهنم زیر پای من'' (رضا صفایی- ۱۳۴۳)، ''پاسداران دریا'' (رضا صفایی- ۱۳۴۴)، ''داغ ننگ'' (ایرج قادری و احمد شاملو- ۱۳۴۴)، ''لیلاج'' (ایرج قادری- ۱۳۴۵)، ''سکه‌ی دورو'' (خسرو پرویزی- 1347)، ''شب فرشتگان'' (فریدون گله- 1347)، ''قصه‌ی شب یلدا'' (ساموئل خاچیکیان- 1349)، ''شیادان'' (محمد متوسلانی- 1350)، ''درخت‌ها ایستاده می‌میرند'' (امیر شروان- 1350)، ''خیلی هم ممنون'' (منوچهر نوذری- 1351)، ''بلوچ'' (مسعود کیمیایی- 1351)، ''پستچی'' (داریوش مهرجویی- ۱۳۵۱)، ''صادق کرده'' (ناصر تقوایی- 1351)، ''همسفر'' (مسعود اسداللهی- ۱۳۵۴)، ''کندو'' (فریدون گله- 1354)، ''شب آفتابی'' (سیروس الوند- 1356)، ''دایره‌ی مینا'' (داریوش مهرجویی- 1356)، ''لبه‌ی تیغ'' (کامران قدکچیان- 1357) و ''پرواز در قفس'' (حبیب کاوش- 1357). | '''گزیده‌ی فیلم‌‌‌شناسی''': ''ببر رینگ'' ([[بیک ایمانوردی، رضا (تهران ۱۳۱۵ـ امریکا ۱۳۸۲ش)|رضا بیگ ایمانوردی]]- ۱۳۴۳)، ''جهنم زیر پای من'' ([[صفایی ، رضا (۱۳۱۵ش)|رضا صفایی]]- ۱۳۴۳)، ''پاسداران دریا'' (رضا صفایی- ۱۳۴۴)، ''داغ ننگ'' ([[قادری، ایرج (تهران ۱۳۱۳ ـ۱۳۹۱ش)|ایرج قادری]] و [[شاملو، احمد (تهران ۱۳۰۴ـ۱۳۷۹ش)|احمد شاملو]]- ۱۳۴۴)، ''لیلاج'' (ایرج قادری- ۱۳۴۵)، ''سکه‌ی دورو'' ([[پرویزی، خسرو (آبادان ۱۳۱۱ش)|خسرو پرویزی]]- 1347)، ''شب فرشتگان'' ([[گله ، فریدون (تهران ۱۳۱۹ـ۱۳۸۴ش)|فریدون گله]]- 1347)، ''قصه‌ی شب یلدا'' (ساموئل خاچیکیان- 1349)، ''شیادان'' ([[محمد متوسلانی]]- 1350)، ''درخت‌ها ایستاده می‌میرند'' (امیر شروان- 1350)، ''خیلی هم ممنون'' ([[نوذری، منوچهر (قزوین ۱۳۱۵ـ تهران ۱۳۸۴ش)|منوچهر نوذری]]- 1351)، ''بلوچ'' ([[کیمیایی ، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش)|مسعود کیمیایی]]- 1351)، ''پستچی'' ([[مهرجویی، داریوش (تهران ۱۳۱8ش)|داریوش مهرجویی]]- ۱۳۵۱)، ''صادق کرده'' ([[تقوایی ، ناصر (آبادان ۱۳۲۰ش)|ناصر تقوایی]]- 1351)، ''همسفر'' (مسعود اسداللهی- ۱۳۵۴)، ''[[کندو (فیلم)|کندو]]'' (فریدون گله- 1354)، ''[[شب آفتابی (تلویزیون)|شب آفتابی]]'' ([[الوند، سیروس (تهران ۱۳۲۹ش)|سیروس الوند]]- 1356)، ''[[دایره مینا (فیلم)|دایره‌ی مینا]]'' ([[مهرجویی، داریوش (تهران ۱۳۱8ش)|داریوش مهرجویی]]- 1356)، ''[[لبه تیغ|لبه‌ی تیغ]]'' ([[قدکچیان، کامران (تهران ۱۳۲۶ش)|کامران قدکچیان]]- 1357) و ''پرواز در قفس'' (حبیب کاوش- 1357). | ||
[[رده:سینما]] | [[رده:سینما]] | ||
[[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | [[رده:ایران - اشخاص (سایر عوامل)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۱
| واروژ کاراپتیان | |
|---|---|
| زادروز |
اصفهان 1317ش |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز، صدابردار و صداگذار سینما |
| آثار | کندو (فریدون گله- 1354)، شب آفتابی (سیروس الوند- 1356)، دایره‌ی مینا (داریوش مهرجویی- 1356)، لبه‌ی تیغ (کامران قدکچیان- 1357) و پرواز در قفس (حبیب کاوش- 1357) |
| گروه مقاله | سینما |
واروژ کاراپتیان (اصفهان 1317ش- )
آهنگ‌ساز، صدابردار و صداگذار ایرانی سینما. خانواده‌ی او از ارامنه‌‌‌ای بوده‌‌‌اند که به اصفهان مهاجرت کرده‌‌‌اند. کاراپتیان پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و دبیرستان، در سال 1335 به تهران آمد و در استودیو ایران فیلم، زیر نظر روبیک منصوری به یادگیری صدابرداری مشغول شد. او از سال ۱۳۳۸ در این استودیو مشغول کار شده است. کاراپتیان بعدتر به استودیو عصر طلایی رفت و مدتی هم مدیر فنی استودیو شاهین فیلم بود. او در سال ۱۳۵۰ با همکاری آرکادی بوغوسیان و روبیک منصوری، استودیو فیلمکار را بنیان نهاد. کاراپتیان در سال 1372 به آلمان مهاجرت کرده است.
او در مجموع، ساخت موسیقی یا صدابرداری و میکس بیشتر از 60 فیلم ایرانی را انجام داده و شروع فعالیت‌های سینمایی‌‌‌اش با فیلم تپه‌ی عشق (ساموئل خاچیکیان- 1338) بوده.
گزیده‌ی فیلم‌‌‌شناسی: ببر رینگ (رضا بیگ ایمانوردی- ۱۳۴۳)، جهنم زیر پای من (رضا صفایی- ۱۳۴۳)، پاسداران دریا (رضا صفایی- ۱۳۴۴)، داغ ننگ (ایرج قادری و احمد شاملو- ۱۳۴۴)، لیلاج (ایرج قادری- ۱۳۴۵)، سکه‌ی دورو (خسرو پرویزی- 1347)، شب فرشتگان (فریدون گله- 1347)، قصه‌ی شب یلدا (ساموئل خاچیکیان- 1349)، شیادان (محمد متوسلانی- 1350)، درخت‌ها ایستاده می‌میرند (امیر شروان- 1350)، خیلی هم ممنون (منوچهر نوذری- 1351)، بلوچ (مسعود کیمیایی- 1351)، پستچی (داریوش مهرجویی- ۱۳۵۱)، صادق کرده (ناصر تقوایی- 1351)، همسفر (مسعود اسداللهی- ۱۳۵۴)، کندو (فریدون گله- 1354)، شب آفتابی (سیروس الوند- 1356)، دایره‌ی مینا (داریوش مهرجویی- 1356)، لبه‌ی تیغ (کامران قدکچیان- 1357) و پرواز در قفس (حبیب کاوش- 1357).