پدرام فریوسفی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۳۰: خط ۳۰:




آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ایرانی ویولن و ویولن آلتو. از کودکی و ضمن تحصیلات ابتدایی مقدمات موسیقی را نزد پدر، [[شهریار فریوسفی]] و مادرش، فهیمه اسماعیلی آموخت و بعد از این دوره به [[هنرستان موسیقی ملی]] رفت و ویولن و ویولن آلتو را در کلاس و نزد اساتیدی چون فریدون زرین‌بال، [[ظهیرالدینی، سیاوش (تهران ۱۳۲۸ش)|سياوش ظهيرالدینی]] و والودیا تارخانيان (نوازنده و مدرس موسیقی) یاد گرفت. در سال 1379 از هنرستان موسيقی فارغ‌التحصيل شد و همکاری خود را با [[ارکستر سمفونیک تهران|ارکستر سمفونيک تهران]] آغاز کرد.


فریوسفی طی سال‌های 1382 تا 1385 کارگاه‌های آموزشی روبيک، الکساندرویچ گسميان، سوریک حق‌نظریان و آرام تالاليان را نیز در کشور ارمنستان گذرانده است. در سال 1386 به اتریش سفر کرد تا از تجربيات [[علی رهبری]] استفاده کند. او در سال‌های 1387 و 1388 از تجربيات نوازندگان ارکستر اپرای برلين در شهرهای سویل و سالزبورگ نیز بهره گرفت. وی در بيشتر از 50 کنسرت در کشورهای اروپا، آسيا و اسکاندیناوی شرکت داشته و همچنین در اجراهای موسیقی سنتی با [[شهرام ناظری|شهرام ناظرى]] و [[حافظ ناظری|حافظ ناظرى]] (در کنسرت ناگفته) و [[همایون شجریان]] (در کنسرت هوای گریه) همکاری داشته است. او در سه دوره‌ی جشنواره‌ی موسيقی فجر (1376، 1387 و 1388) نیز مقام آورده است.  
آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ایرانی [[ویولن]] و [[ویولن آلتو]]. از کودکی و ضمن تحصیلات ابتدایی مقدمات موسیقی را نزد پدر، [[شهریار فریوسفی]] و مادرش، فهیمه اسماعیلی آموخت و بعد از این دوره به [[هنرستان موسیقی ملی]] رفت و ویولن و ویولن آلتو را در کلاس و نزد اساتیدی چون فریدون زرین‌بال، [[ظهیرالدینی، سیاوش (تهران ۱۳۲۸ش)|سياوش ظهيرالدینی]] و [[والودیا تارخانیان|والودیا تارخانيان]] (نوازنده و مدرس موسیقی) یاد گرفت. در سال 1379 از هنرستان موسيقی فارغ‌التحصيل شد و همکاری خود را با [[ارکستر سمفونیک تهران|ارکستر سمفونيک تهران]] آغاز کرد.  


تعدادی از آثار و فعالیت‌های فریوسفی: کنسرتو ویولنِ سن‌سان (با ارکستر سمفونيک جوانان تهران)؛ اجرای تریوِ موتسارت، کوارتتِ برامس، کوارتتِ چایکوفسکی، دوبل‌کنسرتوِ باخ (در ارمنستان)؛ دوبل‌کنسرتوِ ویوالدی (با ارکستر سمفونيک تهران)؛ سيمفونياکنسرتانتِ موتسارت (با ارکستر سمفونيک تهران- در اوزنابروک، برلين و تهران)؛ اجرای قطعه‌ی آداجيو برای ویولون و ارکستر (اثر [[شهرداد روحانی]]- با ارکستر سمفونيک تهران)؛ همکاری با رهبرانی چون دانيل بارن‌بویم، پی‌یر بولز، آرش گوران، آشر فیش و علی رهبری؛ همکاری با ارکسترهای نياوران، فيلارمونيک تهران، نوبان، شهرداری تهران، سمفونيک جوانان تهران، سمفونيک تهران، ملی ایران، صدا و سيما و همکاری با آهنگ‌سازانی چون [[احمد پژمان (لار ۱۳۱۴ش )|احمد پژمان]]، [[حسین علیزاده|حسين عليزاده]]، [[فردین خلعتبری|فردین خلعتبرى]]، [[هوشنگ کامکار]]، [[ارسلان کامکار]]، علی بيرنگ و بهنام ابوالقاسم. پانیذ فریوسفی (نوازنده و مدرس ویولن و آهنگ‌ساز) خواهر اوست.
فریوسفی طی سال‌های 1382 تا 1385 کارگاه‌های آموزشی روبيک، الکساندرویچ گسميان، سوریک حق‌نظریان و آرام تالاليان را نیز در کشور [[ارمنستان]] گذرانده است. در سال 1386 به [[اتریش]] سفر کرد تا از تجربيات [[علی رهبری]] استفاده کند. او در سال‌های 1387 و 1388 از تجربيات نوازندگان ارکستر اپرای برلين در شهرهای [[سویل، شهر|سویل]] و [[سالزبورگ، شهر|سالزبورگ]] نیز بهره گرفت. وی در بيشتر از 50 کنسرت در کشورهای اروپا، آسيا و اسکاندیناوی شرکت داشته و همچنین در اجراهای موسیقی سنتی با [[شهرام ناظری|شهرام ناظرى]] و [[حافظ ناظری|حافظ ناظرى]] (در کنسرت ناگفته) و [[همایون شجریان]] (در کنسرت هوای گریه) همکاری داشته است. او در سه دوره‌ی جشنواره‌ی موسيقی فجر (1376، 1387 و 1388) نیز مقام آورده است.  


تعدادی از آلبوم‌ها (در نقش نوازنده): ''ملکه'' (حسین علیزاده)؛ ''امشب کنار غزل‌های من بخواب'' (فردین خلعتبری)؛ ''دخت پریوار'' ([[علیرضا قربانی]])؛ ''فقط گوش کن'' (رضا صادقی)؛ ''همه این روزها'' (کارن همایونفر).
تعدادی از آثار و فعالیت‌های فریوسفی: کنسرتو ویولن سن‌سان (با ارکستر سمفونيک جوانان تهران)؛ اجرای [[تریو]] [[موتسارت، ولفگانگ آمادیوس (۱۷۵۶ـ۱۷۹۱)|موتسارت]]، کوارتتِ [[برامس، یوهانس (۱۸۳۳ـ۱۸۹۷)|برامس]]، کوارتتِ [[چایکوفسکی، پیوتر ایلیچ (۱۸۴۰ـ۱۸۹۳)|چایکوفسکی]]، دوبل‌کنسرتوِ [[باخ، ویلهلم فریدمان (۱۷۱۰ـ۱۷۸۴)|باخ]] (در ارمنستان)؛ دوبل‌کنسرتوِ ویوالدی (با ارکستر سمفونيک تهران)؛ سيمفونياکنسرتانتِ موتسارت (با ارکستر سمفونيک تهران- در اوزنابروک، برلين و تهران)؛ اجرای قطعه‌ی آداجيو برای ویولون و ارکستر (اثر [[شهرداد روحانی]]- با ارکستر سمفونيک تهران)؛ همکاری با رهبرانی چون [[بارنبویم، دانیل (۱۹۴۲)|دانيل بارن‌بویم]]، [[بولز، پیر (۱۹۲۵)|پی‌یر بولز]]، آرش گوران، آشر فیش و علی رهبری؛ همکاری با ارکسترهای نياوران، فيلارمونيک تهران، نوبان، شهرداری تهران، سمفونيک جوانان تهران، سمفونيک تهران، ملی ایران، صدا و سيما و همکاری با آهنگ‌سازانی چون [[احمد پژمان (لار ۱۳۱۴ش )|احمد پژمان]]، [[حسین علیزاده|حسين عليزاده]]، [[فردین خلعتبری|فردین خلعتبرى]]، [[هوشنگ کامکار]]، [[ارسلان کامکار]]، علی بيرنگ و بهنام ابوالقاسم. پانیذ فریوسفی (نوازنده و مدرس ویولن و آهنگ‌ساز) خواهر اوست.
 
تعدادی از آلبوم‌ها (در نقش نوازنده): ''ملکه'' (حسین علیزاده)؛ ''امشب کنار غزل‌های من بخواب'' ([[خلعتبری، فردین (نوشهر ۱۳۴۳ش)|فردین خلعتبری]])؛ ''دخت پریوار'' ([[علیرضا قربانی]])؛ ''فقط گوش کن'' ([[رضا صادقی]])؛ ''همه این روزها'' ([[کارن همایونفر]]).


[[رده:موسیقی]]
[[رده:موسیقی]]
[[رده:ایران - اشخاص]]
[[رده:ایران - اشخاص]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۹

پدرام فریوسفی
زادروز تهران ۲ اردیبهشت ۱۳۶۱ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل هنرستان موسیقی ملی  
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ویولن و ویولن آلتو
سبک سنتی- کلاسیک
آثار ملکه (حسین علیزاده)؛ امشب کنار غزل‌های من بخواب (فردین خلعتبری)؛ دخت پریوار (علیرضا قربانی)؛ فقط گوش کن (رضا صادقی)؛ همه این روزها (کارن همایونفر)
گروه مقاله موسیقی
خویشاوندان سرشناس شهریار فریوسفی (پدر)
پدرام فریوسفی
پدرام فریوسفی

پدرام فریوسفی (تهران 2 اردیبهشت 1361ش- )


آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر و نوازنده‌ی ایرانی ویولن و ویولن آلتو. از کودکی و ضمن تحصیلات ابتدایی مقدمات موسیقی را نزد پدر، شهریار فریوسفی و مادرش، فهیمه اسماعیلی آموخت و بعد از این دوره به هنرستان موسیقی ملی رفت و ویولن و ویولن آلتو را در کلاس و نزد اساتیدی چون فریدون زرین‌بال، سياوش ظهيرالدینی و والودیا تارخانيان (نوازنده و مدرس موسیقی) یاد گرفت. در سال 1379 از هنرستان موسيقی فارغ‌التحصيل شد و همکاری خود را با ارکستر سمفونيک تهران آغاز کرد.

فریوسفی طی سال‌های 1382 تا 1385 کارگاه‌های آموزشی روبيک، الکساندرویچ گسميان، سوریک حق‌نظریان و آرام تالاليان را نیز در کشور ارمنستان گذرانده است. در سال 1386 به اتریش سفر کرد تا از تجربيات علی رهبری استفاده کند. او در سال‌های 1387 و 1388 از تجربيات نوازندگان ارکستر اپرای برلين در شهرهای سویل و سالزبورگ نیز بهره گرفت. وی در بيشتر از 50 کنسرت در کشورهای اروپا، آسيا و اسکاندیناوی شرکت داشته و همچنین در اجراهای موسیقی سنتی با شهرام ناظرى و حافظ ناظرى (در کنسرت ناگفته) و همایون شجریان (در کنسرت هوای گریه) همکاری داشته است. او در سه دوره‌ی جشنواره‌ی موسيقی فجر (1376، 1387 و 1388) نیز مقام آورده است.

تعدادی از آثار و فعالیت‌های فریوسفی: کنسرتو ویولن سن‌سان (با ارکستر سمفونيک جوانان تهران)؛ اجرای تریو موتسارت، کوارتتِ برامس، کوارتتِ چایکوفسکی، دوبل‌کنسرتوِ باخ (در ارمنستان)؛ دوبل‌کنسرتوِ ویوالدی (با ارکستر سمفونيک تهران)؛ سيمفونياکنسرتانتِ موتسارت (با ارکستر سمفونيک تهران- در اوزنابروک، برلين و تهران)؛ اجرای قطعه‌ی آداجيو برای ویولون و ارکستر (اثر شهرداد روحانی- با ارکستر سمفونيک تهران)؛ همکاری با رهبرانی چون دانيل بارن‌بویم، پی‌یر بولز، آرش گوران، آشر فیش و علی رهبری؛ همکاری با ارکسترهای نياوران، فيلارمونيک تهران، نوبان، شهرداری تهران، سمفونيک جوانان تهران، سمفونيک تهران، ملی ایران، صدا و سيما و همکاری با آهنگ‌سازانی چون احمد پژمان، حسين عليزاده، فردین خلعتبرى، هوشنگ کامکار، ارسلان کامکار، علی بيرنگ و بهنام ابوالقاسم. پانیذ فریوسفی (نوازنده و مدرس ویولن و آهنگ‌ساز) خواهر اوست.

تعدادی از آلبوم‌ها (در نقش نوازنده): ملکه (حسین علیزاده)؛ امشب کنار غزل‌های من بخواب (فردین خلعتبریدخت پریوار (علیرضا قربانیفقط گوش کن (رضا صادقیهمه این روزها (کارن همایونفر).